कैरी-आंब्याच्या गुजगोष्टी / आम्रचर्चा

नाच रे मोरा - रेफरन्स येउन गेला का? मला वाटतं नाही.

>>> गोड बातमी

'तू तेव्हा तशी' कवितेत आरती प्रभूंनी कैरी हा शब्द वापरला नाहीये, पण ही ओळ वाचताना काय आठवतं सांगा : 'तू हिरवी कच्ची, तू पोक्त सच्ची, तू खट्टीमिठ्ठी ओठांची'?

रच्याकने समस्त हिंदीचित्रपटसृ्टीत “कैरी खाणारी“ हिरविन म्हणजे “गोड बातमी” असे (उगाचच) समीकरण होते

कैरी खातांना पुरुष कधी दाखवतील तर शप्पत. मग तो किती का आंबटशौकीन असेना>>>>>>>

होय

तू पोक्त सच्ची. >>> कैरीला पोक्त का म्हणावे? ती स्वतः पोक्त नसतेच आणि कुणालाही पोक्त वाटू देत नाही. झालच तर पोक्तांना मूल बनवते.

आमरस पुरी, बटाट्याची भाजी.

आमरस पुरी!!

केन्ट आंबा + स्मोअकड सालमन & मेयो सँडविच - आजचा नाश्ता. आंबा काळसर दिसतो पण अतिव गोड आहे आणि तसाच काळसर रेषावाला आहे.
.

आमरस पुरी भाजी छान दिसतेय अनया.

सामो काळसर असून आंबा गोड आहे हे नवल वाटतंय.

हे तासाच लोणचं. लोणच्याला कैरीच्या फोडी केल्या की कोयीला थोडा तरी गर राहतोच. तो तासून घेऊन त्याच केलेलं नॉर्मल लोणच. एकदम भारी लागतं . मुरवावं लागत नाही. पण जास्त दिवस टिकत ही नाही.
पूर्वीच्या काळी कोकणात एवढे आंबे असून ही कोयींचा गर टाकून देण्याची ( खर तर काहीच टाकून देण्याची ) कोकणातल्या गरीब जनतेची मानसिकता नव्हती. त्यातून ह्या तासाच्या लोणच्याचा जन्म झाला असावा. त्या तासाच पन्हं, साखरआंबा वगैरे ही करतात. तासलेल्या कोयी ही डायरेक्ट कचऱ्यात न टाकता आमटीत वगैरे घालत असत. अशी कोकणी लोकांची लिमिटेड रिसोर्सेसचा पूर्ण उपयोग करण्याची डोकॅलिटी .

ममो त्याला काळसर बारीक रेषा आहेत. तो खराब नाही. बरेच तसेच निघाले पण गोड आहेत.
.
लोणचं काय मस्त दिसतय.

अच्छा...

>>>>>>मिरिंडाऐवजी “माझा”
करेक्ट.
>>>>>लकीली असे कंजूस मित्र नाहीत मला.
हाहाहा

… विविध राज्यांतल्या आंब्यांची नावे >>> @अनिंद्य मस्तच. पण तुमच्या पोस्टचीही वाट बघतोय. यातल्या चौसाबद्दल बरेच ऐकले आहे पण अजून खाल्ला नाहीये. बाकीचे काही खाल्ले आहेत, काहींची नावे ऐकली पण नाहीत.

छान लिस्ट अनिन्द्य. ह्यात गोव्याचा मानकुराद ऍड करायला पाहिजे. गो्यंकरांना हापूस पेक्षा हा प्रिय असतो.

बरं, इथे आमचूरची चर्चा झाली आहे का?
कैऱ्यांच्या फोडी वाळवून त्याची पूड करतात तीच आमचूर पावडर. बरोबर ना?
पाणीपुरी चटपटीत करण्यासाठी ही हवीच!

ऋतुराज मी इथे लिहिलं होतं आमचूर पावडर आणि आंबोशी दोघांबद्दल.

आंबोशीला सा बा आंब्याची सोले म्हणायच्या, त्या कुळथाच्या पिठल्यात आमसूल म्हणजे कोकम ऐवजी आंबोशी घालायच्या, पण मी कोकमच घालते कारण कुळीथ पित्तकारक असतात आणि कोकम पित्तनाशक.

आंबोशी लोणचं मी करते, जानेवारी फेब्रुवारीत केलेलं, भावाने दिलेली आंबोशी, आम्ही कोकणात गेलेलो दिवाळीनंतर तेव्हा त्याने विकत घेतलेली. आमचूर पावडर घरची होती पण आम्हा सर्वांकडे आधीची असल्याने, आणली नव्हती.

अनिंद्य आंबोशी म्हणजे वाळलेल्या कैरीच्या फोडी, आमचूर बरोबर तुम्ही लिहिलं ते.

मी शक्यतो पित्तकारक गोष्टी असतील त्यात कोकम वापरते, उदा. तुरीची डाळ, कुळीथ.

ताक आंबट नसेल आणि कढी हवीच असेल तर आमचूर पावडर घालते आंबटपणासाठी

हाताशी असली की पटकन सुचेल त्यात वापर करता येतो.

आंब्याच्या लोणच्याची तेलुगु पाकृ इथे लिहिलीय. भविष्यातील संदर्भासाठी दुवा देत आहे.

---

अवांतर: मराठवाडा पद्धतीच्या लोणच्याचे हे फोटो