मनोरंजन

बंटी आणि बबली या सिनेमाच्या स्टाईलने अनेक दुकानदारांना लुबाडणाऱ्या काही जोड्या सक्रिय झाल्या होत्या. जोडीतील स्त्री इतरांना बोलण्यात गुंतवून पुरुष हातचलाखीने दुकानातील कॅश चोरायचा किंवा याच्या उलटसुद्धा व्हायचे. सीसीटीव्ही वरून लक्षात यायचे तोपर्यंत उशीर झालेला असायचा. या टोळीतील जोड्या वेश बदलण्यात वाकबगार होत्या. लूकआउट नोटीस जारी करूनसुद्धा फारसा फरक पडत नव्हता, कारण यांची वेश बदलण्याची किमया अद्भुत होती. प्रत्येक वेळेस या जोड्यांची वेशभूषा, केशभूषा आणि पेहराव वेगवेगळा असायचा. "धूम 2" मधल्या ऋतिक रोशनला या जोड्यांनी आपल्या आदर्श मानले होते.

अनिरुद्ध आपटे हा मुंबईतील अंधेरी (ईस्ट) येथील क्रिस्टल मॅन्युफॅक्चरिंग प्लांट मध्ये शिफ्ट ड्युटी करायचा. शिफ्टमध्ये काम करणाऱ्या इंजिनियर्सचा तो लीडर होता. तो, त्याची पत्नी अनघा आणि सात वर्षाचा मुलगा अरीश हे दहिसर (पश्चिम) येथे वन रूम किचन मध्ये राहायचे. रोजचे तेच तेच नीरस आणि कंटाळवाणे काम असूनही अनिरुद्ध ते काम अगदी अचूकपणे आणि मन लावून करायचा. सगळ्या टीम मेंबर्सचा तो लाडका आणि लोकप्रिय लीडर होता.

या चित्रात दोन स्टार्स ओळखा, एक डोळा बंद करून काय दिसले ते सांगा, गायीला गोठ्यात जायचा रस्ता कोणता असे प्रश्न सोमिवर येत असतील तर आपण एका नॉर्मल रिटे वातावरणात आहोत असे समजावे.

अशा प्रश्नांना काही वेळा तिरसट, तिरपागडी उत्तरे (त्या शहराचे नाव टाळले आहे. नोंद घ्यावी) दिलेली असतात कि लोळण फुगडी @ घातल्याशिवाय राहवत नाही.
@ Copyright मामी

या धाग्यावर असाच खेळ खेळायला या.
प्रश्न गहन / अवघड नको. तो रिटे वाटला पाहिजे.
त्याची उत्तरे जास्तीत जास्त ट्रोलिंग वाटेलशी असावीत.
प्रश्नांना क्रमांक देऊयात.
उदा.

राजेश त्याच्या खोलीत एकटा बेडवर बसला होता कारण त्याचे खोलीतील दोन्ही मित्र दोन दिवसांसाठी बाहेरगावी गेले होते. रात्रीचे अंधारलेले क्षण खोलीत पसरले होते कारण लाईट गेलेले होते. त्याला एकटेपण सहन होत नव्हते. तो फक्त घड्याळाची टिकटिक ऐकत होता.

जेवण झालंच आहे तुझं
तर खाणार का बडीशेप?
की लावुन देउ पान तुला
मगई जोडी?

जेवण झालंच आहे तुझं
तर करणार का वामकुक्षी?
की लावुन देऊ ओटीटीवर
मालिका आवडीची?

जेवण झालंच आहे तुझं
तर खाणार का आईसक्रीम?
की काढुन देऊ फ्रिज मधुन
मावा रबडी?

पण मनातली गोष्ट सांगु?
मला तेव्हाच होईल आनंद
देशील जेव्हा अsssब्बा करत
तू ढेकर तृप्तीची!

[ नमस्कार श्रोतेहो. आजच्या एपिसोडमध्ये आपण एका किळसवाण्या लेखकाची मुलाखत पाहणार आहोत. जर तुम्ही आत्तापर्यंत आमचं चॅनल सबस्क्राईब केलं नसेल तर आताही करू नका.‌ त्याचा काही उपयोग होणार नाहीये. काय तुमच्या एका सबस्क्रिप्शननं मी ताजा होणार नाहीये. बरं का. ]

कधी होतं ना अस, मन फारच उदास होऊन जाते.

काही रस वाटत नाही जीवनात. "जगण्यात राम राहिला नाही." असे म्हणतात ना, अगदी तसे होऊन जाते.

का कोणास ठाऊक का इतके हतबल होते मन ...

कधी एके काळी मला दुःखच नाही, असे ठाम पणे सांगणारी मी, आज का सुखाचा शोध घेते आहे? सुख ?.....सुख आहे माझ्याकडे ..हो आहे खरे ..पण मन स्थैर नाही. मन भटकतंय कुठेतरी... कुठेतरी कसे.....

आणि मग स्वतःशीच स्वतःचा संवाद सुरु होतो, आपलाच आपल्याशी अगदी नकळत पणे.

मी: तुझं मन तुला माहित हवे का दुःखी आहे. काय पाहिजे त्याला.

5 मे 2024 रोजी जागतिक हास्य दिन आणि जागतिक व्यंगचित्रकार दिन एकाच दिवशी आले हा एक दुग्ध शर्करा योग किंवा डबल हास्ययोग निर्माण झाला. काही लोक जीवनातील अगदी छोट्या छोट्या प्रसंगात आणि विसंगतींमध्ये ही विनोद शोधून हसतात. काहीजण इतरांनी सांगितलेल्या छोट्या विनोदावरही खळाळून असतात. सोशल मीडियावर प्रसारित होणारे जोक्स , मिम फॉरवर्ड करताना आपल्या मनात सर्वात आधी जे मित्र किंवा मैत्रीण आठवतात तेच खरे तर आपले सच्चे मित्र असतात. कारण आपण आपले हास्य अशा दर्दी मित्रांसोबत सुद्धा शेअर करू इच्छितो. दुःख वाटल्याने अर्धे होते, सुख वाटल्याने द्विगुणीत होते आणि हास्य वाटल्याने नक्की त्रिगुणीत होते.

भाषण ही कला आहे.

काही जणांकडे उपजत असते. काही ती कमावतात.
काही जणांचे भाषण ऐकायला लोक काम धंदा सोडून धाव घेतात. तर काहींचे भाषण सुरू झाले कि लोक चुळबूळ करू लागतात. टिव्हीवर चालू असेल तर वाहिनी बदलली जाते.

सामान्यांवर सहसा भाषणाची वेळ येत नाही. पण यातल्या काहींना हौस दांडगी असते.
मग संधी मिळाली कि ही हौस भागवून घेतली जाते. घरगुती कार्यक्रम असेल किंवा सध्या निवडणुकीच्या काळात उमेदवाराची चतुराई म्हणून प्रचारफेरीत तिथल्याच एखाद्याला झाडावर चढवून दोन शब्द बोलायला सांगणे असेल, जो वाटच बघत असतो त्याला ती पर्वणीच कि !
अशाच काही भाषणांचे हे किस्से