डिसेंबर २०१६:
वेळ: पहाटे साडे चार.
स्थळ: तिरुअनंतपुरम मध्यवर्ती बस स्थानक (अर्थात 'तंपानुर'), चौकशी खिडकी.
संभाषणासाठी कमीत कमी शब्द आणि जास्त हावभाव हे धोरण आम्ही ठरवलं होतं, त्यानुसार:
Bonakkad bus?
त्यावर बोटानी इशारा आणि 'Platform number 9'.
विशेष म्हणजे platform number 9 ला चक्क बस उभी होती.
पाटीवर ठळक अक्षर मल्याळी असलं तरी बारीक अक्षरात इंग्रजीत पण नाव लिहिलं होतं: Bonakkad.
माऊंट फ्रेंडशीप हा पीर पंजाल रेंजेसमध्ये कुलू भागात येतो.. फ्रेंडशीप पीक हे एक्सपिडीशन आहे, म्हणजे सोप्या शब्दात टेक्निकल ट्रेक. ट्रेकींग गिअर्स वापरुन करायचा ट्रेक. पीक ची ऊंची ५,२९० मीटर्स म्हणजे १७,३५३ फूट. ऊंची एक्सपिडीशन्सच्या मानाने फार नसली तरी हा 'कठीण' कॅटेगरीत येणारा आहे कारण जवळजवळ वर्षभर शिखरावर असणारं बर्फ.
आम्ही पहीलं केलं ते स्टोक कांगरी पण एक्सपिडीशनच होतं., पण तेव्हा तसं काही असतं असं काहीच माहिती नव्हतं. मागच्या वर्षी बाली पास केल्यावर आता दरवर्षी एक तरी ट्रेक करायचा प्रयत्न करायचाच असं पक्कं ठरवून ठेवलं आहे.
भाग ४
रात्री उठून आवरलं तेंव्हा हवेत चांगलाच गारवा होता. कचकून थंडी पडली होती. रात्री १२ वाजता त्या थंडीत कुडकुडत असताना गरमागरम उपमा खायचा अनुभव चांगला उबदार होता.
भाग २
सुर्यास्तानंतर तळ्यावरून परत आलो. जेवणं उरकून लवकरच टेंटमधे गेलो. ४ जणांच्या टेंट मधे ३ बँग्लोरच्या मुलींबरोबर मी होते. लवकर झोप तर लागली पण १२ वाजता टोयलेट टेंटला भेट द्यावी लागली. अर्थात सगळ्या एकत्रच गेल्याने फार त्रासदायक वाटले नाही.
गंगेचे दर्शन गंगोत्रीला या आधी घेतले होते. गंगा आरतीचा सोहळाही गंगोत्री, हरिद्वार, वाराणसी या ठिकाणी पहिला होता. पण करोडो लोकांचे जीवन समृद्ध करणाऱ्या या गंगेचा प्रत्यक्ष उगम पाहण्याची इच्छा मात्र अजूनही अपूर्ण होती. तसेच तिथेच पुढे असलेली तपोभूमी अर्थात तपोवन इथेही जाण्याची तीव्र इच्छा मनात होती. प्रामुख्याने या दोन ठिकाणी जायचा बेत लॉक डाऊन मधे आणि नंतरही आखून फसला होता. पुनः एकदा मे - जून २४ मधे जायचे ठरवले आणि ग्रुपची जमवाजमव चालू झाली. भाऊ राजेश, शाळासोबती दोन विवेक, मित्र रवी आणि सनील असा सहा जणांचा चमू ठरला. पैकी सनील सगळ्यात तरुण म्हणजे ४१ वर्षांचा बाकी आम्ही सगळे ५२-५३ वर्षांचे.
आपल्या सर्वानाच जेव्हा प्रवास करायचा असतो तेव्हा शोधाशोध करण्यात फार वेळ जातो. बरेचदा आपण जिथे सगळं जग जातं तिथे जातो तरीही हे काम टाळता येत नाही. त्यामुळे रोज काय करायचे याची मुलभुत माहिती मिळाली तर जरा काम कमी होते व त्यात सोयीनुसार बदल करता येतात.
त्यामुळे या धाग्यात तुमच्या प्रवासाची itinerary लिहावी. यात रोज काय पाहिले याचबरोबर कुठुन बुकिन्ग केले, कुठे राहिलात, काय केलेले योग्य झाले किंवा अयोग्य झाले (+/-) अशा गोष्टीपण लिहिले तर उत्तम.
असं म्हणतात की एकदा हिमालय बघितला की त्याची ओढ लागते. मी पिंढारी ट्रेक केला, त्यानंतर दर वर्षी एक ट्रेक करु असं मी आणि नवर्याने ठरवलं खरं पण व्यायामादरम्यान पुन्हा एकदा पाय ट्विस्ट झाला आणि आधीची दुखावलेली लिगामेंट आणखी दुखावली. मग थोडे दिवसांत निर्णय घेऊन मे २०२३ मधे सर्जरी केली. ४-५ महिन्यांत पूर्ण रिकवर झाले. पुढच्या ३-४ महिन्यांत विचार करुन 'देवरियाताल चंद्रशीला' हा निसर्गरम्म, मॉडरेट लेवलचा ट्रेक ठरला. खरं तर चंद्रशीला हा हिमालयन ट्रेक्स मधला इतका कॉमन ट्रेक आहे, की मी त्यावर लिहिलेलं एकही वाक्य नविन नसेल.