अनेक व्यापारी संकुल, सरकारी कार्यालये या सारख्या इमारतींमधे आपण जिन्याच्या कोपर्‍यात,लॉबीच्या कोपर्‍यात, लिफ्ट मधे कोपर्‍यात अशा ठिकाणी लोक थुंकलेले दिसतात.अगदी सुसंस्कृत गृहसंकुलात देखील ही दृष्य कधी कधी दिसतात. पानटपरीच्या आसपास तर विहंगम दृश्य असते. ’रांगोळ्यांनी सडे सजविले रस्त्या रस्त्यातून’ हे कवीला अशी दृष्ये पाहूनच सुचले असावे. पान गुटका तंबाखू वगैरे खाउन किंवा न खाताही थुंकणार्‍या लोकांचे प्रमाण भारतात खूप मोठे आहे. परदेशातून आलेल्या पाहुणे हे जेव्हा पहातात त्यावेळी त्यांच्या मनात आपल्या देशाची प्रतिमा अत्यंत मागासलेला देश अशी होते.
'स्वच्छता अभियान' माझंही!
“हे मोदीसाहेब खरोखरच ग्रेट आहेत. वा...वा... आधी काय तर सगळा भारत झाडून काढा,” पेपरातलं आपलं डोकंबाहेर काढत अण्णाभाऊ उद्गारले. सकाळचा पेपर अगदी अथपासून इतिपर्यंत वाचून काढल्याशिवाय ते खाली ठेवत नसत. पण पहिल्याच पानावर असताना त्यानी पेपरातून डोकं बाजूला काढलेलं पाहून स्नेहाताई , म्हणजे अण्णाभाऊंच्या अर्धांगिनी आश्चर्यचकित झाल्या. असं यापूर्वी दोनदाच झालेलं त्याना आठवत होतं. एकदा हिमेश दालमियाला सर्वोत्कृष्ट गायक म्हणून "पद्मश्री" मिळाली तेव्हा वैतागून, आणि एकदा पाखी सावंत महाराष्ट्राची मुख्यमंत्री होणार हे वाचून.
आमच्या शेतावर काम करणार्‍या पार्वतीमावशींच्या घरी गेले होते. पार्वतीमावशी तशी काळी, बुटकी, सुमार अंगकाठी त्यात काळ्या कुळकुळीत केसांना चोपडलेल्या तेलाला उन्हात काम करताना चेहर्‍यावर ओघळावे वाटायचे त्यामुळे एकदम तेलाची देवी दिसायची. हातात चमचम करणार्‍या बांगड्या, नाकात चमकी, कपाळावर दारू पिणार्‍या, दुसर्‍या बाईशी राजरोस संबंध ठेवणार्‍या नवर्‍याच्या नावाचे कपाळभर कुंकू, अंगावर बहुतेक हिरवी किंवा जांभळी किंवा गडद लाल अशा मळखाऊ रंगाची साडी. गळ्यात काळी पोत नि चार सोन्याचे मणी. अशा अवतारात कायम वावरणार्‍या पारवतीचं घर कसं असेल याची कल्पना करता येत नव्हती.
दिवाळी अंकातल्या माझ्या लेखाच्या विषयासंदर्भाने अनेकांना आपलं म्हणणं मांडायचं आहे. साहजिक आहे कारण प्रॉब्लेम सगळ्याच आयाबायांचा आहे.
हा धागा तुमचं म्हणणं मांडण्यासाठी सुरू करतेय.
