अमानवीय...?

असाम्या `रक्तशपथ' का रे ?

नाहि रे 'शपथ' मायगावचा जयराम गोवंडे आणि त्याचे चार मित्र वगैरे. अधिक लिहिले तर मजा जाईल. रक्तशपथ वेगळी आहे.

त्यात एक मैत्रीणही आहे ना ?

असाम्या, धारपांची 'सैतान' पण वाचली तरी चालेल. सध्या माझ्या हातात ३ पुस्तकं आहेत - दस्त, झाकलेला चेहरा आणि आनंदमहल. मज्जानी लाईफ.

कचा - हो. त्यात एक मैत्रीण पण आहे. अशीच गोष्ट असणारी एक 'वो' नावाची मालिका पूर्वी बहुधा झी वर लागायची. सेम 'शपथ' ची स्टोरी.

रमड, पहिली दोन्ही पाठव. पहिले वाचलय पण माझे fav आहे नि तिसरे माझ्याकडेही आहे.

शपथ Stephen King च्या एका कादंबरीवर आधारीत आहे.

मुळीच पाठवणार नाही पहिलं आणि तिसरं माझंही फेव. दुसरं नवीन आहे. वाचतेय. छान आहेत स्टोरीज.

अनिल रघुनाथ कुलकर्णी हे चांगले लेखक होते. नवल मध्ये त्यांच्या गूढकथा प्रकाशित झाल्या आहेत. नवल आणि किर्लोस्करचे अंक जपून ठेवणारी कुटुंबं पाहण्यात आहेतच. अ.र यांच्या नदीकाठच्या सावल्या आणि सांजसूर या कादंब-या प्रकाशित आहेत. पण विपुल लेखन केलेलं आढळत नाही. लिखाणाचं अंग असूनही व्यापामुळे न जमलेले असे अनेक लेखक असू शकतील. त्यांच्याबद्दल खूप थोडी माहिती नेटवर उपलब्ध आहे.

http://www.manase.org/maharashtra.php?mid=68&smid=21&did=0&dsid=0&pmid=0...

( प्रिय बालक वैवकु यास - जेव्हां तू पुस्तकांच्या स्टॉलवर वर दिलेल्या पुस्तकांची चौकशी करशील तेव्हां बालांसाठी कुबड्या खवीसची आई आणि महिलांसाठी असलेलं अहोंचा टाहो या पुस्तकांची देखील चौकशी कर. त्यामुळे विक्रेत्यांकडे मागणी वाढून ते प्रकाशकांकडे चौकशी करतील आणि एकातरी प्रकाशकाला त्या मागणीच्या रेट्यान माझी ही दोन्ही पुस्तके प्रकाशित करावी लागतील. तेव्हां हे करशील ना गड्या > )

तुम्ही रत्नाकर मतकरींच्या कथा नाही वाचल्या का? जरूर वाचा खास करून "जेवणावळ".
भारी आहेत त्यांच्याही कथा.

वाचल्यात. जवळजवळ सगळ्याच. मतकरी आणि धारप सर्वांनी वाचलेत हे गुहीतच धरलेलं असतं.
सुशिंची समथिग छान आहे.

अरे कोणीतरी त्या गानुआज्जीलाच अंगाई म्हणून झोपवा एकदाची

१) खवीसची आई
२) अहोंचा टाहो
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ओके किरण्यके
पण मला ही नावे लक्षात रहायला हवीत त्याआधी मी पुस्तके विकत घ्यायला दुकानात जायला हवे त्याआधी मला पुस्तके विकत घ्यावीशी वाटली पाहिजेत(म्हणूनच तर लोकाना मी लिंक्स मागत फिरत असतो हल्ली ) त्या आधी मला ती वाचावीशी वाटली पाहिजेत !!!

प्रयत्न करतो

अरे कोणीतरी त्या गानुआज्जीलाच अंगाई म्हणून झोपवा एकदाची <<<<<<

>>तिला कोणी तरी छातीवर बसुन गळा दाबतय असं वाटायला लागलं, ओरडता येईना, श्वास घेता येईना

रिया, हे Sleep Paralysis मुळे होऊ शकतं. मी परदेशात असताना एकदा लागोपाठ दोन रात्रीत मिळून ३ वेळा मला असा अनुभव आला होता. जाम टरकली. अक्षरशः अर्ध्या रात्री बाहेर बर्फ पडत असताना स्वतःचं अपार्टमेन्ट सोडून ओळखीच्यांकडे निघून गेले होते. ४-५ दिवस तिथेच राहिले होते. मग एका मित्राने ह्याबद्द्ल सांगितलं.

ओह! अग असु शकतं हेही. बर्‍याचदा आपण माहीत नसलेल्या अनेक गोष्टींचा संदर्भ अमानविय शक्तीशी लावुन मोकळे होतो. पण हे असं पुन्हा कधी झालं नाही तिला.
लिंक बद्दल धन्स! पहिल्यांदाच कळालं मला हे असलं काही तरी

बाप्रे... किती किती वेगाने धावलाय हा धागा.... आत्त्ता वाचून झाले किस्से ... थरारक..

नुकताच ऐकिवात आलेलाकिस्सा

माझ्या बहिणी च्या नणंदेचे मिस्टर ४ वर्षांपूर्वी कॅन्सर ने गेले. तीन वर्षांपूर्वी नणंदेच्या मुलीला अमेरिकेत जुळ्या मुली झाल्या. या वर्षी बहीण अमेरिकेला या पुतणीकडे कडे गेलेली असता तिला आणी बहिणीला मुलींचे जोरजोरात हसणे ऐकू आले. त्या जुळ्या बहिणींची खोली बेसमेंट मधे आहे. त्या दोघी काय करताहेत ते पाहायला म्हणून या त्यांच्या खोलीत गेल्या तेंव्हा एक पोरगी म्हणाली, एक पांढर्‍या वेषा तील एक म्हातारा ,'मॅन' त्यांच्याशी काहीतरी गमतीदार बोलत होते. वर्णनावरून ते नणदेचे मिस्टर असावेत अशी या दोघींची खात्रीच पटली. त्यांनी पोरींना चाचरतच विचारले कि तुम्हाला भीती वाटली का..त्यावर त्या म्हणाल्या ,' नो... ही वॉज सच अ नाईस मॅन.."

नणदेची मुलगी आपल्या वडिलांची फार लाडकी होती,पण आजारपणामुळे त्यांना कधीच अमेरिकेला येता आले नव्हते . ते शेवटी फक्त पांढरा पायजामा आणी पांढरा कुडता हाच वेष घालत.
ते गेल्यावर घरात कधी विषय काढून त्यांच्याविषयी कुणी बोलतही नसत. अमेरिकेत जन्मलेल्या या पोरी आता तीन वर्षाच्या आहेत त्यामुळे त्यांच्याशी ही आजोबांबद्दल कुणीच बोलत नाहीत किंवा घरी त्यांचा फोटोही ठेवलेला नाही

तिला कोणी तरी छातीवर बसुन गळा दाबतय असं वाटायला लागलं, ओरडता येईना, श्वास घेता येईना

रिया, हे Sleep Paralysis मुळे होऊ शकतं.>> राहत्या घरात, हॉल मध्ये एकदा अशी स्थिती अनुभवली होती.
बाबौ, लै वाट लागते.

दुसर्‍या दिवशी नेट वर बरच काही वाचलं.
योगायोगाने, मि पा वरच गविची एक पोस्ट वाचली.
त्यात अशा अव्स्थेचं डिटेल वर्णन होतं. मग हुश्शं झालं.

त्या पोस्टची लिंक माझ्या विपुत डकवता का?

ते Sleep Paralysis (असं म्हणतात ते आज ठाउक झालय)अनुभवलय.. लै डेंजर ! झोपेचे खोबर होत ते वेगळ . कितीही जोर लावला तरी बाहेर पडता येत नाही.. !!

ती गानुआजीची स्टोरी बेस्ट एकदम !

झकोबा, Sleep Paralysis म्हन्जे काय? प्यारालिसिस म्हण्जे भयन्करच की, माणूस उठलाच नै तर काय होत?
की त्या परिस्थितीचे डिट्टेलवार वर्णन देऊन त्याला कैतरी सिन्ड्रोमफिन्ड्रोम संबोधून कैतरी विन्ग्रजी नाव दिले की ते सायन्टिफिक रिसर्च होते का?
नै, मला ठाऊक नै म्हणून विचारतोय.
माझ्या माहितीत अन अनुभवाप्रमाणे तरी विशिष्ट जागी/खोलित/आढ्याखालि वगैरे झोपले अस्ता हा अनुभव बर्‍याच जणान्ना येऊ शकतो. सातारच्या गिते बिल्डिन्गमधे विशिष्ट ठिकाणच्या कॉटवरच हा अनुभव तिघा/चौघान्नी घेतला होता, बर एकेकदा नाही तर दोनतिनदा! इतर ठिकाणी मात्र असा अनुभव येत नसे. वरल्या सायन्टिफिक थेरीप्रमाणे मी, माझा भाऊ, माझी आई, माझा मित्र असे सगळेजणच Sleep Paralysis ने ग्रस्त होते की काय?

कितीही जोर लावला तरी बाहेर पडता येत नाही.. !!>>>
अरे मला बाजुला बायको होती तिला बोलवता येत नव्हतं का हात हलवता येत नव्हता.
आता वाटलं खिडकीतुन आलं आमचं विमान (इतक्यातच).
खिडकीत पांढरट भास झालेला.
मग डॉळे मिटुन मनातल्या मनात जय हनुमान म्हणालो आणि मग कुठे हालचाल करता आली.
बरं हे सगळं रात्री १-१.५ वाजता..

रि मिपा सध्या बंद आहे. सुरु झालं की देइन ती लिन्क शोधुन.

झक्या इथेच दे.. मलाही वाचायचाय काय प्रकार असतो ते,

माझ्याबाबतीत पण असे एकदा झाले होते. बेड खिडकीच्या बाजुला होता आणि रात्री भास झाला की कोणीतरी खिडकीतुन हात घालून माझा गळा दाबतोय. मी जिवाचा आकांताने ओरडत होतो, पण मला वाटत होते की घश्यातून काही आवाजच येत नाही.
वास्तविकतः माझ्या ओरडण्याने घरातले सगळे जागे झाले होते आणि मला हालवून जागे करत होते.

असं मलाही एकदा दोनदा झालं आहे.

मला एक स्वप्न नेहमी पडतं ज्यात माझा आत्मा शरीरातून वेगळा होऊन वेगवेगळ्या लोकांचे गळे दाबतो

मला एक स्वप्न नेहमी पडतं ज्यात माझा आत्मा शरीरातून वेगळा होऊन वेगवेगळ्या लोकांचे गळे दाबतो>> :

वाचली मी ती गानूआज्जीची गोष्ट. मला भीतीदायक नाही वाटली एव्हढी. पण खूप अभद्र वाटली. आता काही दिवस तरी लहान पोरं पाहिली की ती भयाण अंगाई आठवेल.

स्वप्ना, अगदी बरोबर. मला हे नेमके शब्द सापडत नव्हते. 'अभद्र' .. spot on.

शनिवारी मित्राच्या फार्महाऊस वर रात्री १२:३० वाजता, बाहेर मुसळधार पाऊस पडत असताना, किड्यांचे चित्रविचित्र आवाज येत असताना गानू आज्जींच्या कथेच वाचन केलं. धम्माल आलेली. त्याच्या आधी फार्महाऊसवर येताना एक "मोठ्ठी शेकोटी" नदीच्या काठी, भर पावसात (अंधारामुळे वरची शेड दिसली नाही) धडधडत पेटताना दिसली. एका मित्राने ते काय आहे म्हणुन विचारलं, सांगितल्यावर त्याची चांगलीच तंतरलेली आणि त्यात पुन्हा रात्री "गानू आज्जी".

वाचली मी ती गानूआज्जीची गोष्ट. मला भीतीदायक नाही वाटली एव्हढी. पण खूप अभद्र वाटली.>>> +१०००

<<"मोठ्ठी शेकोटी<<< मला आता कळला याचा अर्थ!!

आर्ये सरदार आहेस