ललित

जून..
--

पंढरपूरवरून तसं माझं कायमचं येणं जाणं. आईचं माहेर बार्शी त्यामुळे कोल्हापूर बार्शी रस्त्याला पंढरपूर लागायचंच. लहानपणी एस्टीतून जाताना आई विठोबाला नमस्कार कर असं सांगायची.

संध्याकाळी पाच-साडेपाचच्या सुमारास ऑफिसातून खाली येतो रोज. तळमजल्यावर, पण मागल्या बाजूला चहाचं दुकान आहे, तिथं चहा प्यायला. इमारतीत गाड्यांना येण्यासाठी पुर्व-पश्चिम, आणि दक्षिण-उत्तर असे दोन पॅसेजेस आहेत.

तीन वर्षांच्या खंडानंतर.....

तर, लग्न झाल्यानंतर.. जाणार जाणार म्हणुन प्रचंड प्रसिद्ध झालेली चंपी अखेर ९ जुन ला परदेशी रवाना झाली. तब्बल दोन वर्षे जाणार जाणार म्हणुन हवे त गेल्यानंतर एकदाची ती विमानात बसली.

पहिल्या पानावर कुणाचा मान?

कधी भेटणार तो मला? कधी संपणार ही वाट?
कित्ती दिवस चालतोय. किती रात्री जागून काढल्या.
त्याच्या येण्याकडे डोळे लावून वाट बघत बसलोय.
डोळे थकून थकून गेले.
अश्रूचीच एक सर.. एक सर झरझरत बरसली.
पण त्याचा पाऊस अजून कसा नाही आला?

पाच वर्षांपूर्वीची ही गोष्ट. भांडारकर संशोधन मंदिरावर काही गुंडांनी हल्ला करून ग्रंथालयाची नासधूस केली होती. तिथल्या कर्मचार्‍यांना मदत करायला आम्ही काही विद्यार्थी गेलो होतो. ग्रंथालयाची अवस्था अतिशय वाईट होती. कपाटं फोडलेली, पुस्तकं इतस्ततः फेकलेली. अनेक जुन्या, दुर्मिळ पुस्तकांची पानं निखळून वार्‍याबरोबर उडत होती. पोलीस, छायाचित्रकार, दूरचित्रवाणीचे छायाचित्रणकार ती पुस्तकं अगदी सहज तुडवत होते. एरवी सर्वत्र पोपटपंची करणार्‍या डगलेवाल्यांना, दाढीवाल्या समाजसेवकांना या ग्रंथालयात येऊन पुस्तकं आवरण्याचं काम करणं परवडण्यासारखं नव्हतंच.

दुपारचे बारा वाजले होते. मी खिडकीतून बाहेर बघितलं - एकाबाजूला अथांग असा प्रशांत महासागर पसरला होता. दुसऱ्या बाजूला गजबजलेलं सँटा मोनिका अाणि लॅास एंजेलिस. सूर्याची किरणे निळ्याशार सागरपटलावर चमचम करत होती.

सद्य परिस्थितीत पुन्हा एकदा विचारप्रवर्तक...

भविष्यात पुन्हा काँग्रेस चे सरकार आले तर या टास्क फोर्स चे काय होईल हे वेगळे सांगायला नकोच.

http://election.rediff.com/inter/2009/apr/20/loksabhapolls-in-five-years...

अशीच एक ऑफीसमधली मिटींग चालली आहे. मला ना एक अतिशय वाईट सवय आहे, हाताला सतत चाळा लागतो. कुणीतरी जे बोलतंय, ते ऐकता ऐकता मी हातातल्या डायरीमधे काहीतरी उगीच रेघोट्या मारतेय.