निसर्गाच्या गप्पा (भाग ३२)

Submitted by जागू-प्राजक्ता-... on 7 July, 2017 - 05:46

सर्व निसर्गप्रेमींना निसर्गाच्या गप्पांच्या ३२ व्या भागाच्या हार्दिक शुभेच्छा.

वसंत ऋतुचे कौतुक करून, ग्रीष्माच्या पाठवणीची तयारी करून, ’वर्षा ’च्या स्वागताला आपण सर्व सज्ज झालो आहोत.
वसंतात नेत्रसुख मिळालं. विविध रंगाने, गंधाने, न्हालेला निसर्ग बघून मन हरखून गेलं. कोकिळकूजनाने कान तृप्त झाले.
ग्रीष्मात रसना तृप्त झाली. आंबे, फ़णस, जांभळं, कलिंगड, करवंद, जांभ, द्राक्षं, अशा विविध, फ़ळांनी आपलं मन जिंकलं.
आणि आता सर्वांना उत्सुकता आहे ती,

"घन घन माला नभी दाटल्या कोसळती धारा ! "

खरं तर एकच गोष्ट, परत परत घडली तर आपल्याला कंटाळा येतो पण याचे मात्र आपण कौतुक करतो आणि म्हणतो,

" नेमेची येतो मग पावसाळा, हे सृष्टीचे कौतुक जाण बाळा ! "

अशा या पर्जन्यराजाची आपण सर्वच फ़ार आतुरतेने वाट पहात आहोत. आपणच नव्हे तर उन्हाच्या चटक्याने लाही लाही झालेली
ही धरा, आपले अनंत हात पसरून भेटायला येणार्‍या पर्जन्याची आतुरतेने, नटून थटून वाट पाहत आहे.
पशु, पक्षी, झाडे, वेली, सर्वांनाच आता वेध लागलेत ते पावसाचे. त्यात चिंब भिजण्याचे.
"पाऊस" ! पाऊस म्हटलं की आपण लगेच पोहोचतो बालपणात. थुईथुई नाचनारा मोर, त्या कागदाच्या होड्या करून पाण्यात सोडणं,
मोठ्यांचं लक्ष चूकवून पावसात भिजणं, आणि साठलेल्या पाण्यात उड्या मारून स्वत: व दुसर्‍याला भिजवणं. अनंत आठवणी!

"पाऊस" ! पाऊस म्हटलं की मला आठवतो आणि आवडतो तो कोकणातला पाऊस. पण त्याच संपूर्ण वर्णन मी शब्दात करूच शकत नाही.
तो ढगांचा गडगडाट, विजांचा कडकडाट, पावसाचा थयथयाट, पाण्याचा खळखळाट.
पहिल्या पावसाबरोबर दरवळणारा मृदगंध, ते लाल, मऊ मऊ रेशमी किडे, अंगणभर ऊड्या मारणारी, पायाखाली येणारी, अगदी
नखाएवढी छोटी बेडकांची पिल्ले, आपला पिटुकला देह नाचवत तिरके तिरके पळणारे चामटे, (खेकडे,)
अंगणात पडणार्‍या पागोळ्या, त्यात हात पाय़ भिजवणं, हळूच पाणी पिणं, हळूच अंगणात धाऊन परत येणं, छत्री घेऊन पावसात फ़िरणं.
घरात गळणार्‍या पाण्याखाली लावलेली भांडी, आनंदाने डोलणारी हिरवीगार झाडं, छोटे छोटे निर्झर, अळवाच्या पानांवर नाचणारे मोती.
सकाळीच शेतावर खोळ घेऊन निघालेले शेतकरी आणि बैल, बैलांच्या गळ्यातल्या घुगुरांचा नाद, थोड्याच वेळात न्याहारी घेऊन जाणार्‍या कारभारणी, नदीला आलेला पूर, त्यात वाहून जाणारी झाडे, साप, साकव, आणि ह्या सगळ्यात नम्र होऊन वाचलेली लव्हाळे!
झाडाखाली उगवलेली छोटी छोटी रोपं, आणि त्यात ते काजूचं असेल तर त्यावर मारलेला डल्ला. Happy सगळं कसं लख्ख उभं रहातं डॊळ्यासमोर!
तर अशा या पावसाचं आपण स्वागत करूया आणि एक वाक्य जरूर लक्षात ठेऊया,

"आला पावसाळा, तब्बेत सांभाळा! "

निसर्गाने आपल्याला मुक्त हस्ताने दान केलयं, "घेता किती घेशील दो कराने". पण आपण त्याची योग्य निगा राखली पाहिजे .
त्याचा योग्य उपयोग केला पाहिजे. त्याच संरक्षण, संवर्धन करायला पाहिजे.

वरील मोगर्‍याच्या अक्षरातील फोटो व मनोगत नि.ग. प्रेमी शोभा हिचे आहे.

निसर्गाच्या गप्पा या धाग्याची सुरुवात ५ डिसेंबर २०१० पासून झाली.
मागील धागे.
(भाग १) http://www.maayboli.com/node/21676 (भाग २) http://www.maayboli.com/node/24242
(भाग ३) http://www.maayboli.com/node/27162 (भाग ४) http://www.maayboli.com/node/29995
(भाग ५) http://www.maayboli.com/node/30981 (भाग ६) http://www.maayboli.com/node/32748
(भाग ७) http://www.maayboli.com/node/34014 (भाग ८) http://www.maayboli.com/node/34852
(भाग९) http://www.maayboli.com/node/35557 (भाग१०) http://www.maayboli.com/node/36675
(भाग ११) http://www.maayboli.com/node/38565 (भाग १२) http://www.maayboli.com/node/40660
(भाग १३) http://www.maayboli.com/node/41996 (भाग १४) http://www.maayboli.com/node/43114
(भाग १५) http://www.maayboli.com/node/43773 (भाग १६) http://www.maayboli.com/node/45755
(भाग १७) http://www.maayboli.com/node/47785 (भाग १८) http://www.maayboli.com/node/48236
(भाग १९) http://www.maayboli.com/node/48774 (भाग २०) http://www.maayboli.com/node/49280
(भाग २१) http://www.maayboli.com/node/49967 (भाग २२) http://www.maayboli.com/node/50615
(भाग २३) http://www.maayboli.com/node/51518 (भाग २४) http://www.maayboli.com/node/52059
(भाग २५) http://www.maayboli.com/node/53187 (भाग २६) http://www.maayboli.com/node/54423
(भाग २७) http://www.maayboli.com/node/55016 (भाग २८) http://www.maayboli.com/node/55962
(भाग २९) http://www.maayboli.com/node/57203 (भाग ३०) http://www.maayboli.com/node/58808
(भाग ३१) http://www.maayboli.com/node/60825

विषय: 
शब्दखुणा: 
Groups audience: 
Group content visibility: 
Use group defaults

जागुताई मस्त फोटो

ईतके मस्त वाटतेना जेव्हा.कोणीतरी आपल्या नकळत आपली दखल घेत.>>>+++१११ VBदि

शोभा काय खजीना आणलास गावावरून?
वर्षा काळजी घे. लवकर एकदम बरी हो. त्या फुलाने तुला अजून प्रसन्न वाटल असेल.
कऊ धन्यवाद.

जागू उरणला काळा पाऊस पडला, ते काय प्रकरण आहे. टीव्ही वर बघितलं. मागे डोंबिवलीत पण प्रदूषणामुळे हिरवा पडला होता.

आमच्या मोरा बंदराजवळ डिझेलच्या साठ्याच्या टाक्या असलेली टेकडी आहे. तिथे तिन-चार दिवसांपूर्वी टाकीवर विज पडली व आग लागली. तिचा एवढा प्रचंड प्रमाणात धूर अजूनही येतोय. त्यामुळे दुषित पाऊस पडतोय असा स्थानिकांचा अंदाज आहे. मी प्रत्यक्ष काळा पाउस नाही पाहिला कारण त्यानंतर रात्रीच पाऊस पडत होता.

V B कबुतरे मुळात आळशी आहेत त्यामुळे घाण करतात. पण बाकी पक्षी तसे नाहीत. आणि ते कुंडीत अंडी घालणार सुद्धा नाहीत. आळशी कबुतरे कुठेही अंडी टाकून देतात. माझ्या छज्यावर अंडी टाकलेली आणि ती कावळ्यांनी खाल्ली।.

आमच्या घरात चिमण्या घरटी बांधत. वर फळीवर आईने जुनी पिंपे ठेवलेली, त्यांच्या झाकणावर घरटे बांधत. म्हाडाच्या घरात बाहेरच्या दरवाजाच्या वर शेजारी जाणाऱ्या इलेक्ट्रिक वायरचे पाइप असत, त्या खोबणीत घरटी बांधत. काहीही त्रास नसायचा त्यांचा. एखाद गवताची काडी खाली पडायची तेवढेच.

जेराल्ड डरेलने माय फॅमिली व अदर अनिमल्स मध्ये घराच्या व्हरांड्यात बांधलेली घरटी व त्याने घरट्यात व घरत्याखाली ठेवलेले लक्ष यांचे छान वर्णन केलेय.

हा धूर म्हणजे हवेत मिसळत असलेली संयुगेच, ती जड असल्याने तिथेच अडकून राहिली व पावसाबरीबर खाली आली. त्यामुळे पाऊस काळा झाला.

साधनाचे घनिष्ट मित्र आहेत कबुतर. Lol

काल असाच विचार करता करता आठवत होते. लसुणवेलच्या पानाला लसूणाचा वास येतो, ओव्यासारखा वास येणारी पण ओव्याची नसलेली पाने असतात, आंबेमोहोरची पानेही असतात पण त्याला तांदूळ लागत नाही. अजून कोणकोणती अशी झाडे आहेत?

आमच्या घरात चिमण्या घरटी बांधत. वर फळीवर आईने जुनी पिंपे ठेवलेली, त्यांच्या झाकणावर घरटे बांधत. म्हाडाच्या घरात बाहेरच्या दरवाजाच्या वर शेजारी जाणाऱ्या इलेक्ट्रिक वायरचे पाइप असत, त्या खोबणीत घरटी बांधत. काहीही त्रास नसायचा त्यांचा. एखाद गवताची काडी खाली पडायची तेवढेच >>>> हो साधना, आमच्या जुन्या घरी बांधत चिमण्या घरटे, अन खरेच त्या घाण ही नाही करायच्या.

आमच्याही घरात तसबीरींच्या मागे लहानपणी मी पहायचे घरटी केलेली चिमण्यांनी. आताही माहेरी ओटीवर सिलिंगच्या एका फटीत चिमणीने घरटे केले आहे. आत असल्याने ते दिसतही नाही. पण चिमणीची सारखी भुर्र-भुर्र चालू असते तिथे. तेव्हा आई अंगणात तांदूळ निवडत असली की चिमण्या टाकलेली भातकुणे खाण्यासाठी यायच्या मला ते खुप आवडायच.

Pages