काव्यलेखन

आपल्या या भारत देशात

Submitted by अनिल तापकीर on 29 September, 2012 - 05:19

आपल्या या भारत देशात
आपल्या या भारत देशात
धर्म संस्कृतीचे गोडवे गातात................
म्हणायला आपली पवित्र संस्कृती
अनुकरण मात्र करतात पाश्चाती
धर्माने वागणाऱ्यास गावंढळ समजतात
आपल्या या भारत देशात..............
भ्रष्टाचाराचा उधळतो आहे वारू
दुधापेक्षा महाग आहे दारू
सर्व काही नेत्यांच्या हातात
आपल्या या भारत देशात.......................
शिक्षण नाही गरिबांच्या आवाक्यात
प्रवेशासाठी लाखो मोजले जातात

विश्व कोणते गाठावे या विश्वानंतर - जुनी गझल

Submitted by बेफ़िकीर on 29 September, 2012 - 01:05

नमस्कार! Happy

ही गझल माझ्या 'बेफिकीरी' या गझलसंग्रहात समाविष्ट आहे. रसप यांच्या गझलेवरून ही आठवल्यामुळे येथे देण्याचा मोह होत आहे. सांभाळून घ्यावे अशी विनंती

-'बेफिकीर'!

================================================

जीवन असते हे जीवन संपवल्यानंतर
असुदे किंवा नसुदे पाहू मरणानंतर

'कसे चालले आहे' म्हणुनी पुढे निघालो
बोलवेचना पुढचे इतक्या दिवसानंतर

हयात जाताना प्रश्नाचे उत्तर कळुदे
उभा न ठाको प्रश्न पुन्हा या प्रश्नानंतर

खूप माणसे मनात होती उगीच साठुन
किती मोकळे वाटत आहे रडल्यानंतर

तुझ्या विचारांमधे येतसे तुझाच व्यत्यय
असेच होते जीव तुझ्यावर जडल्यानंतर

व्यक्त व्हावयाचा

Submitted by निशिकांत on 29 September, 2012 - 00:54

संकल्प आज केला गजला लिहावयाचा
करतो प्रयत्न आहे मी व्यक्त व्हावयाचा

मनमोकळेपणाने स्वप्नात भेटशी तू
म्हणुनीच ध्यास आहे लवकर निजावयाचा

दारास पिंजर्‍याच्या ठेवू नकोस उघडे
माझा स्वभाव आहे गगनी उडावयाचा

धागे अनेक तुटले उसवून पूर्ण गेलो
नाही विचार कोणासंगे जुळावयाचा

सुकल्या फुला कधी का येतो पुन्हा तजेला?
हव्यास का करावा अंटी नटावयाचा?

खाते दिवाळखोरी लिहिण्यात अर्थ नाही
माझा लिलाव धनको म्हणतो करावयाचा

मी अश्वमेध केला जेंव्हा तरूण होतो
करतो सराव आहे आता हरावयाचा

ते साळसूद नेते फसवी मधाळ वाणी
असतो मनी इरादा गल्ला भरावयाचा

"निशिकांत" का उदासी डोळ्यात अंत समयी?

आज तिच्या वाढ दिवसा निमित्त

Submitted by डॉ.विक्रांत प्र... on 28 September, 2012 - 14:45

तू चैतन्य या घरातले
तू स्फुरण माझ्या गाण्यातले
तू चांदणे माझ्या मनातले
तू स्वप्न पूर्णत्व पावले
तू उर्जा मम कार्यातील
तू आस्था या घरातील
तू रक्षा कणा कणातील
तू प्रेमा या जीवनातील

विक्रांत
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

घेवूनी हातात बंदुका

Submitted by डॉ.विक्रांत प्र... on 28 September, 2012 - 14:39

घेवूनी हातात बंदुका
जग बदलत नाही
बदलली जरी सत्ता
सत्ताधारी बदलत नाही

तेच नाटक तेच थियेटर
जातात फक्त नट बदलत
आम्हीही तेच प्रेक्षक
राहतो अन टाळ्या पिटत

मान्य आम्हालाही आता
शब्दात नुरली काही ताकद
अन साहित्य झाले आहे
कपाटातील पिवळे कागद

पण आग होऊन जळलेल्यांचे
ऐकतो वा वाचतो वचन
आत विझल्या राखेमध्ये
चमकून उठतात अग्निकण

विक्रांत
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

सूर्यास्त होत असताना .....

Submitted by भानुमती on 28 September, 2012 - 06:37

सूर्यास्त होत असताना मन कातर हळवे होते
सलतात कधितरि त्याला नात्यान्चे रेशीमधागे

मागेच राहिले कोणि या वाटेने वळताना
किती हात हातुनि सुटले हातात हात घेताना

वचने कुणी दिलेली , कुणी साद घातलेली
सूर्यास्त होत असताना डोळ्यात कोठले पाणी !!!!!!!

तुझीच नौका, तुझ्याच लाटा, तुझी हवा अन् तुझाच वारा!

Submitted by सतीश देवपूरकर on 27 September, 2012 - 10:50

गझल
तुझीच नौका, तुझ्याच लाटा, तुझी हवा अन् तुझाच वारा!
निदान माझ्या कलेवराला तरी मिळू दे तुझा किनारा!!

अशाच एका भ्रमात माझी तमाम मी वाटचाल केली.....
लकाकतो माझियाचसाठी, कुठे तरी दूर एक तारा!

नका मला तारकांत मोजू, नका लळाही जिवास लावू;
तुटायची वेळ जाहलेला लकाकतो वेगळाच तारा!

तनास तगडे करावयाला कितीक आहेत औषधे ती.......
मनातुनी जो अपंग असतो, मिळे न त्याला कुठे सहारा!

मिटून डोळे करोत पापे, हिशेब होईल सर्व त्यांचा;
कधी समजणार लोक? त्यांच्यावरी कुणाचा तरी पहारा!

तमाम आयुष्य ऊब, माया, दिली मुलांना अखंड छाया!
परंतु निवृत्त काय झालो, मलाच ना राहिला निवारा!!

असं नाही काही!

Submitted by अमेलिया on 27 September, 2012 - 02:29

सगळं ऐकलंच पाहिजे तुझं
असं नाही काही
असतील तुझी मतं, म्हणणी, गार्हाणी
मी ऐकेनच मान डोलावत
असं नाही काही.

घालशील मग तू वाद
भांडशील, रागावशीलही भरभरून
मी देईन उत्तरं सगळ्याला तश्शीच
किंवा देणारही नाही
पण ऐकून घेईन मुकाट्याने
असं नाही काही.

रुसून बसशील, अबोला धरशील,
वाट बघशील मी मनवेन म्हणून
सोडून माझं मी पण
येईन तुझ्या मागे मग
असं नाही काही.

मग येशील हळूच
रेंगाळशील माझ्या अवती भवती
एखादा शब्द बोलत स्वतःशी
अंदाज घेशील.. मी ऐकतोय का..
मी बघेनच तुझ्याकडे
असं नाही काही.

मग अचानक
हात माझा हातात घेत
हळूच माझ्या कुशीत शिरशील
टेकवत अलगद गालावर ओठ

शब्दखुणा: 

गातो आहे जीवन गाणे

Submitted by निशिकांत on 27 September, 2012 - 01:22

सुखावलो मी, कवेत माझ्या
चंद्र, तारका, शुभ्र चांदणे
घेत भरारी आकाशी मी
गातो आहे जीवन गाणे

प्रयोग नवखे करावयाची
आस जागते उरात माझ्या
परंपराही भिनली आहे
जन्मापसुन मनात माझ्या
टाळ्या पडती ऐकुन माझे
जुन्या स्वरातिल नवे तराने
घेत भरारी आकाशी मी
गातो आहे जीवन गाणे

लाख संकटे आली गेली
बिलगुन होतो निर्धाराशी
एक कवडसा जरी मिळाला
युध्द छेडले अंधाराशी
संघर्षाच्या वाटेवरती
हास्य भेटले मणामणाने
घेत भरारी आकाशी मी
गातो आहे जीवन गाणे

देवाला मी खूप मानतो
कर्मकांड पण मला न रुचते
शरीर देवाचा देव्हारा
अंतरात अस्तित्व भासते
सुन्या सुन्या मंदिरी कशाला
व्यर्थ असावे येणे जाणे

Pages

Subscribe to RSS - काव्यलेखन