निसर्गाच्या गप्पा (भाग ३२)

धन्यवाद!
गुलाब मस्तच फुललंय!

किती सुंदर जागु..
खुप छान

सायुरी, मस्त फोटो.
जागू, ते उलटे सुलटे कसेही छानच!

जागू, ते उलटे सुलटे कसेही छानच!>>>>>> +१

काऊ, सायुरी मस्त फोटोज...

इथल्या गप्पा परत थंडावल्या की! देशी गुलाब मस्तच!

पुण्या़पासून साधारण २५ किमी अंतरावर पानशेतच्या रस्त्याला श्री प्रमोद नारगोळकर यांनी बनवलेलं एक जंगल आहे - इथे जमीन विकत घेऊन श्री नारगोळकरांनी तिथे देशाच्या वेगवेगळ्या भागातली झाडं आणून लावलेली आहेत. दुर्दैवाने २००४च्या त्सुनामीमध्ये निकोबारमधील टर्टल आयलंड बेटावर गेलेले नारगोळकर बेपत्ता झाले. त्यांच्या पत्नी नयना नारगोळकर हे जंगल सांभाळत आहेत. या जंगलाविषयी मागे ऐकलं होतं, पण नेमका पत्ता / फोन नंबर वगैरे नव्हते. गेल्या महिन्यात फेसबुकवर याविषयी वाचनात आलं, आणि या आठवड्यात अचानक इथे जायची संधी मिळाली. साधारण १२ - १५ एकराची तरी जागा असेल ही. शेंदूर, दक्षिण मोह, उत्तर मोह, रिठा, वावळ, समुद्रफळ, समुद्री अशोक / कुंभी, रुद्राक्ष, मोरावळा, पळस, पांढरा पळस, पळस पांगारा, कृष्णवड, मुचकुंद (मुचकुंदाचं रान झालंय!), रोहितक, पुत्रंजिव, चंदन, काळा कुडा, टेंभुर्णी, पारस पिंपळ, किनई, मोठ करमाळ, कांचन, आपटा, मोहोगनी, शिसव, साग, रामफळ, सिताफळ अशी केवढी तरी झाडं भेटली इथे. लेकीला आणि तिच्या आजीला हे जंगल दाखवायचं होतं. त्यामुळे माझे दोन्ही हात बांधलेले होते, फोटो काढायला फारसा वाव नव्हता. अगदी मोजके फोटो काढलेत त्यामुळे. ते अपलोड झाले की इथे लिंक देते.
जरा शांतपणे गेलं, तर भरपूर पक्षी आणि फुलपाखरंही बघायला मिळतील. या जागेविषयी थोडी माहिती इथे आहे:
http://www.mid-day.com/articles/the-real-forest-gump/157982
आम्ही गेलो तेंव्हा तिथे नयनाताई होत्या. त्यांनीच थोडक्यात माहिती सांगितली, चहा झाला. मग साधारण २ तास आम्ही त्यांच्या माणसासोबत जंगलात फिरत होतो. "तिथे असणारी ७५% झाडं मला ओळखता येतात, मी सर होते तेंव्हापासून इथे काम करतोय." असं तो म्हणाला. कुठल्याही झाडाची माहिती सांगतांना त्याची फुलं, फळं असे फोटोही लगेच त्याला मोबाईलवरून दाखवता येत होते. त्यामुळे फिरायला खूपच मजा आली. इथे पूर्वसुचना देऊन गेलं तर जेवायची सोयही होऊ शकते. (जातांना अंगभर कपडे घालून आणि ओडोमॉस लावून जायची खबरदारी मात्र घ्यायला हवी - जंगल, त्यात पक्ष्यांसाठी जागोजाग पाण्याची सोय, त्यामुळे भरपूर डास होते! )

वॉव जागु, निव्वळ अप्रतीम

वाटचं पाहते मी ईथे कुणीतरी फोटो टाकायची

सगळेच फोटो मस्त..

जागुले, पक्षी तुझ्याचसाठी पोझ देऊन बसतात असं वाटत मला नेहमी.. हा फोटो इपिक आहे..
मस्त फोकस केलयस गं..
तो चिमणा त्या शुष्क चाफ्याच्या काडीवर मान वळवून बघताना मस्त वाटतोय..अन त्या चाफ्याच्या चार फुलांनी तर चार चांद लावलेयत..
चुम्मेश्वरी एकदम..
वॉटरमार्क टाक यावर आठवणीने..
फांदीच्या खाली टाक आणि जरा ट्रान्सपरंट टाक म्हणजे फोटोची मजासुद्धा येईल आणि तो चोरीलापन जाणार नाही..

कसला सुंदर फोटो आहे जागू! मला म्हणायचंय ते टीनाने किती नेमकं लिहिलंय!

जागुताई मला फुले खुप आवडतात, जाण नाही आहे ईतकी पण तरीही खुप प्रसन्न वाटते फुलांना बघुन.

गुलाब अन पारीजात जास्त आवडतात.

माझ्या रोजच्या वाटेत एक पारीजात , तगर अन डबल तगर चे झाड आहे, दररोज सकाळी तगर आणी पारीजातचा ईतका सुंदर सडा पडलेला असतो ना.
खुप छान वाटते त्यांच्यामुळे, मजा तर तेव्हा येते जेव्हा खुप फुले खाली पडलेली असतात अन त्यांच्यावर पाय न टाकता चालायचा प्रयत्न असतो . तरीही खास या फुलांना बघायला मी पायी जाते कितीही ऊशिर झाला तरी

अन हो टीनाने सांगीतल्या प्रमाणे वॉटर मार्क टाका वरच्या फोटोत, खुप सुंदर आलाय तो

बादवे तो देव चाफा आहे ना

प्राजक्ताताई फोटो मस्तच आला आहे..
निसर्गावर एखादा ब्लॉग आहे का तुमचा

कऊ माझे काही लिखाण ह्या ब्लॉग मधे आहे.http://prajaktamhatretarangmaniche.blogspot.in/>>>
रविवारी वाचायला मेजवाणी मिळाली.
धन्यवाद

सुप्रभात जागुताई,

आज आमच्याकडे सुद्धा एक वेगळीच मजा आली.

झाले काय, काल रात्री कधीतरी एक चिमणा-चिमणीची जोडी आमच्या बेडरुम मध्ये येऊन बसली होती अन आम्हाला कळले ही नाही.

सकाळी त्यांची बाहेर पडायची धडपड चालु झाली पण खिडकी बंद असल्या मुळे त्यांना निघताच येत नव्हते, बिच्चारे.

आमची फ्रेंच विंडो आहे , मग हळुच मी बाल्कनी मध्ये गेले अन सगळ्या खिडक्या ऊघडल्या, बाल्कनी मध्ये सुकत घातलेले कपडे बाजुला केले म्हणजे बाहेरचे स्पष्ट दिसेन त्यांना. मग बेडरुमचा दरवाजा बंद करुन बाहेर गेलो.

बास लगेच २ मिनिटात ती जोडी खिडकीच्या बाहेर गेली, बरे झाले कारण खुपच घाबरले होते दोघे , आम्हाला बघताच जरा कुथे आडोसा शोधुन लपायचा प्रयत्न करीत होते.

खुप गमतीशीर प्रकार होता तो , हे सगळे जवळ्पास दहा मिनीटे चालु होते पण फोटो घ्यायचे काही सुचले नाही.

पण या सगळ्याने अन त्यांना काही ईजा न झाल्याने (नशीब पंखा बंद होता) दिवसाची सुरवात मात्र प्रसन्न झाली अन आज प्राजक्ताचा सडा सुद्धा भरपुर पडला होता
सो खुप छान वाटतेय

आमच्याकडे सगळे पक्षी येतात फक्त चिमणीच येत नाही. अगदी चिमुकले सूर्यपक्षी, शिंपी पण येतात पण चिमणीच येत नाही. >>> आमच्या कडे कबुतर, चिमणी अन साळुंखी खुप येतात.

एकदा कबुतराने एका कुंडीत अंडी घातली, आम्ही सगळे हौशी ना खुप खुश झालो
अगोदर खुप मजा येत होती पण नंतर त्यांनी केलेली घाण पाहुन कंटाळा यायला लागला.

पण तो पर्यंत पिले बाहेर आली होती सो केले सहन पण त्यादिवशी पासुन कुणालाही न घरटे बांधु दिले बाल्कनीत ना अंडी घालु दिली
हा पण दाणे अन पाणी मात्र ठेवतो, खास करुन ऊन्हाळ्यात तर नक्कीच

मस्त चालल्या आहेत आज गप्पा.