हर्ट यांचे रंगीबेरंगी पान

घड्याळात बाराचे ठोके
दिवे अजून न विझलेले
वाहणार्‍या रस्त्यावरचे
निऑन आकाशात पोचलेले

हे शहर दाटीवाटीने भरलेले
चोवीस तास व्यस्त-व्यापलेले
सर्द दुलईतील झोप सोडून
कागदांच्या ओझ्यानी वाकलेले

येईल हळूच जरा वेळानी
लगबगीची ती प्रभात रोजची
अन सुरू होईल वर्दळ पुन्हा
चेहर्‍याचेहर्‍यावर दिसेल सुस्ती!

- बी

रात्रीच्या कभिन्न काळोखात
प्रकाशाचा आधार न घेता
तो खरं प्रतिबिंबं दाखवितो,
ते इतकं प्रखर असतं की
पापण्या झुकुनं जाव्यात

मग त्याला विन्मुख होऊन
पुन्हा सवयीच्या आरशात
मी माझं नखशिखांत रुप
न्याहाळत बसतो.. पण छे!

आपल्यातील आपण जेंव्हा पोटचा गोळा म्हणून
जन्म देणार्‍या आईसारखे नसतो,
पालनपोषण करणार्‍या बापासारखे नसतो,
नऊ मास एकाच उदरात वाढलेल्या
सख्ख्या भावंडांसारखेही नसतो,
सगे-सोयरे-प्रियजन ह्यांच्या पैकी

मी शाळेत असताना शाळेत होण्यार्‍या स्नेहसम्मेलनातील सांस्कृतीक कार्यक्रमात जमेल तितक्या स्पर्धामधे आणि कार्यक्रमात भाग घेण्याचा प्रयत्न करायचो.

कधी कधी अपवादानेच
करडा वर्तमानकाळ
गुलाबी गुलाबी होतो..

'मग हे स्वप्नं तर नाही,
कदाचित संपलं तर नाही,
मधेच जर भंगून गेलं तर
आपण विंधणार तर नाही'

ह्याचचं सारं दु:ख होऊन
मिसळून जातो रोजचाच,
करडा करडा रंग..

-बी

कोकण संपून मुंबई आली
मुंबई संपून खांदेश आले
मराठवाडयाची सिमा स्पर्शून
वर्‍हाळ आले..वर्‍हाळ आले

कापसाच्या बोंडाचे
काळ्याभोर जमिनीचे
रणरणत्या उन्हाचे
पाण्याच्या दुर्भिक्षाचे
खंगलेल्या बळीराजाचे

ती कवा भाईर जात्ये
अन कवा घर्‍हात येत्ये
तिचा काई ठावठिकाना न्हाय
आयटीत नोकरी धरल्यापासून
घर्‍हात तिचे पाय न्हाय.

सट्व्या काम्पुटरच्या माग्ये
ती हात धुवून लागली हाय
नवरा गेला खडड्यात अन
लेकरा-बाळाकढंही लक्ष न्हाय.

सुदैवाने ह्या आकाशाइतकं नाही
पण, 'पुढे काय? पुढे काय?'
असं सारखं म्हणता म्हणता
उंचावर आल्यासारखं वाटतं
परत खाली उतरायच्या पायर्‍या
त्या तर कुठेच दिसत नाही
जो तो दिसतो आहे फक्त
आणखी वरची पायरी रचताना

खाली हरवले आहेत की

दुधाळ काचेच्या तावदानातून
रप रप कोसळणार्‍या पावसाकडे
टक लावून पाहत असताना
मलाही माझ्या डोळयातलं आभाळ
रिकामं करून टाकावसं वाटतं..

पण ह्या आभाळासारखा
ढगांचा गडगडाट नको आहे,
विजांचा कडकडाट नको आहे,

ते प्रहर नक्की कुठले होते, हे त्यालाही आता स्मरत नाही
उषा म्हणाली, 'तुला नाद होता माझ्या किलबिलणार्‍या पाखरांचा'
संध्या म्हणाली, 'तुला नाद होता माझ्या कुसुंबी प्रकाशाचा'