जगणे सुरात आले

हम्म्म, मुसलसल रचना झाली.

मतला फार आवडला.

छान.... आवडली

गझलियत आवडली......... एक अत्यन्त सुखद अनुभव मिळाला!!

छान

मुटे सर हीच रचना मी दुसर्‍या एका ब्लॉगवर वाचल्याचे स्मरते आहे
माझी लायकी नाही पण काही बदल सुचवू कां ? (तुमचा वरील प्रश्न वाचून मनात हे सुचले आहेत )

कविते=गझले
नये कधीही = नयेत कधिही
पद्यात =शेरात
गाण्यात =गझलेत
बहरास = बहरेस /वृत्तास
कवी = (हा तेवढा सुचला नाहीये )

असे केल्यास आक्षेप घेणार्‍याना ही गझल रचना न वाटता फक्त आणि फक्त गझल वाटेल असे माझे निरीक्षण आहे .

असो..........
न रुचल्यास रागावू नये !!
लोभ असावा ही विनंती................
आणि हो ..........कृपेची प्रार्थना देखील !!.................

मुटे साहेबांचा ब्लॉग कालच पाहिला . गुगलवर मराठी गझल सर्च केले की साहेबांचा ब्लॉग पहिल्या पानावर येतो.

जामोप्या: यू आर ना..... टू मच यार .............:)
(अ‍ॅक्च्युअली मला ३ मच ४ मच ....मचमच असे म्हणायचे होते........ पण तू रागाव्शील म्हणून म्हणालो नाही ;))

मी रागवत नाही.. काही संस्कृती रक्षक आहेत ते रागवतात. मला काही प्रॉब्लेम नाही. तुम्ही कुठल्याही भाषेत लिहा..

तू मला "तू" म्हणालास तरी चालेल .............जामोप्या

बादवे : संस्कृतीरक्षक ही कोणती नवी जमात आहे रे ..................?
एखादी माहितीपर लिंक वगैरे दे की 'वि. पू.' त.............. नक्की वाचीन

मस्त हो.........

सुंदर रचना.

वाह! आवडली...

आपल्याकडे गझलेला कविता मानत नाहीत हेच दुर्दैव आहे, म्हणूनच काव्यसंमेलनांमधे गझलेचा वेगळा आणि कवितांचा वेगळा कार्यक्रम असतो

मुटेजींशी सहमत पण ते अरबी काव्यप्रकार वगैरे विधान जरा अतीच वाटले, क्षमस्व!

का पाठलाग त्यांचा, निष्कारणे करावा?
एकेकटेच मिसरे, निसटून जे पळाले>> आवडला

कसला ‘अभय’ कवी तू? रचतोस हे मनोरे
जे ना तुला कळाले! जे ना मला कळाले!>> दुसरी ओळ आवडली

बाकी शेर रचना वा गझल या पेक्षा भजनासारखे अधिक झाले आहेत.

पण ते अरबी काव्यप्रकार वगैरे विधान जरा अतीच वाटले, क्षमस्व!>>

मी आधीच म्हणालो होतो सर.....माझी लायकी नाहीय म्हणून .............
तरी आपण मी सुचवलेले काही बदल स्वीकारले हे माझे सद्भाग्य आहे सर..........
धन्यवाद !!

कृपया गैरसमज नसावा
लोभ असावा ............

.........पण ते अरबी काव्यप्रकार वगैरे विधान जरा अतीच वाटले, क्षमस्व!>> सहमत

भयंकर आहात तुम्ही मुटे

उपाय नाही

गंगाधर मुटे | 10 May, 2012 - 12:52 नवीन
बाकी शेर रचना वा गझल या पेक्षा भजनासारखे अधिक झाले आहेत.

-"" माझी गझल/शेर हे जर भजनासारखे वाटत असेल तर माझ्या शेरातून मराठी मातीचा सुगंध दरवळतो, याचा तो पुरावा ठरतो. आणि ते माझ्यासाठी सन्मानजनक ठरते.

- गेल्या शंभर वर्षातील एकुणच अभंग/भजन रचनाकार आणि गझल लिहिणारे गझलकार यांची संख्या लक्षात घेतली आणि सांख्यिकीशास्त्राच्या आधारे निष्कर्ष काढायचा ठरवला तर गझलेच्या तुलनेने अभंग/भजन लिहिणे हे निदान हजारपटींनी तरी कठीण कार्य आहे, हे सिद्ध व्हायला हरकत नसावी.

- माझे आदर्श संत ज्ञानेश्वर, संत तुकाराम, कबीर, केशवसूत, बालकवी हे आहेत. गालीबचा नंबर फार फार नंतर लागतो. त्यामुळे असे होत असावे कदाचित.""

सहमत आहे . आणि गझल आवडली.

माझी गझल/शेर हे जर भजनासारखे वाटत असेल तर माझ्या शेरातून मराठी मातीचा सुगंध दरवळतो, याचा तो पुरावा ठरतो. आणि ते माझ्यासाठी सन्मानजनक ठरते.
>>

हे विधान बेशुद्ध करणारे आहे

गेल्या शंभर वर्षातील एकुणच अभंग/भजन रचनाकार आणि गझल लिहिणारे गझलकार यांची संख्या लक्षात घेतली आणि सांख्यिकीशास्त्राच्या आधारे निष्कर्ष काढायचा ठरवला तर गझलेच्या तुलनेने अभंग/भजन लिहिणे हे निदान हजारपटींनी तरी कठीण कार्य आहे, हे सिद्ध व्हायला हरकत नसावी.>>

हे असंबद्ध

माझा एक सरळसाधा भोळाभाबडा मेंदू आहे तो मला असे सांगतो की .............
जिथे विठ्ठल-रुक्मिणी ,वीट, चंद्रभागा ;पंढरपूर , आळंदी, देहू ,पैठण , इत्यादी व अशी इतर संतांची गावे ;पुंडलिक ,ज्ञाना ,तुका, चोखा ,एका ,नामा ,सावता, निळा ,गोरा, दामा, विसोबा,नरहरी सोनार , जनी, कान्होपात्रा, बहिणाबाई, आणि इतर संतांची नावे येतात ;त्याला ओवी,अभंग इत्यादी म्हणतात वगैरे वगैरे ....................

वरच्या रचनेत तसे काही न आढळल्याने मी त्यास ओवी / अभंग म्हणत नाहीय .....इतकेच !!

ओवी , अभंग ही वृत्ते आहेत. त्यात कुठलाही भाव, शब्द असू शकतात.

जामोप्या: धन्यवाद माहितीबद्दल...........
त्या वृत्तांच्या आकृतीबंधाबद्दल जरां सविस्तर सांगाल का प्लीज ..................तो आकृतीबंध गझलेत चालतो का?............. कृपया हेही कळवावे

जामोप्या, हे कुठून माहीत करून घेतलेत? की ओवी आणि अभंग ही वृत्ते असून त्यात कोणताही भाव चालतो?

अभंगाचे दोन प्रकार आहेत.

मोठा अभंग :

६/६/६/४ अशी अक्षरे असतात. लघु गुरु काहीही चालते.

दुसर्‍या आणि तिसर्‍या ओळीत यमक असते. उदा. ओंकार स्वरुपा | सद्गुरु समर्था | अनाथांच्या नाथा| तुज नमो.

लहान अभंग :

८/८ अक्षरे

उदा. जे का रंजले गांजले । त्यासी म्हणे जो आपुले।। शेवटी यमक असते.

पण हे प्रकार जास्त करुन विठ्ठल भक्तीसाठीच वापरले आहेत

http://mr.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%85%E0%A4%AD%E0%A4%82%E0%A4%97

ओवी :

पहिल्या तीन चरणात यमक असते. चौथे चरण लहान असते. अक्षराबाबत नेमकी कल्पना नाही. पण बहुदा कमीजास्त चालते. पहिल्या तीन चरणात ६-८ अक्षरे, शेवटच्यात ४-६ अक्षरे असतात

ओम नमोजी आद्या | वेद प्रतिपाद्या | जय जय स्वसंवेद्या | आत्मरुपा
देवा तूची गणेशु | सकलमती प्रकाशु| म्हणे निवृत्तीदासू | अवधारी जो जी

लोकगीततली ओवी असाही प्रकार आहे.

http://mr.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%93%E0%A4%B5%E0%A5%80

पण हे छंद गझलेत कसे चालवायचे कल्पना नाही. मुष्किलच वाटते. कारण यात मात्रा मोजायची पद्धत नाही.

वृत्तात चालण्याचे शब्दास ज्ञान झाले
कविते तुझ्या लयीने जगणे सुरात आले.... व्वा व्वा

फार छान जमलय हे .. बढिया