वैद्यकशास्त्र

आजारच नसलेल्या पेशंटचं टेन्शन

रोगावर उपचार करतांना पेशंटला टेन्शन असतं तसंच डॉक्टरवर ही असतं. कालांतरानं डॉक्टरांना याची संवय होते. पण समजा की पेशंटला मुळातच काही आजार नाही तर मग? तुम्ही म्हणाल मग काय प्रॉब्लेम आहे? टेन्शनचं कारणच काय? तर मग ऐका :आजारच नसलेल्या पेशंटची कहाणी.

"ये ना"

"नको"

"का?"

"बघतात"

"बघूदेत"

"हसतात"

"हसूदेत"

"लवकर ये"

"कशाला?"

"कससंच होतंय"

"पण एकदाच हं?"

"हो"

"घे, आले"

"गर्र्घर्र्र्र्र्र्र्स्स्स्स्स्स्स"

"झालं?

"हो, आता बरं वाटतंय"

"आता एकदम रात्रीच्या जेवणानंतर"

"चालतंय"

"तोवर आठवण नाही येणार माझी?"

"तोवर कशी आठवण येईल?"

"का?"

"तुझी आठवण जेवणानंतरच येणार... तू तर एक ढेकर आहेस ना?"

जादूटोणा विरोधी कायदा - एक अनावश्यक, अव्यवहार्य आणि उपद्रवी कायदा (लेखांक-४)

नाट्योपचार (ड्रामा थेरपी)

तीस पस्तीस वर्षे वैद्यकिय महाविद्यालयात शिकवलं. औरंगाबदला आणि नांदेडला. विद्यार्थी म्हणजे शिक्षकाच्या भावजीवनातला महत्वाचा घटक. विद्यार्थी आठवतात ते त्यांच्या हुषारीनं, त्यांच्या अंगी असलेल्या काही गुणांमुळे. अशीच एक आठवण....

घरचा आहेर

शतेषु जायते शूर:, सहस्त्रेषु च पंडीत:
वक्ता दशसहस्त्रेषु, दाता भवति वा न वा

दानशूर असणं असं दुर्मिळ मानलं गेलंय. गरजूंना अन्न, पैसे, कपडे, शिक्षण, निवारा, नोकरी उपलब्ध करून देण्यासाठी अनेकजण आपापल्या परीनं मदत करत असतात. पण तुमच्या आर्थिक, सामाजिक अथवा जेंडरबेस्ड पातळीच्याही पल्याड जाऊन केवळ मानव आहात म्हणून इतर मानवांकरता देण्यासाठी तुमच्याकडे एक नाही तर अनेक देणग्या आहेत. अवयवदान!

चेहेर्यावरील वयापरत्वे आलेले काळे डाग कसे घालवावे ?

कुठल्याही आरोग्याच्या तक्रारी शिवाय आलेले हे काळे डाग गालावर चीक बोनच्या वर आहेत. ते कसे घालावे.

लोकहो,

त्याचं असं झालं की अस्मादिक नुकतेच दार ठोठावून परतले. कुठचं दार म्हणून काय विचारता, अहो चक्क यमलोकाचं दार! तर मायबोलीवरील माझ्या मित्रांनो, मैत्रिणींनो, शत्रूंनो आणि शात्रविणींनो (शब्द बरोबर ना?) गुरूवार दिनांक २५ जुलै २०१३ रोजी या नरदेहास हृदयाचा जोरदार झटका आला. एका डॉक्टराच्या शब्दात : You had a nasty and severe heart attack.

सुदैवाने हानी अत्यंत मर्यादित राहिली आहे. काळ आला होता पण वेळ आली नव्हती. काय झालं त्याची चक्ष्वैसत्यम समयरेखा देतो.

स्थळ : इंग्लंडमधील ब्रायटन येथील माझं घर
दिनांक : २५ जुलै २०१३ अर्थात आषाढ कृ ३ कलियुग ५११५
वेळ : सकाळचे ०७००

०७०० :

प्रवासातला पेशंट

प्रवासात मला पुस्तक वाचत बसणं, किंवा मोबाईलशी खेळत बसणं अजिबात आवडत नाही. मी मनुष्यवेडा माणुस आहे. त्यामुळे मला विमान प्रवासापेक्षा रेल्वे किंवा बस प्रवास आवडतो. एका विमान प्रवासात जलाल आगा माझ्या शेजारच्या सीट्वर होता. (हो, तोच तो! "शोले" मधे त्याच्यावर "मेहेबूबा ओ मेहेबूबा" हे गाणं चित्रीत झालंय !) पण दोन तासाच्या प्रवासात गडी एका वाक्यानंही माझ्याशी बोलला नाही ! मी प्रयत्न करून सुद्धा. त्यामुळे विमान प्रवासात मला मजा येत नाही.

अदृष्य भिंत ......

सार्वजनिक आरोग्य या क्षेत्रात काम करणा-यांना संसर्गजन्य रोगाच्या साथीचं इन्वेस्टीगेशन करणं म्हणजे काय आव्हान आहे हे माहित असतं. मला माझ्या ३०-३५ वर्षांच्या सर्व्हीस मधे असे प्रसंग अनेकदा आले. पेशंटच्या एखाद्या दुर्मिळ रोगाचं निदान आणि एखाद्या साथीचं निदान यात साम्य एकच आहे आणि ते म्हणजे यातून मिळणारं समाधान. यातल्या एका साथीचा किस्सा सांगण्यासारखा आहे.