क्रिकेट - ९

पण हे मेनली भारतीय संघ कसा खेळेल ह्यावर ठरेल.
>>>>

हो, हे आलेच.
आणि यात निकालापेक्षा महत्वाचे आहे लढणे. जर ते फायटिंग स्पिरीट दिसले तरी कसोटीची क्रेझ कायम राहील.

दादा द्रविड आले तेव्हा आपण अचानक फार काही जिंकायला लागलो अशातला भाग नाही कारण तसेच वेगवान गोलंदाज नव्हते. पण फलंदाजीत लढू लागलो होतो. सेहवाग आणि फॅब फोर खेळले तर एखादा ऍडलेड आगरकर स्पेल पडेल आणि आपण जिंकू अशी अपेक्षा वाटू लागली आणि परदेश कसोटीतील रस वाढू लागला.

मला दादा द्रविडचे पदार्पण आजही लख्ख आठवते. त्या आधीच्या सामन्यात सचिनचा वन मॅन शो होता पण ती कसोटी फार आठवत नाही. कारण निकाल नेहमीसारखा विरोधात होता. पण पुढच्या कसोटीत ज्या दिवशी समजले की आज दोन नवीन फलंदाज भन्नाट खेळून गेलेत तेव्हा तिथून ती कसोटी मालिका बॉल टू बॉल बघितली. तो सामना अनिर्णीत राहिला तरी आपला अपर hand होता. इंग्लंडला वाचवावी लागली होती. त्यातही दादानेच येऊन विकेट काढल्या होत्या तेव्हा असे झाले की काय नवीन प्लेअर मसीहा बनून आलेत. फलंदाजी तर फलंदाजी, गोलंदाजी सुद्धा करतात..

त्या पुढच्या कसोटीत पुन्हा टीव्ही समोर चिकटलो. आपल्या नेहमीसारख्या दोन विकेट पडल्या. दादा आला. आणि त्याने आल्या आल्या ऑफला एक दोन बाउंडरी मारल्या आणि तो क्लास मी बघतच बसलो. तेव्हाच त्याच्या प्रेमात पडलो. त्या दिवशी पूर्ण दिवस सचिन दादा नाबाद राहिले. अदभुत होते ते. पुढे त्याला ऑफ साईड गॉड वगैरे नाव पडले. माझ्यासाठी पहिले दोन फोर बघूनच झाला होता. (आधीच्या कसोटीत त्याला लाईव्ह खेळताना पाहिले नव्हते.)

त्यावरून ... ते अ‍ॅज अ कपल मस्त आहेत!
>>>>

+७८६
लग्नाआधी त्यांच्या रिलेशनमध्ये ब्रेकअप सिच्युएशन सुद्धा आली होती. तेव्हा त्या दोघांनी मिडिया फार चांगल्या पद्धतीने हॅण्डल केला होता. एकमेकांवर कॉमेंट करून गॉसिपिंगला विषय देणे टाळले होते. त्यामुळेच पुन्हा एकत्र यायला सुद्धा स्कोप राहिला. आणि पुढेही सेलिब्रिटी कपल आहोत हे समजून उमजून जिथे गरज नाही तिथे दुर्लक्ष करायला शिकले. अन्यथा आपल्या इकडे खेळाडूंच्या वैयक्तिक आयुष्यात नाक खुपसून खालच्या पातळीवर जाऊन ट्रोल करणारे, मीम बनवणारे यांची कमी नाही.

मी त्यावर भाष्य नाही केलं..
जर खेळाडू स्वतःला सिद्ध करायला डेडिकेशन दाखवत चांगल्या ब्रँडचे कसोटी क्रिकेट खेळतील तर येत्या दोन वर्षात भले त्यांना सेना देशातील दौरे खडतर गेले तरी कसोटी क्रिकेटचे किंबहुना क्रिकेट या खेळाचे चाहते त्यांना सपोर्ट करतील आणि त्यांचा कसोटी बघण्यातील इंटरेस्ट कायम राहील असे म्हणायचे होते.

म्हणून मी दादा द्रविड पदार्पणाचे उदाहरण दिले. उदाहरणार्थ त्या आधीचे सिद्धू मांजरेकर यांच्याकडे बघून यांना परदेशात कसोटी जिंकायचे काही पडले आहे असे वाटतच नव्हते. नव्वदी दशकाचा पूर्वार्ध फार बोरिंग ब्रँडचे क्रिकेट खेळले जायचे असे वाटते.

माझा विराट कौतुकाचा धागा बहुधा २०१६ चा आहे. तेव्हा त्याने आपले उर्मट वागणे कंट्रोल केले म्हणून आवडू लागला असा उल्लेख आहे.
पण यामध्ये जो मूळ स्वभावाचा वाटा आहे तो आजही अध्येमध्ये उफाळून येतोच. त्याचे आयपीएल मध्ये ज्युनिअर खेळाडूंशी ठस्सणने वागणे भले ऑन द फिल्डच का असेना बरेचदा रुचत नाही. ऑस्ट्रेलियात तो नवीन ओपनर पोरगा आलेला त्याला धक्का मारणे हे सुद्धा रुचले नव्हते. पण जिथे तो उर्मट खेळाडूंना अरे ला कारे करतो, समोरच्याचे ऐकून घेत नाही तिथे आवडतो सुद्धा.. ते मिस करणार यापुढे. नवीन पोरे तो अ‍ॅटीट्यूड दाखवतील सुद्धा. जसे जयस्वालने स्टार्कला दाखवला होता. पण त्यानंतर विराट दर्ज्याचा खेळ सुद्धा दाखवायला हवा तरच त्याला अर्थ.

शर्मा नंतर कर्णधार कोण या स्पर्धेत बुमराहने आपले नाव मागे घेतले असे कानावर येतेय, त्यामुळे गिल प्रमुख दावेदार समजला जात आहे.

शुबमन गिल कसोटी सरासरी
ओवरॉल ३५ (५९ ईनिंग)
परदेशात खेळताना २७.५ (२८ ईनिंग)
सेना देशात खेळताना २५.७ (२१ ईनिंग) शून्य शतक
ईंग्लंडमध्ये खेळताना १४.७ (६ इनिंग)
जमेची बाजू ईतकीच की २०२४ साली कामगिरी तुलनेत चांगली ४०+ सरासरी, तीन शतके आहेत.

पण हे आकडे पाहता त्याचे कसोटी संघातील स्थान तरी निश्चित धरावे का हा प्रश्न आहे?
याउलट पंतचे ऑस्ट्रेलियातील काही आत्मघाती फटके नजरेआड केल्यास त्याचे संघातील स्थान पक्के आहे.
अय्यरला संधी मिळाली तर तो देखील आपले नाणे खणखणीत वाजवून दाखवायची शक्यता आहे.

त्यामुळे थेट गिल याला कर्णधार करण्यापेक्षा येत्या ईंग्लंड मालिकेत बुमराहलाच कर्णधार करावे, झाल्यास त्याच्या अनुपस्थितीत राहुलला उपकर्णधार करावे, नाहीतर रहाणेला परत बोलवावे. पण काही काळ गिल, पंत, अय्यर यापैकी कोण आपला दावा बळकट करतो याची वाट बघावी. उगाच घाई केली आणि यांच्यात संगीत खुर्ची खेळावी लागली तर या खेळाडूंमध्ये ईर्ष्या निर्माण होईल आणि संघातील वातावरण बिघडण्याची शक्यता राहील.
अर्थात ड्रेसिंग रूममध्ये सध्या काय ईक्वेशन चालू आहे, आणि बहुतांश खेळाडू कोणाला कर्णधार म्हणून स्विकारताहेत याची सध्या कल्पना नाही. पण पांड्याला २०-२० कर्णधारपदापासून दूर ठेवले ते पाहता लक्षात येते की या मुद्द्याचाही विचार केला जातोय.

England Tour

Full India squad: Shubman Gill (c), Rishabh Pant (vc), Yashasvi Jaiswal, KL Rahul, B Sai Sudharsan, Abhimanyu Easwaran, Karun Nair, Nitish Reddy, Ravindra Jadeja, Dhruv Jurel, Washington Sundar, Shardul Thakur, Jasprit Bumrah, Mohammed Siraj, Prasidh Krishna, Akash Deep, Arshdeep Singh, Kuldeep Yadav

बहुतांश संघ निवड अपेक्षित.
अपवाद श्रेयस अय्यर. त्याला संधी मिळाली नाही.
पण भारतात कसोटी असतील तिथे श्रेयस अय्यरला सुद्धा पुन्हा संधी मिळेल अशी अपेक्षा.

अय्यर तसा इंग्लडसाठी नवा आणि तरुणच आहे. पण त्याचा कॉन्फिडन्स लेव्हल हाय आहे सध्या.

रहाणे हवा होताच. पण जर अश्या नवख्या संघासोबत इंग्लडला तो नाही तर मग पुढे त्याचा विचार होणे अवघड वाटत आहे.

IPL बघून निवड केली. अर्थात पंतला हे लागू नाही
>>>>

आयपीएल बघून कसोटी संघाची निवड होते, ते देखील इंग्लंड दौऱ्यासाठी, हे जरा देखील पटत नाही.
किंबहुना पंत उपकर्णधार होणे हेच दर्शवते. कसोटीमध्ये तो एक ग्रेट खेळाडू आहे, त्याची हक्काची जागा त्याला मिळाली.

नायर डोमेस्टिक गाजवत आहे म्हणून त्याला संधी मिळाली. अन्यथा आयपीएल मध्ये एक चमकदार खेळी करून पुढे अपयशी ठरल्याने तो संघाबाहेर गेला होता.

अर्सदीप शमीच्या अनुपस्थितीत आणि बुमराह सारे सामने खेळू शकत नसल्याने आला. इंग्लंड कंडीशन मध्ये फायदेशीर ठरू शकतो. गोलंदाजी ताफ्यात वरायटी आणतो.

सिराज कसोटी स्थान पक्के होते. शार्दुल रणजीमध्ये तुफान फॉर्मत होता आणि या आधी इंग्लंड मध्ये चांगली कामगिरी केली आहे.

आयपीएल फॉर्म बघितले तर धावांची टाकसाळ उघडलेल्या आणि तेराच्या तेरा इनिंग मध्ये सातत्यपूर्ण खेळत 25+ स्कोअर करणाऱ्या सूर्याला संघात स्थान द्यायला हवे. पण त्याचा विचार कसोटी सोडा आता एकदिवसीयसाठी सुद्धा होताना दिसत नाही.

आयपीएल न खेळणाऱ्या अभिमन्यू ईश्वरनला धक्का नाही लावला. आकाशदिप सुद्धा ट्वेंटी नाही तर कसोटी फॉर्मेट चा प्लेअर आहे हा विचार करून कायम ठेवला. ध्रुव ज्युरेल हाच पर्यायी विकेटकीपर राहिला. प्रसिद्ध कृष्णा सुद्धा आयपीएल आधीपासून कसोटी संघाचा भाग म्हणून ऑस्ट्रेलियात होताच.

फक्त साई सुदर्शन की अय्यर हा इतकाच प्रश्न होता.

हेच लिहायला आलेलो सुनील..

❝ इंग्लंड ही संपूर्ण नवा, तरुण संघ घेवून खेळण्याची योग्य जागा नाही. ❞
>>>>>

द्रविड आणि दादा आठवले

आयपीएल मधला कॅप्टन्सी परफॉर्मन्स धरला तर मग पंत ला कशाच्या आधारावर व्हाइस कॅप्टन केलं हे ही लॉजिक अगाध आहे.
>>>>>>

कसोटीत कोण आयपीएल बघते. या हिशोबाने रहाणे पुजारा कधी आयुष्यात कसोटी खेळले नसते.

१) पंत कसोटी संघातील आपला महत्वाचा खेळाडू आहे. इतके पराक्रम त्याने केले आहेत. त्याची संघातील जागा सुद्धा पक्की आहे.
२) पंतकडे दोन इंग्लंड दौऱ्याचा अनुभव आहे. तिथे त्याचे दोन कसोटी शतक आहेत. त्याचे एकमेव एकदिवसीय शतक सुद्धा तिथेच आले आहे.
३) पंत विकेट कीपर असल्याने तिथून त्याला खेळाचे आकलन इतर कोणापेक्षा जास्त होऊ शकते.

आजकाल कसोटी सामने पण बॅटिंग डेप्थ असली तर जिंकले जातात, जी या टीम मध्ये आहे.
>>>>>
हो,
पूजारा राहणे कोहली ही मिडल ऑर्डर जेव्हा मधल्या काळात काही विशेष करत नव्हती आणि एकत्रितपणे फ्लॉप होत होती तेव्हा पंत जडेजा आणि मग पाठीमागे कधी आश्विन, शार्दुल, सुंदर वगैरे लोअर मीडल ऑर्डर फलंदाजच आपल्याला यश मिळवून देत होते.