भाग १३
"समिपा, बाळा उठतेस ना? बरं वाटतंय का आता? उठ उठ.. हि बघ मात्रा उगाळून आणल्ये. पटकन चाटून टाक बघू आणि हा सोमेश्वराचा अंगारा पण लावतोय हं.. मग पटकन बरं वाटेल आमच्या सोनीला.." आबांचा आवाज तिच्या कानात घुमत होता.
"मी.. मी बरी आहे आबा. मला बाहेर जायचंय. मला समुद्रावर जायचंय. तिथे बघा, खिडकीत! शुभुताई मला हाक मारतेय. मला प्लीज जाऊद्या, प्लीज.." समिपा तोंडातल्या तोंडात बडबडत होती.
भाग १२
समिपा दिसेनाशी झाल्यावर सगळे मजूर आणि राजुभाईची बोबडीच वळली होती. नलिनलाही घाम फुटला होता, पण एकच क्षण इकडे तिकडे पाहून त्याने मनात काहीतरी ठरवले आणि समीपामागोमाग स्वतः त्या काळोख्या विवरात उडी घेतली!
भाग ११
"समिपाss काय झालं ग? दार उघडss " जोरजोरात दार वाजवत रेवती ओरडली.. समिपाने एका हाताने कसेबसे दार उघडले.
घाईघाईने आत येत तिने समिपाचा हात बघितला. "आईग!! कसं काय लागलं हे एवढं? देवा रे.. ही मुलगी पण ना.. " म्हणत तिने फर्स्ट एड बॉक्स आणला. त्यातून डेटॉल बाहेर काढून त्यात बुडवलेल्या कापसाने जखम पुसून काढली आणि वरून हळुवार हाताने औषध लावले. "हं, आता सांग कुठे धडपडलीस? केवढी किंचाळलीस आणि, मी कॉल सोडून धावत आले"
समिपाने घडलेली सगळी घटना सांगितली, अगदी ओल्या वाळूसकट!
भाग १०
"होय! तो श्रावण म्हणजे सावण्या तुझ्या आजीचा सख्खा भाऊ होता. तिच्यापेक्षा साधारण पाच वर्षांनी मोठा होता. तो लहानपणापासून लोकांना त्रास देत असे. कुठे प्राण्यांना हाल हाल करून मार, लोकांच्या वस्तूंची तोडफोड, एकदा तर त्याने कुणाच्या तरी गोठ्याला आग लावली तेव्हा रात्री वडीलानी त्याला खूप झोडपून काढला."
भाग - ९
"टापांचा आवाज जवळ जवळ येऊ लागला आणि एक विचित्र हाकारा आसमंतात गुंजला. त्यासरशी केतकीच्या जंगलातून पंधरा वीस माणसे बाहेर आली आणि बैलांवर दगडांचा वर्षाव झाला. गाडीवान घाबरून थांबला. गाडीतली तिघंही घाबरून घामाघूम होऊन एकमेकांना चिकटून बसली होती." समिपा आता उठून भिंतीला टेकून बसली. तिने उशी पोटावर घट्ट आवळून धरली होती.
भाग ८
एव्हाना समिपाच्या मागोमाग सखुबाई हजर झाली होती. डोळे मोठे करून कोपऱ्याकडे पहात ती म्हणाली "म्याडम, ह्ये एकदम वंगाळ काम बगा. मंतरलेलं हाय त्ये समदं. तिथे सामना कराय जाल तर लै लुकसानी हुईल."
भाग ६
'टिंग टी, टिंग टी, टिंग टी, टिंग टी, टिंग टिडिंंग टिडिंग'.. 'अभी ना जाओ छोडकर'चा रिंगटोन जोरात वाजला आणि समिपा आठवणीतून बाहेर आली. तोंड धुवून पटकन जीन्स चढवली. त्यावर काळा रेसरबॅक आणि वर निळ्याहिरव्या चेक्सचा शर्ट घालून बाह्या कोपरापर्यंत फोल्ड केल्या. पिक्सी कटवाल्या केसांमधून ब्रश फिरवला आणि ओठांवर ग्लॉस फिरवून तयार झाली.
"आई, मी जेधेवाडीला चाललेयss नलिन आणि क्यूटी आहेत बरोबर. मी जेऊनच येईन रात्री"
पायात क्रॉक्स सरकवत समिपा जिन्यात जाऊन ओरडली..
भाग ५
"विठोबा, आलास होय तू.. हम्म हि तुझी चाय! चार चमचे साखर घातली आहे. नाहीतर म्हणशीssल सुरेशनाना कंजूष!" आजोबा बाहेर येत म्हणाले. "आणि दारातसा उभा राहिलास? येऊन बस त्या बाकावर."
"हि बारकी कधी आली नाना? पयल्यानंच बघितली, हुबेहूब आजीस सारकी दिसते, नाssय?" विठोबा चहाची फुरकी मारून जरा तरतरीत झाला.
भाग ४
"मॅssम, मॅssम.. क्या हुआ? उठीये प्लीज.." खूप दुरून घुमल्यासारखा आवाज आला आणि समिपाने प्रयत्न करून डोळे उघडले. तर समोर क्यूटी तिच्या समोर बसून तोंडावर पाणी शिंपडत होती. तिच्या शेजारी उभ्या म्हाताऱ्या बाईकडे बघून समिपाचे डोळे विस्फारले.
"अवं ताई घाबरू नका, काय तुमी शेरातल्या पुरी.. जरा काय नवीन दिसलं की लागल्या घाबराय! बोंबलाय काय लागता, चक्कर काय यिती.. अवगड हाय तुमचं जगणं बगा!" म्हातारी गालात हसत म्हणाली.
"ओ बाई तुम्ही कोण ते आधी सांगा. आणि इथे काय करताय?" समिपा उठून बसत म्हणाली.
भाग ३
पाऊस थांबला असला तरी 'वनराजी' समोरच्या उंच, भलं भक्कम खोड पसरलेल्या गोरखचिंचेच्या पानापानातून थेंबांचा वर्षाव होत होता. ते पाणी चुकवत समिपा आणि क्यूटी गेटजवळ आल्या. घराची किल्ली जवळ असली तरी घर व्यवस्थित दाखवण्यासाठी जवळ राहणाऱ्या सखुबाई येतील असे मेहतांनी सांगून ठेवले होते. सखुबाईंच्या मुलाला आधी कॉल करूनसुद्धा त्या काही आल्या नव्हत्या.
"ये बाई तो आईही नाही अभीतक! क्या करे मॅम? चलो ना, हम ही अंदर चलते हैं" इतक्या राड्यातही क्यूटीचा उत्साह कायम होता.