वाचून पहा तरी एकदा! प्रकरण-ए-थायरॉईड...

Submitted by नानबा on 15 December, 2009 - 16:36

१. हल्ली ऑफिसमधून संध्याकाळी घरी येईपर्यंत प्रिया एकदम गळून गेलेली असायची. अगदी खुर्चीत बसल्या बसल्या झोप लागण्याइतपत. ऑफिसात कामात लक्ष एकाग्र करणं सुद्धा तिला खूप अवधड जायचं. ह्या सगळ्याचा परिणाम म्हणून असेल कदाचित, पण हल्ली तिची बरीच चिडचिडही व्हायची सारखी.. आणि कुणी काही बोललं की डोळ्यातनं आसवं गळायला सुरुवात.. अगदी जवळच्या व्यक्तींनापण प्रियाचं सारखं रडणं चांगलंच त्रासदायक झालेलं.
------
२. राहूलच्या घरातले सगळे त्याच्या आळशीपणामुळे वैतागलेले. कितीदा त्याला अभ्यासाला बस म्हणून सांगायचं - पण त्याचं लक्ष लागेल तर शपथ! आईनं त्याच्या अभ्यासाकरता म्हणून नोकरीही सोडली - पण त्याचा राहूलच्या मार्कांवर मात्र फारसा परिणाम झाला नाही (किंवा कदाचित आणखीनच वाईट परिणाम झाला). अगदी मागच्या वर्षीपर्यंत राहूलची गणना वर्गातल्या हुषार विद्यार्थ्यांमधे व्हायची - पण गेले काही दिवस तो इतका आळशी झालेला. सारखी झोप! बाबांचं मारून झालं - आईचं रडून झालं - सगळे उपाय करून झाले. परिणामतः राहूल आतल्या आत कुढत राहिला- आईबाबां चिंतेत.
------
३. सहावी सातवी पर्यंत हडकुळ्या असलेल्या मेधाचं वजन आठवीपासून एकदम चक्रवाढ व्याजानं वाढतच गेलं. लग्न ठरवायची वेळ आली तेव्हा बरेच जण करतात तशी तिही जीमला जायला लागली - पण सातत्य हा तिचा प्रांत अगदी शाळेत असल्या पासून नव्हताच म्हणा. आधीच तिची उंची कमी. त्यात वजन जास्त - लग्न ठरता ठरेना. मेधाचं डिप्रेशन वाढतच गेलं - तिच्या फॅमिली फिजीशियननी तिला डिप्रेशनचं मेडिकेशन दिलं खरं- पण त्याचा फारसा परिणाम झाला नाही तिच्यावर...
-------
४. 'कायद्याचं बोला' चित्रपटात निर्मिती सावंत कोर्टात सांगते - 'पहिल्या पासून अशी नव्हते मी.. पण मग थेरॉड झालं'.. आणि मग (स्वतःचाच) गळा पकडून दोनतीनदा म्हणते - 'थेरॉड थेरॉड'
(खत्री काम केलंय हो तिनं ह्या चित्रपटात.. too good - पण आत्ता विषयांतर नको!)

------------
५. काही वर्षांपूर्वी मला येणारी झोप बघून मला माझ्या एका मैत्रीणीनी सांगण्याचा प्रयत्न केलेला - की अग ही हायपो-थायरोईडिझम ची लक्षणं आहेत. पण कसं असतं बघा - कुठल्याही प्रोब्लेमसाठी आपण गृहीत धरतो- की हे जर वाईट असेल तर माझ्याबाबतीत घडणार नाही - मी तिच्या सांगण्याकडे अर्थातच दुर्लक्ष केलं. पण कालांतरानं एका डॉक्टरनं माझ्या गळ्याकडे बघत "तुम्हाला कधीपासून थायरोईड डेफिशियन्सी आहे?" असं विचारलं आणि मैत्रीणीचं बोलणं केव्हाच सोईस्कर रित्या विसरून गेलेल्या मला जोरदार धक्का दिला. तपासणी केल्यावर माझ्यात थायरॉईडची कमतरता आहे हा शोध लागलाच शेवटी - आणि तसं म्हणायचं तर जरा उशिरानंच लागला - कारण तोपर्यंत वाढलेलं वजन - नैराश्य - अफाट झोप ह्या सगळ्या गोष्टींनी माझ्या आयुष्याला चांगलाच नकारात्मक स्पर्श केलेला. अर्थातच माझ्या बाबतीत अनेक चांगल्या गोष्टीही घडल्या - जसं की माझ्या शिक्षणावर - नोकरीवर (आणि बहूतेक बुद्धीवरही Wink ) काही दृष्य परिणाम झाला नाही (ह्या थायरॉईडनं घोटाळा केला - नाहीतर मी म्हणजे आईन्स्टाईनच व्हायचे हो! Proud ) कॉलेजच्याच दिवसात मला माझा आयुष्याचा जोडीदार मिळला ज्यानं माझी चिडचिड-रडरड त्या period मधे अक्षरश: झेलली (हो, 'झेलणं' हा एकच शब्द असू शकतो त्या दिवसांतल्या माझ्या वागण्यासाठी). मेडिकेशन सुरु झाल्यावर माझ्या सगळ्याच त्रासांच जवळजवळ निराकरण झालं.

पण मला माहित नाही, कितीजण इतके नशीबवान असतील.

मी डॉक्टर नाही, त्यामुळे अर्थातच मी कारणांमध्ये खोल घुसत नाहिये - फक्त हा लेख वाचतील त्यांच्यामध्ये एक जाणीव यावी, कुणाला हा प्रोब्लेम असेल तर लवकर लक्षात येवून लवकर योग्य ती मदत मिळावी- किंवा ह्या काळात घरच्यांचा/जवळच्यांचा योग्य आधार मिळावा- एवढ्या एकाच हेतूनं मी हा लेख लिहितेय
(मी हायपोथायरोईड आहे हे निदान व्हायला कित्येक वर्ष जावी लागली - तसं कुणाचं होऊ नये इतकच!)

नक्की काय असतं बरं हे 'थायरॉईड' प्रकरण?
असं उदाहरण घ्या की तुम्हाला कार विकत घ्यायचीये. (ही कार काही डीलर कडे 'अशीच' तयार नाहीये- तुम्ही ऑर्डर दिलीत की मग मॅन्युफॅक्चरर कार तयार करणार )
मग ह्यात स्टेप्स काय आल्या? तुम्ही ऑर्डर देणे ही पहिली पायरी. मग कार तयार होणे ही दुसरी आणि मग ती कार डिलिव्हर होऊन तिचं काम सुरू करणार.
आता ह्या उदाहरणातले तुम्ही म्हणजे आपल्या मेंदूतली पिच्युटरी नावाची ग्रंथी. मॅन्युफक्चरर म्हणजे आपल्या गळ्यात असणारी फुलपाखराच्या आकाराची थायरोईड ग्रंथी.
ही पिच्युटरी ग्रंथी (म्हणजे आपल्या उदाहरणातले तुम्ही) थायरॉईड ग्रंथीला(मॅन्युफॅक्चररला) ऑर्डर देते की इतकं इतकं थायरॉईड (मला १५ कार हव्यात! :D) लागेल. ही ऑर्डर दिली जाते TSH ह्या हार्मोनच्या माध्यमातनं (पर्चेस ऑर्डरच म्हणा ना!) ह्यावर आपली मॅन्युफक्चरर (म्हणजे थायरॉईड ग्रंथी) दोन प्रकारचे हार्मोन तयार करते (आपली जय वीरूची जोडी). एकाला म्हणतात T3 (triiodothyronine) आणि दुसर्‍याला म्हणतात T4 (Thyroxine).
तयार झालेल्या ह्या हार्मोन्सच काम काय?
चयापचय (metabolism) राखणं हे ह्यांच काम - म्हणजे नक्की काय तर - शरीरात उर्जा तयार करणं, त्याचं विनिमय करून आपली कामं करायला इतर अवयवांना मदत करणं, शरीराचं उष्णतानियमन करणं- वगैरे.
---------
जेव्हा थायरॉईडचा प्रोब्लेम होतो तेव्हा नक्की काय होतं?
ह्यात दोन प्रकार असतात. एक म्हणजे, थायरॉईडचे हार्मोन्स कमी पडणं - म्हणजेच हायपोथायरॉईडिझम आणि दुसरा म्हणजे ज्यात जास्त हार्मोन्स तयार होतात म्हणजेच हायपर थायरॉईडिझम (ह्याचे परिणाम हायपोच्या अगदी विरुद्ध! म्हणजे, माणूस हडकुळा होत जातो - डोळे बाहेर आल्यासारखे दिसायला लागतात- झोप नीट लागत नाही.. माणूस restless होतो वगैरे)

BEHIND THE SCENE

हायपोथायरॉईडीझम होतो तेव्हा काय होतं?
ह्यात दोन गोष्टी असू शकतात
A. पिक्चुटरी ग्रंथीमध्ये काहीतरी गडबड असते.
म्हणजे वरच्या उदाहरणात - मॅन्युफॅक्चरर कार तयार करायला तयार असतो, पण तुम्ही ऑर्डरच द्यायची विसरता.
B. तुम्ही ऑर्डर देता पण मॅन्युफॅक्चरर ऑर्डरच्या प्रमाणात कार तयार करायला समर्थ नसतो.
म्हणजेच थायरोईड ग्रंथी गडबड करतात.
ह्याचं मुख्य कारण आयोडीनची कमतरता. (आयोडीनयुक्त मीठाची जहिरात आठवली का?) ह्याचं कारण - आपली जी जय-वीरुची जोडी आहे ना (T3 आणि T4) तीच मुळी आयोडीनची बनलेली आहे.
ह्याची साधारण लक्षणं पुढील प्रमाणे -
१. थकवा
२. एनर्जी, उत्साहाचा अभाव
३. नैराश्य
४. अवाजवी व सतत होणारी वजनवाढ
५. कोरडी त्वचा
६. चेहरा सुजणे
७. कोलेस्टरॉल ची लेव्हल वाढणे
८. स्नायू दुखणे, आखडणे
९. सांधेदुखी
१०. मासिकपाळी संदर्भातील त्रास ( वेळेवर न येणे/जास्त रक्तस्त्राव होणे)
११. नखं आणि केस ठिसूळ होणे.
१२. प्रचंड झोप येणे
१३. घट्ट शौच
अर्थात प्रत्येक माणसात सगळी लक्षणं दिसतीलच असं नाही. आणि वरची लक्षणं असलेला प्रत्येक माणूस हायपोथायरॉईड असेलच असंही नाही. पण ह्यातली एक किंवा अनेक लक्षणं सातत्यानं दिसत असतील तर डॉक्टरशी consult केलेलं बरं!

आता वळूयात हायपरथायरॉईड कडे
ह्याची कारण अनेक (अगदी आयोडीन जास्त होण्यापासून व्हायरल इन्फेक्शन आणि इतर बरीच) - कारण अनेक पण परिणाम एक: जय-वीरुची जरुरीपेक्षा जास्त निर्मीती. आणि ह्या जास्त निर्मितीमुळे होतं काय? तर खालच्या पैकी एक किंवा अनेक लक्षणं दिसायला लागतातः
१. लक्ष केंद्रित न होणे
२. थकवा (पुन्हा तेच!)
३. मासिकपाळी संदर्भातील त्रास
४. शौचास जास्त वेळा जावे लागणे
५. जास्त घाम येणे
६. जास्त भूक लागणे
७. उष्णता सहन न होणे
८. वजन कमी होणे
९. Restlessness
१०. nervousness
११. थायरॉईड ग्रंथींचा आकार वाढणे
१२. उडणारी नाडी (पल्स)
१३. हातांची थरथर होणे
१४. झोप नीट न लागणे
१५. खाज सुटणे
१६. डोळे बाहेर आल्यासारखे दिसणे
१७. पुरुषांमध्ये स्तनांची वाढ
१८. अशक्तपणा

ह्यावर उपाय काय?
ह्यावर उपाय काय?
हायपरथायरॉईड लोकांकरता:
अ. अ‍ॅन्टीथायऱोईड मेडिकेशन
ब. रेडिओअ‍ॅक्टीव्ह आयोडीन
क. (गरजेनुसार) सर्जरी
(इतरही काही असू शकतात, पण माझ्या माहितीत इतकेच)
हायपोथायरॉईड लोकांकरता:
डॉक्टर रक्ताची तपासणी करून गरजेप्रमाणे कृत्रिम थायरॉईड खायला देतात.
साधारणतः ही गोळी सकाळी काहीही खायच्या आधी घ्यायची असते. डॉक्टर सांगतील त्याप्रमाणे ठराविक कालावधीनंतर थायरॉईड लेव्हल चेक करून डोस प्रमाणित करून घ्यावा लागतो. हायपोथायरॉईड स्त्री गर्भवती झाली की साधारणतः हा डोस वाढवावा लागतो (किती हे डॉक्टर रक्ततपासणी करून ठरवतात). बाळाच्या नीट वाढीकरता (आणि आईच्या आरोग्याकरताही) हे फार गरजेचं आहे.
भारतात कुणीही न सांगितलेली माहिती म्हणजे:
ह्या गोळ्या घेतल्यानंतर चार तासाच्या आत कॅल्शियम, लोह अथवा फायबर चं सेवन केल्यास खाल्लेल्या थायरॉईडचा नीट उपयोग होत नाही. म्हणून चार तासापर्यंत ह्या गोष्टी असलेल्या पदार्थांचं सेवन टाळा.
ह्या गोळ्या अनोशापोटी भरपूर पाण्याबरोबर घ्या.

ज्यांना हा त्रास असेल त्यांच्याकरता खास नोटः
मुख्य म्हणजे ह्याला औषध समजूच नका. तुमचं शरीर जे तयार करणार तेच तुम्ही बाहेरनं मिळवताय. म्हणजे आपण व्हिटॅमीनच्या गोळ्या खातो ना तसंच - असा विचार करा. आणि मुख्य म्हणजे "मीच का" असले कसलेही विचार मनात आणून देऊ नका. किवा ह्याचा बाऊ करून आजुबाजुच्यांचा गैरफायदा घेऊ नका (खूप असतं हो हे temptation -फायदा करून घेण्याचं Wink )
आजही एका आठवड्यात वजन वाढून - चांगले बसणारे कपडे अचानक न बसणं - मानसिक त्रास(रडरड) असल्या गोष्टी मी गोळ्या रेग्युलरली घेऊनही मधेआधे अनुभवते.
मग काय - डॉक्टर कडून डोस अड्जस्ट करून घेते. रडरडीकडून पुन्हा एकदा आनंदीपणाकडे येते आणि एका आठवड्यात कमावलेलं वजन गमावण्याकरता शक्य असेल तेवढी जिम मारते. मधे आधे आवडते कपडे बसत नाहीत ह्याचं दु:ख होतं खरं - पण हे सोडता मी अगदी नॉर्मल जीवन जगतेय! आणि तसेही आपल्या बरोबर आहेतच की दशलक्ष अमेरिकन्स आणि न मोजलेले जगातले कितीतरी लोक!
लढण्यासारखी व्याधी नाहीचे हिला - हिला गुपचूप सोडून द्यायचं आणि आपलं कर्म (गोळ्या घेणे - योग्य वेळी तपासणी करणं, व्यायाम वगैरे) करत रहायचं झालं.

इतर कुठल्याही मायबोलीकरांना - फक्त मायबोलीकरांनाच नव्हे तर- कुणालाच हा त्रास होऊ नये हीच सदिच्छा!

विशेष सूचना : ही सर्वसाधारण माहीती आहे. कुठलंही निदान आणि औषधोपचारांसाठी certified medical practitioner चा सल्ला घेणं गरजेचं आहे.

विषय: 
शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

शिरीष,
सायो बरोबर सांगतेय. अग गुलमोहर विभाग फक्त साहित्यासाठी आहे, मायबोलीवर जो हितगुज विभाग आहे त्यात वेगवेगळ्या विषयांवरच्या चर्चा झडतात. याच पानावर डोक्यावर निळ्या रंगात लिहलय बघ हितगुज. तिथे वेगवेगळे ग्रूप आहे विषयवार त्यातल्या योग्य ग्रूप मध्ये नवीन धागा काढून तिथे हलव हा लेख. नवीन धागा काढण्यासाठी "नवीन लेखन करा" मध्ये "हितगुज विषयाप्रमाणे" हा पर्याय निवड. यातले कळले नसेल काही तर मग मी काढून देईन धागा. तसच मदत पुस्तिकेतले हे पान बघ http://www.maayboli.com/node/3581

मलाही हा त्रास असल्याच निदान सहा महिन्या पुर्वीच झालं. हायपो ची बाह्य लक्षण जवळ जवळ शुन्य (जस वजन वाढण, पाळीवर परिणाम वगैरे) पण चिड चिड खुप व्हायला लागलेली. मला स्वतःलाच सतत जाणवायच इतरांवर चिडुन राग काढु नये म्हणुन (तसा काढत नव्हते राग पण आतुन खुप राग यायचा. त्यावर उपाय म्हणजे शांत गाणं ऐकायच कुठल तरी) थोडं गळ्याजवळ सुज वाटत होती म्हणुन चेकअप करुन घेतल. रक्त तपासणी बरोबर सोनोग्राफी देखील केली डॉ.च्या सल्ल्या नुसार. ह्यात माझ्या डॉ. च मत अस पडल की प्रमाणा बरहुकुम हार्मोन तयार तर होतय पण त्याला विरोध करणार्‍या अ‍ॅन्टीबॉडिज तयार होऊन त्याचा प्रभाव कमी होतोय. आता २५ mcg चा डोस घेतेय त्यांच्या सल्ल्या नुसार. दर दोन महिन्यांनी टेस्ट करते. अजुन तरी नॉर्मल आहेत रिपोर्टस. (आणि हो रिपोर्टस नॉर्मल येताय्त म्हणुन स्वतःच्या मनाने गोळ्या घेणं बंद करु नये)

त्याबरोबर करायला सांगितलेले उपाय

१.योगासन (स्पे. प्राणायाम) (हे काही होत नाही आहे अजुन तरी नियमित)
२. अनशेपोटी हे औषध घ्यायच नी त्यानंतर साधारण पाऊण तास काहीही (चहा कॉफी देखील) घ्यायची नाही (हे मात्र करते)
नेट वर मिळालेली माहीती
१.कोबीचा आहारात कमी वापर करायचा (पुर्ण बंद नव्हे. कमी खायचा)

आयुर्वेदाचार्यांकडे गेले होते अल्टरनेटिव्ह मेडिसिन विचारायला पण त्यांनी दिलेल्या सल्ल्यांपैकी १ जमु शकेल (योगासनाचा उपाय) दुसरा करायची माझ्या मनाची तयारी नाही (जळवा बाहेरुन गळ्याजवळ लावतात अस ते म्हणाले, ते करायची माझी मानसिक तयारी नाही) इथे कुणी हा उपाय करुन बघितलेले आहेत का?

रुपाली, सायो - तो लेख ललित मध्ये टाकण्याचं तेव्हाचं कारण म्हणजे एकतर मला आरोग्यम धनसंपदा माहित नव्हतं..
पण अजुनही मला वाटतं की हे ललित मध्येच पाहिजे कारण ललित वाचणारा प्रत्येक जण 'आरोग्यम धनसंपदा' आवर्जून वाचत असेलच असं नाही(जसे माझ्यासारखे - माहित नसलेले लोक :D). आणि तसं असेल तर माझा लिहिण्यामागचा हेतू साध्य होत नाही (जास्तीत जास्त लोकांपर्यंत ही माहिती पोचायला हवी हा). आणि category wise पण ललित मध्ये बसायला हरकत नाही कदाचित.
असो, इथेही लोक वाचतायत असं दिसतंय. धन्यवाद.
कविता, जळवांचा उपाय ऐकून पण danger वाटतोय ग.
मी ऐकलंय की सर्वांगासन आणि विपरीतकरणी केल्यानं हा त्रास कमी होतो.. मधे आधे करते (आठवलं की :D)

लेख छान लिहिला आहे...योग्य ती माहिती बरोबर वाचताना पोचत आहे Happy
त्यांमुळेच आजच डॉक्टरांकडे जायचा विचार करत आहे Happy

योगासनांमधल्या सर्वांगासन आणि उष्ट्रासन यांचा या disorder मध्ये उपयोग होतो असं शिकलोय. सर्वांगासनाने ग्रंथीवर दाब येतो तर उष्ट्रासनाने ताण. उष्ट्रासनात सिंहमुद्रा केल्यास जास्त फायदा होतो. आणखी एक आसन आहे पण नाव आठवत नाहिये.

नानबा, चांगला लेख! माझ्या मनात होतंच या विषयावर लिहीण्याचं. छान केलंस लिहीलस ते!

मी या प्रकरणातुन जातच असते. डॉक्टरकडे जाऊन डोस कमी जास्त केला की ठीक होते.

अजुन एक माझ्या डॉ ने सांगितले होते की conceive होण्याच्यावेळी thyroid levels प्रमाणात हव्यात.
बाकी औषधे अनशापोटी घेणे अधिक फायदेशीर ठरते.

कोणी होमियोपॅथिक औषध घेतले आहे का यावर?

छान लेख आहे. शास्त्रशुद्ध तरीही सोपे.. ... सगळं मेडिसिनचे पुस्तक असे लिहाल तर मायबोलीवर पोस्टल MBBS कोर्स चालू करता येईल... Happy

थायरोटॉक्सिकोसिस मध्ये थायरॉईड स्त्राव फारच वाढतात. हृदयाची धडधड वाढते आणि डोळे खोबणीतून बाहेर डोकाऊ लागतात.

'तेरी आँखो से कोई जाम पिया था मैने' असं 'मेरे मेहेबूब' मध्ये ज्या साधनाचं वर्णन केलं गेलं , तिला नंतर थायरोटॉक्सिकोसिस झाला आणि तिचे सुंदर डोळे हा आता एक इतिहास बनून राहिला आहे.

नानबा छान माहिती दिलीस .माझे डोळे सतत लाल रहात असत .डोळ्यावर सतत तीन महिने इलाज
केला पण लाली कमी होइना .शेवटचा उपाय म्हणून टी३टी४टेस्ट केली तेव्हा थायराँइड असल्याच
कळल .थायराँक्सिन सुरू केल्यापासून कसलाच त्रास नाही .वजनावर मात्र सतत लक्ष ठेवाव लागत .

छान लेख आहे. धन्यवाद!
टाटा मेमोरियल हॉस्पीटल, परेल, मुंबई ला यावर उपचार उपलब्ध आहेत.
भाभा अनुसंशोधन केंद्रा द्वारे चालवल्या जाणार्‍या या उपचार कक्षाचे मुख्य कार्यालय, अनेक्सी बिल्डिंग मध्ये पहिल्या मजल्यावर (१०६-१०९) आहे. ग्राउंड फ्लोअर वर मागील बाजुस एका खिडकीमध्ये केस पेपर मिळतो, तो भरुण, त्यावर सही घ्यायला १०६ ला जावे लागते, अन मग पुन्हा त्या खिडकीत दिला, कि पुढील कार्यवाही सुरु होते..

असे घाबरवणारे आजार शक्यतो अपघातानेच लक्षात येतात. मानसिक अन आर्थिक तयारी जास्त महत्वाची.....

ह्यात जीन्स चा ही भाग असतो.
ज्यांच्या घरात आईला वा वडीलांकडे कोणाला हा प्रॉबलेम असेल तर त्याने/तिने वयाच्या ३० च्या आसपास ह्या टेस्ट्स कराव्या.
ज्यास्त स्ट्रेस घेतला तर आणखी त्रास होतो. व्यायाम कधीही चालूच ठेवला तर मदत होते. अ‍ॅट्लिस्ट त्याने मेटाबॉलीझ्म बरा रहातो.

मी माझी वरचे पोस्ट मध्ये २५ च्या आसपास टेस्ट कराव्या असे लिहयाला हवे होते, चुकून ३० लिहिले आहे. वरचे खोडत नाही आता. आता २० का तर साधारण २५ नम्तर in geenral आपला मेटाबॉलिक रेट मंदावतो. त्याच दरम्यान थोडीफार हार्मोन्स मध्ये अब्दल व्हायला लागतात.
लहान मुलांना हा त्रास असेल तर भूक कमी, चिडचिड.. पण हे नंतरच ज्यास्त दिसून येते. वयाच्या १६ - १७ व्या वर्षी, पण आपण त्याला बाकीची कारणे देवून मोकळे होतो.

ज्यांच्या घरात आईला वा वडीलांकडे कोणाला हा प्रॉबलेम असेल तर त्याने/तिने वयाच्या ३० च्या आसपास ह्या टेस्ट्स कराव्या.
अगदी अगदी!!! माझ्या आत्याला हा प्रॉबलेम होता. मला ३० च्या आसपास निदान झाले.

नानबा छान माहिती दिलीत.
माझी पत्नी गेली काही वर्षे थायरॉईडसाठी होमियोपाथिक औषधे घेत आहे. तिला निश्चितच फरक जाणवलाय. शिवाय आटोक्यात आहे. कोणाला ह्या होमियापाथ चा पत्ता हवा असल्यास देइन.

खूपच छान लिहीले आहे. मलाही तिन वर्शापूर्वी हायपो थायरोइड्चा त्रास होता.एक वर्श औशध चालू होते.आता रीपॉर्ट नॉर्मल आहेत.

छान माहिती पूर्ण लेख
माझी सगळ्या माबोकरणींना विनंती आहे , सगळ्यांनी ह्या महीन्याचा "तनिष्क" चा अंक आवर्जुन वाचावा

<<<ज्यांच्या घरात आईला वा वडीलांकडे कोणाला हा प्रॉबलेम असेल तर त्याने/तिने वयाच्या ३० च्या आसपास ह्या टेस्ट्स कराव्या.>>> हे मोठ्यांसाठी .. पण लहानांमध्ये याचे काही परिणाम / वय असत का?

<<<लढण्यासारखा रोग नाहीचे हा - ह्याला गुपचूप सोडून द्यायचं आणि आपलं कर्म (गोळ्या घेणे - योग्य वेळी तपासणी करणं, व्यायाम वगैरे) करत रहायचं झालं.>>> खाण्यापिण्याचे पथ्य नसतात का?
मला माहीत नाही हे प्रश्न किती योग्य आहेत .. पण मनात आले ते विचारले.

पण लहानांमध्ये याचे काही परिणाम / वय असत का?>> लहानांमध्येही हा त्रास असतो.
आईला हा त्रास असल्यास नवजात बाळाची रक्ततपासणी पहिल्या आठवड्यातच करतात.
माझ्या ओळखीत एका १० वर्षे वयच्या मुलीला अलिकडेच थायरॉईड चे निदान झाले आहे. तिला कशातच उत्साह वाटत नसे, सतत शांत शांत रहायची ती.
लहान मुलांमधील हा आजार/औषधांविषयी जागोमोहनप्यारे यांसारखे डॉक्टर मा बो कर अधिक प्रकाश टाकु शकतील.

मला गेली ७-८ वर्षे हा त्रास आहे. पण तपासणी/औषधे नियमीत घेतल्याने खुप जाणवत नाही.

Pages