अभय कविता

जगणे सुरात आले

Submitted by अभय आर्वीकर on 19 April, 2012 - 01:39

जगणे सुरात आले

वृत्तात चालण्याचे शब्दास ज्ञान झाले
कविते तुझ्या लयीने जगणे सुरात आले

आनंद भोगताना परमार्थ साध्य व्हावा
“असलेच कार्य कर तू” दोहे मला म्हणाले

चिरडू नये कधीही हकनाक जीवजंतू
हे सार वर्तनाचे, भजनातुनी मिळाले

दुखवू नये कधीही मनभावना कुणाची
सुविचार मर्म हेची, ओव्यातुनी निघाले

पद्यात काय गोडी, शब्दात काय सांगू
ठाऊक फक्त त्यांना, गाण्यात जे बुडाले

मतला, रदीफ, यमके, शब्दात गुंफताना
झालेत ते यशस्वी, उत्तुंग जे उडाले

गुलमोहर: 

हृदय तोड दे - दगा जर दिला - कारावके

Submitted by अभय आर्वीकर on 1 January, 2012 - 11:50

Hruday Tod De

*    *    *    *    *    *

गुलमोहर: 

ते शिंकले तरीही.....!

Submitted by अभय आर्वीकर on 26 October, 2011 - 23:32

ते शिंकले तरीही.....!

आकांत बेदखल का अमुचे जगात होते?
ते शिंकले तरीही चर्चा नभात होते

सोकावलाय येथे काळोख माजलेला
घनघोर रात्र कोठे, कोठे प्रभात होते

का लोळतात पायी सिंहासने तयांच्या?
अद्भुत नवल कसले, त्यांच्या कुळात होते?

आक्रोश शोषितांचे ना उग्र रूप घेते
आक्रंदणे तयांची घरट्यात आत होते

जुळली सतार नव्हती बेसूर जीवनाशी
कसली स्मशानयात्रा तालासुरात होते?

दारिद्र्य पोसताना, गरिबीस राखताना

गुलमोहर: 

चला कॅरावके शिकुया...!

Submitted by अभय आर्वीकर on 25 October, 2011 - 01:07

चला कॅरावके शिकुया...!

गुलमोहर: 

अ आ आई

Submitted by अभय आर्वीकर on 23 October, 2011 - 01:15

बालकविता

अ आ आई
ब ब बाबा
सी फॉर चाचा
अ‍ॅन्ड डी फॉर दादा

मराठी भाषा अमुची आई
हिंदी-इंग्लिश सिस्टर-ताई
शिकून घेऊ विविध भाषा
सप्त सुरांची जशी सनई

बोर, चिंच, पेरू, आंबे
पितळ, सोने, कथील, तांबे
विविधतेचे दृश्य मनोरम
ज्ञानदीपाची तशी समई

ज्ञान वेचणे कणाकणाने
एकेक पाऊल क्रमाक्रमाने
अर्जन करूया अभय प्रज्ञा
स्वत्व गुणाला करू कल्हई

गुलमोहर: 

अस्तित्व दान केले - लोकमत दिवाळी अंक

Submitted by अभय आर्वीकर on 6 September, 2011 - 03:08

अस्तित्व दान केले - लोकमत दिवाळी अंक २०११

असणेच आज माझे, नसण्यासमान केले
माझ्याच सावलीने अस्तित्व दान केले

मस्तीत टाकलेल्या, एकाच पावलाने
पावित्र्य आज माझे, दोलायमान केले

हळवा नकोस होऊ, अश्रू मला म्हणाले
संतप्त हुंदक्यांनी, माझे निदान केले

चंचूप्रवेश ज्यांचा हळुवार पावलांनी
त्या शुभ्र कावळ्यांनी उद्ध्वस्त रान केले

वाचाळ वल्गनांना वैतागलो पुरेसा
कानास वेधणारे, रस्ते किमान केले

इवल्या जगात माझ्या, मी रांगतो अजूनी
निष्कपट भावनेला दैदिप्यमान केले

गुलमोहर: 

उद्दिष्ट, चोरी आणि आयुष्य ......!

Submitted by अभय आर्वीकर on 31 August, 2011 - 10:35

उद्दिष्ट, चोरी आणि आयुष्य ......!

तो चालत होता.. एक एक पाऊल पुढे
स्वच्छ तनाचा अन पारदर्शी मनाचा.. तो
अगदीच साधाभोळा, कसलेही किल्मिष.. न बाळगणारा
एक एक पाऊल टाकत... उद्दिष्टाकडे ... त्याची वाटचाल
.
.
सोबत सहकार्‍याची झुंड..... त्याच्या मदतीला
कधी मागे.. तर कधी त्याच्याही पुढे चालायची
स्वतःलाच सर्वेसर्वा समजून.. करायची कारभार
हवे ते....... आणि नको तेही
.
.
शेवटी गाठला दरबार एकदाचा... उद्दिष्टाचा
धावतच गेला तो..
उद्दिष्टाला मिठी मारण्याला..
आणि तेवढ्यात
उद्दिष्ट कडाडलं... म्हणालं..

गुलमोहर: 

भ्रष्टाचार्‍यास हाण पाठी : पोवाडा

Submitted by अभय आर्वीकर on 23 August, 2011 - 02:37

भ्रष्टाचार्‍यास हाण पाठी : पोवाडा

कशी झाली देशाची गती, कुंठली मती
लाचखोरीचे पीक आले
भ्रष्ट पुढारी नेते झाले
नोकरशाहीची मस्ती चाले
भ्रष्टाचार्‍यांचे राज आले, रं जी जी .... ॥१॥

एक होता पाटील धांदे, खाण्याचे वांदे
बॅंकेला गहाण सातबारा
अवदसा होती घरादारा
मग तो सत्तेमध्ये गेला
पाहता मालामाल झाला
कसा हा चमत्कार झाला? रं जी जी .... ॥२॥

एक होता गोविंदा रेड्डी, पॅंट आणि चड्डी
मांडीवर उभी फाटलेली
चप्पल पायात तुटलेली
मग तो नोकरीत गेला
घरी पैशाचा पूर आला
सांगा कुठून पैसा आला? रं जी जी .... ॥३॥

गुलमोहर: 

राखेमधे लोळतो मी - हजल (तरही)

Submitted by अभय आर्वीकर on 21 August, 2011 - 03:06

राखेमधे लोळतो मी (हजल)

मलिंदा मिळावा असे भाकतो मी
जगावेगळे मागणे मागतो मी

कशाला गडे रोज येतेस स्वप्नी?
असा काय आमिर तुला वाटतो मी?

जसे गुंग व्हावे नशीले पिताना
तुला पाहताना तसा झिंगतो मी

मला नेमक्या टाळती अप्सरा त्या
बहूतेक त्यांना कवी भासतो मी!

दिलेली फुले तू जमा खूप झाली
अता गूळ, साखर, डबा शोधतो मी

करा बंद कानात आकाशवाणी
अरे मच्छरांनो बघा पेंगतो मी

समाजात चर्चेमधे राहण्याला
अभय मस्त राखेमधे लोळतो मी

गुलमोहर: 

गवसला एक पाहुणा : लावणी

Submitted by अभय आर्वीकर on 25 April, 2011 - 00:52

गवसला एक पाहुणा : लावणी

पहाटलेली विभोर लाली
उधाण वारा पिऊन आली
मस्तीतकाया, धुंदीत न्हाया
कशी उतावीळ झाली
गं बाई उतावीळ झाली
मन ऐकेचना, तन ऐकेचना
जाई पुढे, पळते पुढे
सांगू कुणा? मी सांगू कुणा?
सखे गंsssss
नजरेस माझ्या गवसला एक पाहुणा
सखे गं मला गवसला एक पाहुणा ॥धृ०॥

माझ्या राजाची वेगळीच बात
चाल डौलाची मिशीवर हात
त्याचा रुबाब वेगळा तोरा
तरी चालतोय नाकासमोरा
बघा सूटबूट, कसा दिसतोय क्यूट
लाजाळू कसा, टकमक बघेचना ॥१॥

माझ्या गड्याची न्यारी कहाणी
स्पष्ट विचार, साधी राहणी
जुने थोतांड देतो फ़ेकुनी
नव्या जगाचा ध्यास धरुनी
त्याला विसरेचिना, भूल पडेचिना

गुलमोहर: 

Pages

Subscribe to RSS - अभय कविता