'रक्त'
संजूबाबा, डिनो मारिया, सुनील शेट्टी, अभिषेक बच्चन.
शिवाय बिपाशा, नेहा धुपिया, अमृता अरोरा, पायल रहतोगी...! चार हिरो, चार हिरॉईनी..! प्रेमाचे बहुविध आणि कॉंप्लीकेटेड अष्टकोन..! शिवाय थ्रिलर, हॉरर, मर्डर- मिस्ट्री, बालसंगोपन आणि सायकोथेरपी..! असं साधारण पॅकेजचं स्वरूप.
लेमन टी, लेमन राइस, लेमन पेपर चिकन कँडीड लेमन, लेमन केक........ तोंपासु आंबट चिंबट मसालेदार मेनु ना!! हा पुणे- मुंबईतील कोणत्यातरी फॅन्सी इन्स्टा ग्रामेबल बिस्त्रोतला नाही. कोकणातील खेड्यातील जीवन पद्धती व रेसीपी दाखविणार्‍या रेड सॉइल स्टोरीज ह्या युट्युब चॅनेल वरचा एक भाग आहे. अश्या चॅनेलचा एक ठरावीक प्रेक्षक वर्ग आहे. मी ही काही दिवस होते पण मग ह्यातील सारखे पणा, तोच तोच पणा व एक्सेल शीट शिस्टिम लक्षात आल्यावर हवाच गेली.
मालिकेचा टाईमस्लॉट उशिराच आहे पण ज्यांना शक्य आहे त्यांनी जरूर इथे चर्चा करावी .
प्रिय, आदरणीय स्मिता तळवलकर,
स. न. वि. वि.
पत्रास कारण की, लहानपणापासून तुमचे चित्रपट, मालिका बघत आले. पण ते किती आवडले, त्यामुळे आम्हा प्रेक्षकांना काय मिळालं असा अभिप्राय कधी तुमच्यापर्यंत पोहोचवता आला नाही. आज मराठी भाषा दिना निमित्त कुणालाही पत्र पाठवण्याची संधी आमच्या मायबोलीने दिल्यावर एकदम मनात तुमचंच नाव आलं. तुमच्या एखाद्या चित्रपटाबद्दल पण लिहिता आले असते, पण त्यातही निवड करणं कठीण होतं. म्हणून म्हटलं तुम्हालाच केंद्रस्थानी ठेवून लिहूया म्हणजे तुमच्या अनेक कलाकृतींचा धांडोळा घेता येईल.
लिसन तो, काल काय झालं तो श्याम आहे ना, मराठी मिड्यमचा गं. ही अ‍ॅप्रोचड मी अन म्हणतो कसा "माझ्याशी मैत्री करायला आवडेल का तुला?" याईकस!!! मैत्री? सरळ सरळ गर्लफ्रेन्ड बनशील का विचारायचं की. व्हाय कान्ट दे स्टे इन देअर औकात यार? तोंड बघा मैत्री म्हणे. आय टेल यु, सच क्रीप्स ना, बोट दिलं की सरळ हातच धरतात. टोटल फ्रीक्स गं.
तो एक ऊन्हाळी दिवस होता. आकाशात चिटपाखरूही दिसत नव्हतं. माणिकराव आज सकाळीच घरातून बाहेर पडले होते. झपाट्याने पावलं टाकत ते सासुरवाडीला निघाले होते. रणरणत्या उन्हामुळे त्यांचा जीव कासावीस झाला होता. म्हणून एका झाडाची सावली बघून ते घडीभर बसले. तंबाखूची चंची सोडली. गोळी दाढेखाली धरली. थोडा दम खाऊन पुन्हा चालू लागले. दिवस मावळतीला आला तेव्हा ते पिंपळगावी पोचले.
"सुमेss पावनं आलं बग" माणिकरावांना बघताच पारूआत्यांनी लेकीला हाळी दिली. आणि सुमाताई डोक्यावरून पदर घेत खुदकन लाजल्या.
आज मराठी भाषा दिनाच्या निमित्ताने, मराठी मनावर गेली पन्नास वर्षे तरी आपल्या आगळ्या वेगळ्या विनोदाची मोहोर ठसवून हसवत ठेवणाऱ्या अशोक सराफ या नटवराला नमन करावेसे वाटले. यंदा पंच्याहत्तरी गाठलेल्या त्यांना खरंतर आदराने, मानाने नटवर्य म्हणावे लागेल पण त्यांच्या खट्याळ विनोदी भूमिकांचा विचार करता 'नटवर' च जास्त जवळचे वाटेल. त्यांचा जन्म कधी कुठे झाला , मग शिक्षण नोकरी आणि रुपेरी पडद्यापर्यंतचा प्रवास ही अभ्यासपूर्ण माहिती आपल्याला इंटरनेटवर मिळूच शकते त्यामुळे त्या तपशीलात न जाता या लेखात मी फक्त मला भावलेला अशोक सराफ शब्दात मांडण्याचा प्रयत्न करणार आहे.
जरा जरासे प्रेम करावे ,फार कशाला
कोमल हृदयी आत खोलवर वार कशाला
तिला पाहिजे स्वप्नामधला चंद्र उराशी
खोट्या खोट्या त्या स्वप्नांचा भार कशाला
शब्द पुरेसा असतो नाती तोडायाला
म्यानामधल्या तलवारीला धार कशाला
काळजातल्या कुपीत जर तू तिला ठेवतो
तिला पाहण्या सताड उघडे दार कशाला
वार शत्रूचे छातीवरती झेलत जावे
विश्वासाचे आप्त घातकी यार कशाला
रुसवा फुगवा भांडण तंटे आणि अबोला
सारे नखरे झेलत होतो ठार कशाला
षडरिपु आता आयुष्याला पुरुन उरले
उगा वाचतो गीतेचे ते सार कशाला
गदर २.०
सन्नी पाजींच्या फिल्मचं शूटींग संपत आलेलं आहे. आता ही फिल्म रिलीज व्हायच्या वाटेवर आहे.
गदरने भारतात सर्वाधिक पाहिली गेलेली फिल्म हा रेकॉर्ड आपल्या नावावर केलेला आहे. लगान पेक्षा अर्ध्या बजेट मधे बनलेल्या (३० करोड) या फिल्मने लगान पेक्षा जास्त बिझनेस केला. लगान सुद्धा चालली. पण तितका बिझनेस करायला लगानला दीड वर्षे लागलं. त्या वेळच्या ३० करोड मधे म्हणजे आजच्या दीडशे करोडच्या बजेट मधे बनलेल्या या फिल्मचा त्या वेळचा बिझनेस आजच्या जमान्यात पाचशे कोटी (फक्त तिकीट बारीवर) आहे.
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.