काळ वाटतोच मंद!

वैभवा!
प्रतिसादाबद्दल धन्यवाद!
‘कुंद’ या शब्दाचा अर्थ तू काय घेतलास?

त्या तुझ्या खळीमुळेच;
मी तुझ्यात सीलबंद!

गद्य अर्थ.........
तुझ्या त्या (गालावरील गोड) खळीमुळे आम्ही कायमचे तुझ्यात बंदीवान झालो. कायमचे तुझ्यात, तुझ्या प्रेमात, तुझ्या सौंदर्यात, तुझ्या त्या मोहक खळीत गुंतून पडलो. आता यापुढे आम्ही दुस-या कुणाचे होणे शक्य नाही, फक्त आणि फक्त तुझेच आहोत. जणू काही आम्हास तू तुझ्या खळीने सीलबंद केले.

सीलबंद पत्र करतात. म्हणजे पत्र बंद करतात, त्यावर लाखेचे सील लावतात व त्यावर आपली मोहर उमटवतात. इथे आम्हास तू तुझ्यात नुसतेच बंद नाही केलेस तर तुझी मोहर उमटवून जणू सीलबंद केलेस. आमचे हे भाग्यच आहे की, तुझी मोहर आमच्यावर उमटावी व आम्ही तुझ्यात कायमचे सीलबंद व्हावे!

तालबंद म्हणजे तालबद्ध/तालात/तालानुसार.

नालमेख व नालबंदचे तुला कोणते अर्थ समजले?
शब्दांना नालमेख व गझलकाराला नालबंद का म्हटले आहे?
काय म्हणायचे आहे या शेरात?

धुंदफुंद.....म्हणजे सतत कसल्यातरी धुंदीत, तारेत असणे.
मतल्याचा तुला बोध झालेला अर्थ कोणता ?
प्रयत्न चांगला आहे, वाईट नाही असे वाटल्याबद्दल धन्यवाद!

लायक/नालायक कुणाचेच फेमस होणे हे क्षणीक असते. मी तरी त्या गोष्टीला फारसे मोजत नाही असो.

आपल्या प्रतिसादातील संभाषणानुसार, तुझा नामनिर्देश केला इतकेच!

वाईट वाटून घेणे/न घेणे, मनाला लावून घेणे/न घेणे बद्दल म्हणशील तर मला माझे काही शेर नमूद करावेसे वाटतात..........

हा सुखाचा कैफ माझ्या काय कामाचा?
कैद मी व्हावे असा हा पिंजरा नाही!
....................................................................

मला अरे घ्यायची न शोभा करून माझी;
तुझा खुलासा भले जरी शोभिवंत आहे!

..................................................................
वेगळा ठेका, निराळा ताल ,माझा!
मी मृदंगाची चुकीची थाप आहे!
.................................................................................................

अनुभवाने बोललेला
शब्दही सिद्धांत होतो!
................................................................................................
थकतील हात खणताना, उरतील हिरे अर्थांचे!
या नव्हेत गझला माझ्या, या चैतन्याच्या खाणी!!
.............................................................................................
विकायला मी बसलो सोने, कुणी न आले;
विकत घ्यायला माती नुसती झुंबड होती!
................................................................................................
हसलो न मी सुखांनी, रडलो न वेदनांनी;
इतकी मिळू दिली ना मजला उसंत कोणी!
..........................................................................................................
आजही टिकवून आहे मी मन:शांती;
एवढे कोणीच मजला लाटले नव्हते!
.............................................................................................
...................प्रा.सतीश देवपूरकर