अजाणताच माणसांस जिंकतात माणसे!
गझल
अजाणताच माणसांस जिंकतात माणसे!
कळायच्याच आत का दुरावतात माणसे?
नकोच गीत गायला, नकोच गंध द्यायला;
सुरांमुळे, फुलांमुळे दुखावतात माणसे!
फिरून पालटून वेष, तेच दु:ख भेटते;
निदान त्यामुळे तरी सुखावतात माणसे!
म्हणून जंगलात तो अशा खुशाल राहतो;
पशू तरी बरे, अशीच वागतात माणसे!
गुळास लागतात मुंगळे, असेल पाहिले.....
तसेच फायदा बघून झोंबतात माणसे!
प्रसिद्ध जोवरी न तोवरी विचारतात ती;
प्रसिद्ध जाहल्यावरीच टाळतात माणसे!
कधी धरा दुभंगते, कधी गगन दुभंगते!
असे कसे कळे न दु:ख सोसतात माणसे!!
जसे जमेल मी तसेच सांधतो तडे तडे!
घडी घडीस ही कशी दुभंगतात माणसे!!