उपक्रम

छंद!
लहानांपासून मोठ्यांपर्यंत प्रत्येकाला काही न काही जिव्हाळ्याचा छंद असतोच. मला वाचन आणि विविध हस्तकला जोपासण्याचे छंद आहेत पण इथे मी फक्त माझ्या हस्तकलांबद्दलच लिहिते..
लहानपणापासूनच अगदी काहीही शिक्षण न घेता माझी चित्रकला खूप चांगली होती. शाळेत विविध उपक्रम करताना हस्तकलेच्या वस्तू बनवताना मजा यायला लागली. मग स्वतःच्या प्रोजेक्ट सोबत लहान भावाचे प्रोजेक्ट सजवायचे काम ही माझ्याकडेच आले. इथून माझ्या छंदाची सुरुवात झाली. मोठेपणी अभ्यासामुळे या सर्वांना पुरेसा वेळ नाही देत आला पण शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर मात्र संपूर्ण वेळ मी यासाठीच देऊ लागले.

"आदरणीय परीक्षक आणि रसिक श्रोतेहो "
या वाक्यावरून तुम्ही कदाचित ओळखले असेल माझा आवडता छंद कोणता ते -वक्तृत्व ! अर्थातच वक्तृत्व ही एक खूप छान कला आहे आणि ती मी एक आवडता छंद म्हणून जोपासली.तर ऐका मायबोलीकरांनो माझ्या या छंदाची कहाणी!

हे छंद जिवाला लावी पिसे

छंदांविषयी लिहायचे म्हटले अन मनात सगळ्यांनी धक्काबुक्की सुरू केली. "ए मी आधी, नाहीरे तू नाही आधी मी..." अरे बापरे, या सर्वांना एका माळेत ओवू तरी कशी ? शेवटी ठरवले. लहानपणापासून लिहायला लागू. प्रत्येकाची अगदी साद्यंत नाही तरी निदान दखल तरी घेऊ. अन बसले लिहायला. कधी नुसतीच यादी झाली, कधी त्या छंदात हरवून जाऊ लागले. पण पुन्हा पुन्हा मनाला ओढून एका माळेत कोंबायचा प्रयत्न केला. तो तसाच मांडते तुमच्या समोर.

खरं तर डाॅ.अनिल अवचटांची सर्वच पुस्तकं मला आवडतात.पण अगदी अलिकडे वाचलेल्या त्यांच्या 'माझी चित्तरकथा' बद्दल लिहावं असं वाटलं.त्यांच्या इतर साध्यासुध्या पुस्तकांपेक्षा दिसायला देखणे असलेले,चांगल्या दर्जाच्या गुळगुळीत कागदावर छापलेले व डॉ.अवचटांच्या सुंदर चित्रांनी मुखपृष्ठ,मलपृष्ठ यांसह अंतर्बाह्य नटलेले हे छानसे पुस्तक.चित्तरकथा हे नाव सार्थ करणारे.शब्दांचे काम एक बोलके चित्रच करते असं म्हणतात.मग कथा कसली?तर केवळ स्वतःच्या आनंदासाठी, विरंगुळा म्हणून बालपणापासून ते आता मोठेपणापर्यंत स्वतःला हवी तेव्हा,हवी तशी...त्यांच्या दृष्टीने निरूद्देशपणे त्यांनी चितारलेल्या चित्रांची!पुस्तकांत भरपूर चित

एकच रंगवलंय

१

२

चित्रांमध्ये लपलेली अक्षरं मात्र त्याला सापडली नाहीत

मी अवलच्या कृपेनं चार वर्षांपूर्वी क्रोशाची सुई हातात घेतली. याआधी जवळजवळ २० वर्षांपूर्वी भाचीकरता क्रोशाचा स्वेटर केला होता. म्हणजे ट्रेनमधल्या मैत्रीणी शेजारी बसून इथे सुई घाल, अशी बाहेर काढ, असा दोर्‍याचा वेढा दे .... अशा पद्धतीनं शिकवत असत आणि मी मठ्ठपणे ते करत होते. त्यातही घामाघूम. मग अर्ध्याहून अधिक स्वेटर त्यांनीच केला. मुका खांब, खांब .... यातही गोंधळ होत असे. मी अवलचा ऑनलाईन क्लास लावला होता पण तिथे हळूहळू शिकण्यापेक्षा डायरेक्ट एक पर्सच घेतली करायला.... आणि मग अवलला जे काय पिडलंय त्याला तोडच नाही. भयानक शंका यायच्या पण कळल्याशिवाय पुढे जायचंच नाही असं ठरवून टाकलं.

मराठी भाषा गौरव दिनाच्या सर्व मायबोलीकरांना हार्दिक शुभेच्छा!

या खेळांमधला दुसरा खेळ सुरू करूया.
मायबोलीवर अनेक वाचनप्रेमी सदस्य आहेत. अशा वाचनप्रेमी आणि पुस्तकप्रेमी मायबोलीकरांसाठी खास आजचा खेळ! खेळ तसा सोपा आहे. आपण तो पूर्वी खेळलोही आहोत.
मराठी भाषेतील कुठल्याही पुस्तकाबद्दल तुम्ही कोडं घालायचं. जो भिडू पुस्तक बरोबर ओळखून दाखवेल, त्याने/ तिने पुढचं कोडं घालायचं.

उदा.
'दक्षिणेकडच्या एका जंगलात वर्षभर राहून अस्सल अनुभव घेऊन लिहिलेलं पुस्तक'

येवू द्या उत्तरं पटापट!

"मनावर परिणाम करणारा लेखक - डॉ. अनिल अवचट" - (डॉ. अतुल ठाकुर)

दिवस मुंबई गिरण्यांच्या संपाचे होते. टेक्सटाईलचा कोर्स करीत होतो. आणि बाहेर नोकरी मिळण्याची फारशी आशा नव्हती. निवडलेले क्षेत्र तसेही फारसे आवडलेले नव्हते. पण आयुष्यात सर्व निर्णय चुकण्याचा एक काळ असतो त्या काळातून बहुधा मी जात होतो. त्याच काळात एका मित्राने मला अनिल अवचटांचे पुस्तक वाचण्याचा सल्ला दिला आणि मला वाटतं मी पहिले पुस्तक निवडले "धागे आडवे उभे"

मराठी भाषा गौरव दिनाच्या सर्व मायबोलीकरांना हार्दिक शुभेच्छा!

मायबोलीवर आपण आजपासून तीन दिवस, म्हणजेच २९ फेब्रुवारीपर्यंत मराठी भाषा दिवस २०२० साजरा करणार आहोत. या तीन दिवसांत आपल्याला खेळायला मिळणार आहेत निरनिराळे खेळ आणि वाचायला मिळणार आहेत विशेष लेख.