दिनेश. यांचे रंगीबेरंगी पान

आज काहि जून्या आठवणीना उजाळा.

रंभा, मेनका, उर्वशी या सगळ्या अप्सरा, म्हणजे सौंदर्याच्या पुतळ्याच असणार नाही का ? एकमेव, बनवणार्‍याने एकदा वापरून साचे, जणु फ़ेकुनच दिले असावेत.

श्रीकृष्णाची काहि देवळे, हवेली पद्धतीची असतात. हवेली मधला देव हा तान्ह्या बाळाच्या रुपात पुजला जातो. त्याच्या उठण्याच्या, झोपण्याच्या, जेवणाच्या वेळा आवर्जून पाळल्या जातात.

कालचा गुडीपाडवा परत बाजारात झेंडुची फ़ुले यायला कारणीभूत झाला.

माझ्या मित्रमैत्रिणीप्रमाणेच वृक्षही माझे सवंगडीच आहेत.

दिलवाले दुल्हनिया ले जायेंगे चे पोस्टर मला अजुन आठवतेय. शाहरुख आणि काजोल च्या मागे पिवळीजर्द फ़ुले फ़ुललेले, मोहरीचे शेत दाखवलेय. त्या सिनेमाचा आनंदी मूड, त्या दृष्यात छान पकडला होता.

समुद्राकाठचे खारे वारे आणि मतलई वारे सर्वच प्रकारची झाडे वाढु देत नाहीत. सुरुची म्हणजेच कजुरिना सारखी विरळ पानांचीच ( खरे तर ती पाने नसतात, देठच असतात ) झाडे तिथे वाढू शकतात.

या मार्केटिंगवाल्यांचे मला खुप नवल वाटते. कुठल्या वस्तुचे ते मार्केटिंग करु शकतील सांगता येत नाही.

अगदी मुंबईत नाही पण जरा बाहेरच्या समुद्रकिनार्‍यावर गेलो कि हि मर्यादावेल दिसणारच.

झाड दिसलं कि त्याचा फोटो काढायचा. त्याचं नाव शोधायचं. उपयोग शोधून काढायचे. कुणी सांगितलेत हे उद्योग. कुणीच नाही. पण मी करतो. स्वतःच्या समाधानासाठी.