नमस्कार माबोकरांनो....
आम्ही कुटुंबीय , फेब्रुवारीच्या पहिल्या आठवड्यात त्रिवेंद्रम - कन्याकुमारी - रामेश्वरम - मदुराई, अशी ट्रिप करणार आहोत. पनवेल किंवा मुंबईहून ट्रेनने निघून त्रिवेंद्रम आणि मग पुढे फिरत फिरत प्रवास. मदुराईहून परतीचा प्रवास.
सध्या एक- दोन ट्रॅव्हल एजंटकडून प्लॅन मिळाले आहेत. ते फायनल करण्यापूर्वी आपणच हॉटेल बुकिंग करावी, असाही विचार चालू आहे. आम्ही एकूण १६ प्रौढ आणि १२ वर्षाखालील ५ मुले, असे २१ जण आहोत.
तिथे फिरण्यासाठी टेम्पो ट्रॅव्हलर बुक करावी लागेल. त्याचे एकूण भाडे ४२,०००/- सांगितले आहे.
मुंबई, नवी मुंबई, ठाणे परिसरातील प्रदर्शने, कार्यक्रम - २०२०.
काही मोजकी प्रदर्शने आणि जागा पाहा.
लोकप्रिय प्रदर्शनांचा प्राईम टाईम हा फेब्रुवारी महिना असतो. मुलांच्या परीक्षेच्या अभ्यासाला जोर पकडलेला नसतो, वातावरण गार असते. मुख्य कार्यक्रम जानेवारीत महिन्यात किंवा फेब्रुवारीच्या पहिल्या दुसऱ्या आठवड्यात होत असतात.
मित्रमंडळींच्या एका व्हॉट्सअॅप ग्रूपवर एकाने ताजमहालाचे स्वतः काढलेले काही अप्रतिम फोटो पोस्ट केले. आम्ही सारे फोटोंचं कौतुक करत असताना तो म्हणाला, ‘साडेचार तास रांगेत उभे होतो, खूप गर्दी होती’... ते वाचून माझ्या पोटात गोळाच आला...
गर्दी पर्यटनाचे आमचे एक-एक अनुभव डोळ्यांपुढे यायला लागले...
पाच दिवसांच्या कॉर्नवॉलच्या कंडक्टेड टूरमध्ये आमच्या टूरगाईड स्टीवनं आम्हाला खूप सुरेख सुरेख ठिकाणं दाखवली. त्यातलंच हे एक झळाळतं रत्नं - मिनॅक थिएटर!
इस्राईल बद्दल आधी बरच टंकलं.कितीही झालं फिरुन तरी या एवढ्याशा देशाबद्दल लिहायला काही कमतरता नाही.जेवढी निघेल तेवढी माहिती.नाविन्यता.आश्चर्य.खरोखर जसा चिन्यांचा देश अजब आणि अरभाट तसा हिब्र्युंचा देश चमत्कारीक आणि आशादायी.
'येशूचा आणि ज्युविश लोकांचा इतिहास सोडला तर इस्राईलचा असा काय खास इतिहास असणारे??'- आर्किओलॉजि (टूर)टूरचा मेल बघून मनात विचार आला. पण सोबत असलेली फोटोची अॅटॅचमेंट पाहून उत्सुकता जराशी वाढली, म्हणून करून टाकलं बूकिंग...
सर्व मान्यवरांना नमस्कार. सायकल नव्याने शिकताना आणि सायकलीशी मैत्री करताना आलेले सोलो सायकलिंगचे गमतीदार अनुभव शेअर करत आहे. सायकलिंगचे वेगवेगळे टप्पे, सायकल चालवताना केलेला वेडेपणा आणि चित्रविचित्र अनुभव इथे लिहित आहे. त्यातून मिळालेला आनंद सर्वांसोबत वाटून घ्यावा, ही इच्छा. धन्यवाद.
पहिलं अर्धशतक
सर्व मान्यवर वाचकांना मन:पूर्वक अभिवादन! डिसेंबर २०१२ मध्ये उत्तराखंडमध्ये केलेल्या प्रवासाच्या आणि ट्रेकिंगच्या आठवणी इथे शेअर करत आहे. थंडीच्या दिवसांमध्ये जिथपर्यंत रस्ता सुरू असेल, तिथपर्यंत फिरायला जावं ह्या विचाराने हा प्रवास केला. उत्तराखंडमध्ये हिवाळ्यामध्ये बद्रिनाथच्या जवळ भ्रमंती करताना अपूर्व असा रमणीय भाग बघता आला. त्याचं हे प्रत्यक्ष वर्णन. .
अस्ति उत्तरस्यां दिशि नाम नगाधिराजः पर्वतोs हिमालय: १ हिमालयाच्या पायथ्याशी
मुंबईहून कोईम्बतूरला सप्टेंबर २०१५ च्या मध्यात जाण्याचा विचार आहे. (४ दिवस)
हा प्रवास प्लॅन झाला आहे. पण तेथे काय पाहायचं (फिरायचं) काय नाही ते अजून ठरवायचं बाकी आहे,
आपण काही माहिती देऊ शकता का?
धोपटमार्ग नि न तुडवलेल्या पायवाटा... या दोन्हीबद्दल काही मार्गदर्शन, माहिती, सल्ले मिळाल्यास बरं होईल.
बरोबर एक वर्षापूर्वी नाताळ च्या सुट्टी मध्ये फिरायला कोठे जायचं हा गहन प्रश्न आम्ही सोडवत होतो. नवीन अनुभव हवा होता नवीन प्रकारचे पदार्थ खायचे होते. आणि मला कंबोडिया चे अंगकोर वॉट (जगातील सर्वात मोठे देऊळ आणि UNESCO ची World Heritage Sight) पहायची फार दिवसापासून इच्छा होती. आम्ही थायलंड, कंबोडिया आणि चीन अशी ट्रीप ठरवली. ३१ डिसेंबर आम्ही कंबोडिया ची राजधानी फ्नॉम पेन्ह इथे साजरा करणार होतो. तेव्हा माहीतच नव्हते कि ही ३१ डिसेंबर ची रात्र आमच्या मानसिकतेमध्ये फार मोठे बदल घडवून आणेल. थायलंड मधून कंबोडिया मध्ये गेल्यावर दोन्ही देशामध्ये जमीन अस्मानाचे अंतर जाणवते.
पुण्यात येऊन, स्थायिक होऊन, बरीच वर्षं झाली आता. कोल्हापुरात जितकी वर्षं राहिले त्याहीपेक्षा जास्त. म्हणजे मी आता पुणेकरच खरंतर. तरीही इतक्या वर्षांत नेहमीची ८-१० यशस्वी ठिकाणं सोडल्यास मी पुणं मुद्दाम वेळ काढून पाहिलंच नाही कधी. तो विचार मात्र होता, मनातल्या कुठल्यातरी सांदी-कोप-यात मुटकुळं करून पडून.
सध्या भारताबाहेर वास्तव्य असणारी मैत्रिण पुण्यात आल्यावर म्हणाली, एक पूर्ण दिवस सोबत घालवू या आपण. तेव्हा मग पर्यायांचा विचार करताना हा 'पुणे दर्शना'चा विचार उसळी मारून पृष्ठभागावर आला आणि आनंदाने एकमताने मंजूरही झाला. लगेच सोयीचा दिवस ठरवून बुकिंगही करून टाकलं.