लंडन ऑलिम्पिक्स २०१२

- १६ दिवस, २८८ खेळाडू, २ सुवर्ण पदके

- प्रचंड वेगवान खेळ

- प्रतिस्पर्धी संघाच्या जाळीत चेंडू टाकून गुण मिळतात.

- जास्ती गुण मिळवणारा संघ विजेता ठरतो.

- २४ सेकंदाच्या आत गुण मिळवायचा प्रयत्न करावा लागतो, अन्यथा चेंडू प्रतिस्पर्धी संघास दिला जातो.

- चुका झाल्यावर मिळणाऱ्या फेकीवर १ गुण मिळतो. ह्या फेकी फ्री-थ्रो लाईन वरून करतात.

- प्रत्येक सामना ४० मिनिटांचा असतो. आणि त्यात १० मिनिटांचे ४ भाग असतात. प्रत्येक संघ सामन्यामध्ये १ - १ मिनिटांचे टाईम आउट घेऊ शकतात आणि तेव्हा घड्याळ थांबवले जाते.

- चेंडू पास करत आणि ड्रीबल करत पुढे न्यायचा असतो.

३ दिवस, २१२ खेळाडू, ४ सुवर्ण पदके

- रस्त्यावरच्या लांब पल्ल्याच्या शर्यती

- दोन प्रकार - रस्ता शर्यत आणि टाईम ट्रायल

- पुरुषांची रस्ता शर्यत २५० किलोमीटर
- महिलांची रस्ता शर्यत १४० किलोमीटर
- सर्व स्पर्धक एकाच वेळेस स्पर्धेस सुरुवात करतात. सर्वात आधी पोहोचलेला स्पर्धक शर्यत जिंकतो.

- टाईम ट्रायल मध्ये स्पर्धक एकापाठोपाठ एक सुरुवात करतात. दोन स्पर्धकांमधील वेळ ९० सेकंदांची असते.
- पुरुषांची शर्यत ४४ किलोमीटर तर महिलांची शर्यत २९ किलोमीटर
- सर्वात कमी वेळात शर्यत पूर्ण करणारा विजेता होतो.

नेत्रसुखद आणि चित्तवेधक असा जिम्नॅस्टिक्स हा खेळ ऑलिंपिक्समधे तीन प्रकारात खेळला जातो - आर्टीस्टीक जिम्नॅस्टीक्स, रीदमिक अर्थात् तालबद्ध जिम्नॅस्टीक्स आणि ट्रॅम्पोलिन.

१. आर्टीस्टीक जिम्नॅस्टिक्स

- ऑलिंपिकमध्ये आर्टीस्टीक जिम्नॅस्टीक्स या खेळाचा अंतर्भाव सर्वप्रथम १९२४ साली केला गेला. यामध्ये पुरुषांसाठी वैयक्तिक आणि सांघिक स्पर्धा खेळवल्या गेल्या.

- त्याच्या पुढच्याच ऑलिंपिकमध्ये म्हणजे १९२८ साली महिलांसाठीही जिम्नॅस्टीक्सच्या सांघिक स्पर्धा खेळवल्या गेल्या, परंतु महिलांना आपल्या वैयक्तिक कामगिरीसाठी पदक जिंकण्याच्या संधीसाठी १९५२ साल उजाडावे लागले.

१० दिवस, ३९० स्पर्धक, १५ सुवर्ण पदके

- तीन प्रकारच्या बंदुकांचा वापर केला जातो.

- पिस्तूल

- स्पर्धक १०, २५ आणि ५० मी. लांब असलेल्या स्थिर निशाणावर नेम साधतात.

- निशाणाच्या मध्यातील नेम सर्वात जास्त गुण मिळवून देतात.

- स्पर्धक उभे राहून निशाणाचा वेध घेतात.

- पुरुष व महिलांच्या १० मी. एयर पिस्तूल
- महिलांच्या २५ मी. पिस्तूल
- पुरुषांच्या ५० मी. पिस्तूल
- पुरुषांच्या २५ मी. रेपिड फायर पिस्तूल अश्या पाच स्पर्धा

- रायफल

- स्पर्धक १० किंवा ५० मी. लांब स्थिर असलेल्या निशाणावर नेम साधतात.

मुष्टियुद्ध

- १६ दिवस, २८६ स्पर्धक, १३ सुवर्ण पदके

- मुष्टियुद्ध सामन्यास लढत म्हणले जाते.

- दोर्‍यांच्या आतील चौरस ६.१ मी क्ष ६.१ मी असतो. आणि दोर्‍यांची उंची १.३२ मीटर असते.

- जास्ती गुण मिळवणारा मुष्टियोद्धा विजेता घोषित कला जातो.

- प्रतिस्पर्ध्याला ठोसा मारून गुण मिळवले जातात.

- प्रतिस्पर्ध्याच्या शरीराचा वरच्या भागाला(कमरेचा वरचा भाग) किंवा डोक्याला ठोसा लागल्यास गुण मिळतो.

- प्रतिस्पर्धी जमिनीवर पडल्यास पंच १० आकडे मोजतात. मुष्टियोद्धा तेव्हढ्या कालावधीत उभा न राहिल्यास तो सामना हारतो.

- ९ दिवस, १७२ खेळाडू, ५ सुवर्ण पदके

- ऑलिम्पिक मध्ये बॅडमिंटनचा समावेश १९९२ साली झालेल्या बार्सिलोना ऑलिम्पिकमध्ये प्रथम केला गेला.

- ऑलिम्पिक मध्ये वापरले जाणारे फुल बनविण्यासाठी लागणारी पिसे गूज पक्ष्याच्या डाव्या पंखाची असतात.

- १३.४ मीटर लांबीच्या मैदानात मध्यभागी जाळी लावलेली असते.

- दुहेरीच्या सामान्यांना पूर्ण मैदान वापरले जाते तर एकेरीच्या वेळेस आतील बाजूस असलेली रेष वापरली जाते.

- वापरण्यात येणार्‍या फुलास १६ पाकळ्या असतात आणि ते प्रचंड वेगात जाऊ शकते. ४०० किमी प्रति तास इतकाही वेग हे फुल गाठू शकते.

लंडन ऑलिम्पिक्स २०१२:

२७ जुलै २०१२ रोजी ओपनिंग सेरेमनी आहे. इतर मनोरंजक कार्यक्रम आणि खेळांबरोबरच 'खादडी' हा एक महत्वाचा मनोरंजक खेळ आहे.

तर यंदाच्या ऑलिंपिक ओपनींग सेरेमनी बघताना करण्याच्या खादडीचा मेन्यु आपणा सर्व खाद्य खेळाडुंसमोर सादर करत आहे

मेन्यु जास्तीत जास्त 'पौष्टिक' असेल याची काळजी घेतली आहे. सांगता सोडुन.... कारण शेवट नेहमीच गोडच असावा

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

स्वागत: तरण तारका:

लागणारे जिन्नस: लिंबाचा रस, मिठ, साखर, लेमोनेड, खाण्याचे रंग लाल, निळा, पिवळा, हिरवा

तिरंदाजी - खेळाबद्दल माहिती

- एकूण चार स्पर्धा - पुरुष वैयक्तिक, पुरुष सांघिक, महिला वैयक्तिक, महिला सांघिक

- एकूण सहभागी स्पर्धक १२८ (६४ पुरुष व ६४ महिला)
प्रत्येक सहभागी देशाच्या फक्त ६ खेळाडूंना सहभाग घेता येतो (३ पुरुष व ३ महिला)
वैयक्तिक प्रकारात ३ खेळाडू तर ३ खेळाडूंचा १ संघ

- तिरंदाजीचा समावेश १९०० साली झालेल्या पॅरिस ऑलिंपिकमध्ये केला गेला. त्यानंतर १९०८ साली लंडन मध्ये तिरंदाजी स्पर्धां वगळण्यात आली होती.१९२० साली एकदाच तिरंदाजीची स्पर्धां झाली.त्यानंतर ५२ वर्षांनी १९७२ मध्ये म्युनिक ऑलिम्पिकमध्ये तिरांदाजीला परत स्थान मिळाले ते अजूनही कायम आहे.