हास्य लहरी - क्लीन चिट - चैतन्य रासकर

Submitted by चैतन्य रासकर on 8 September, 2019 - 08:30

"आय चिटेड ऑन निखिल" केतकी म्हणाली.
"व्हॉट?"
"आर यू मॅड??"
"सॉरी..."
"सॉरी काय? अगं तुझ्या लग्नाला दोनच आठवडे राहिलेत" मेघा केतकीवर ओरडली.
हे ऐकून नंदन सटकन शिंकला!! शिंकेचे कण असे भोवताली विसावले, वातावरण शिंकामय झालं.
"शी.. का?" मेघा नंदनवर ओरडली.
"सॉरी... काही शॉकिंग ऐकलं की मला शिंका येतात" नंदन नाक पुसत म्हणाला.
"तुझ्या शिंकासुद्धा शॉकिंग आहेत" मेघा नंदनला रुमाल देत म्हणाली.
हे सगळं बघत, केतकी डिश मधल्या सॉसमध्ये बोट घालून, विचार करू लागली.

आता तुम्ही विचार करा.
एखाद्या बरोबर रिलेशनमध्ये असताना तुम्ही कधी चिट केलंय?
कोणाला कधी फसवलं आहेत? कळत नकळत? हो? नाही? आठवत नाही? का सांगायचं नाही?

पण तुम्ही काय कराल?
जर तुमच्या बेस्ट फ्रेंडने लग्नाआधीच त्याच्या होणाऱ्या पार्टनरला चिट केलं म्हणजे फसवलं, असं काही कांड केलं? तर तुम्ही यावर काय स्टॅन्ड घेणार? यावर सरल मोरल स्टॅन्ड घेणार? का फक्त बायस्टॅण्डर होणार? म्हणजे घरी जाऊन स्टॅन्ड घेणार? का स्टॅन्ड घेऊन घरी जाणार?
कारण कसं असतं, स्टॅन्ड घेणं हे डब्यातला शेवटचा लाडू घेण्यासारखं असतं, घ्यावा की नाही? असा प्रश्न पडतोच.

"चिट केलंस म्हणजे? काय काय केलंस?" चावट नंदन यांनी आबंट प्रश्न विचारला.
"नका ना विचारू प्लिज.. आय कान्ट से" केतकीने प्रश्नाला वाचा फोडली.
चिट केलं म्हणजे काय केलं? कुठे केलं? का केलं? कधी केलं? आपल्याला काय करायचंय? एवढे डिटेल्स केतकी कधी कोणाला सांगणार नव्हती किंवा हे तिला सांगता येणार नव्हतं, म्हणून मेघा लगेच म्हणाली "हे बघा.. इथे इरॉटिक नको, प्रॅगमॅटिक राहू"
"पण तू असं का केलंस?" नंदनने विचारले.
"सॉरी ना... आय वॉज... ड्रंक" केतकी म्हणाली.

मेघा, केतकी अन नंदन.
हे तिघे कॉलेजपासूनचे बेस्टीज. ते असतात ना आपले ते, एकमेकांच्या प्रत्येक पोस्ट्स लाईक्स करणारे, बर्थडेला बारा वाजता केक घेऊन जाणारे, चहाचा कप शेअर करणारे , मिळून मिसळून दुसऱ्यांना नावं ठेवणारे, एकाच सेल्फी मध्ये मावणारे, एकमेकांचे फोटो काढणारे. येकदम टिकाऊ मैत्री.

"खूप गिल्टी वाटतंय" केतकी टिशू पेपरने डोळे पुसत म्हणाली "आता काय करू?"
अपराधी वाटणं म्हणजे मोबाईल मधल्या त्या एका फोटोला डिलीट करावं का फ्रेम करावी? हे न कळणं.
"आता झालं गेलं विसरून जा, गिल्ट निघून जाईल" नंदन म्हणाला.
"अरे ती काय सर्दी आहे का? दोन दिवसांनी निघून जायला?" मेघा भडकली.
"मग काय करणार?"
"तुझ्या होणाऱ्या नवऱ्याला, हे सगळं खरं सांगून टाक" मेघाने उपाय सुचवला.
"निखिलला कसं सांगू? आमच्या लग्नाचा व्हेनू मेनू पण ठरलाय" केतकी म्हणाली
"मेनू ठरवून काय करते? इथे लग्नच जेन्यूयन नाही ना"
केतकी प्रोटेस्ट स्वरात म्हणाली "बट आय लव्ह निखिल"

ते जे असतं ना आपलं ते.. काय ते.. एकदाच होतं, मग परत होतच नाही, त्यात झोप येत नाही, कविता होतात. ते काय ते खूप वेळा झाल्यावर, निखिलने केतकीला एका बोटीवर, बोटात अंगठी घालून, बोटावर मोजण्याइतक्या लोकांसमोर प्रपोज केले. केतकी हसत, रडत, खिदळत, अडखळत प्रोपोजलला 'हो' म्हणाली. त्यांच्या प्रेमाची नैया बोटीवरच पार झाली, मग याच बोटीवर, रोटी बरोबर बोटी कबाबची फार मोठी पार्टी झाली. मग, केतकी आणि निखिल लग्न करून, एकमेकांचे 'लीगल लव्हर' होणार होते, पण त्यांचं प्रेम फार वरवरचं निघालं. पण कुठे माशी चिटली अन केतकीने निखिलला लग्नाआधीच चिट केलं.

म्हणून म्हणतो.. प्रेम नेहमी मंद आचेवरचं तळावं, नाहीतर गोष्टी करपतात.

केतकीचं असं वागणं मेघाला अजिबात आवडलं नाही, कारण मेघा "भारतीय संस्कार अपग्रेड करावेत का आणि अपग्रेड केलेले संस्कार भारतीय असावेत का?" या विषयावर ती पीएचडी करत होती, त्यामुळे तिने केतकीला झापायला सुरुवात केली.

"घट्ट होण्याआधीच नात्याला तडा गेला गं" असा मेघाचा कडक डायलॉग ऐकून केतकीच्या डोळ्यांच्या कडा अजूनच ओल्या झाल्या.
नात्याला तडा? इथे भगदाड पडलं होतं.
"जाऊ दे आता... या वयात असं होतं" सत्तावीस वर्षाचा नंदन केतकीला थोपटत म्हणाला.
"या वयात नाही, हे वयात आल्यावर होतं" रागात असलेली मेघा बोलली, यावर केतकी काही म्हणाली नाही, ती खिन्न मन घेऊन सुन्नपण समोर बघू लागली, तिच्या समोर वयात अन प्रणयात आलेली काही द्वाड मुलं मुली नाचत होती, हे तिघे 'पुढचं पाऊल' नावाच्या पबमध्ये बसले होते, हो मालिका संपली, मग त्याच नावाने पब काढला, असं काही नाहीये!! मला ते पबचं इंग्रजी नाव वाचता आलं नाही. म्हणून मीच स्वतःहून नाव ठेवलं, तर या पबचा फाजील डीजे किंवा डीजे फाजील, आजच येरवड्यातून पळून आला असावा, कारण तो फारच आनंदी होता, लय हूल देऊन, उड्या मारत, ग्लासफोड गाणी बडवत होता.
तुम्ही कधी दुःखी डीजे बघितलाय?
दोन दिवस झालं, घरात पाणी, लाईट नाही. लाईफला लै शॉट ऐत. असं असताना "आज मेरे पास सरगम नही, सिर्फ गम है" असं म्हणत सॅड गाणी लावून, साद घालणारा दुःखी डीजे कधी बघितलाय? सगळी दुःख हेडफोन मागे लपवून, लोकांना नाचायला लावायचं, आनंदी राहायचं. अवघड काम ए, हॅशटॅग रिस्पेक्ट.

बरं या पबच्या डान्स फ्लोअरचा जनरल डबा झाला होता, कारण जनरल तिथं काहीही सुरु होतं. एवढी गर्दी होती की, कॉमनसेन्सला जागा नव्हती. काहीजण ताल, तर काहीजण ग्लास तर काही एकमेकां धरून, ढकलत, उड्या मारत, लोळत होते, आपल्या इकडे ना, दोन प्रकारचे लोक असतात, लोळणारे अन लोळून झालेले.

तर अशा या रम्य जागी, केतकीने चीटिंगवरची मीटिंग बोलावली होती.

"तू कोणाबरोबर चिट केलंस" नंदनने विचारलं
केतकीने नजर खाली झुकवली, तिला काय, कसं सांगावे हे कळेना.
"अगं सांग ना.." मेघा खेकसली, तशी केतकी दचकली अन पुटपुटली "आय डोन्ट नो...."
"ह्या?"
"आम्ही पहिल्यांदाच भेटलो होतो" केतकी म्हणाली.
"पहिल्यांदा भेटलात?"
"हो"
"चिट पण केलं?"
"हो.."
हाच का तो प्यार? जो किया नही, हो जाता है. आमच्यावेळी पहिल्या भेटीत मुलगी पसंत करायचे. मग बाकीचे प्रकार व्हायचे. हे आता रिव्हर्स चाललंय. समाज पुढे गेला का मागे? का इथेच थांबलाय? त्यातच या डान्स फ्लोअरला एक शाळेतली मुलगी पाठीवर दप्तर घेऊन नाचत होती. परीक्षा संपली असेल, रिजल्ट लागला असेल, तिला एन्जॉय करावंसं वाटेल, आपल्याला काय करायचं? लहान मुलांना किती टेंशन असतं माहितेय?

बबडे... समंदर पहायले,
जाऊ ना पोहायले
डाल्फिन... तुले बघून (तीन वेळा)
उड्या मारून ऱ्हायले
हे गाणं ऐकून डॉल्फिन बुडून मरतील, पण या गाण्याने जर लोकांचा जगण्याचा उत्साह वाढत असेल तर? आपण कोण अडवणारे? त्या शाळकरी मुलीकडे बघत, आपल्या मेघा बाई म्हणाल्या "ही बघा आजकालची तरुण पिढी (इथे पॉज) कसं होणार आहे या देशाचं?"

हे वाक्य देशाने नाहीतर पण तिथल्या वेटरने ऐकलं, तो या तिघांजवळ येऊन म्हणाला "डू यू वॉन्ट एनिथिंग एल्स?"
"झुरळ"
"चीझ या बटर के साथ?" वेटरने विचारले.
"दादा अहो इथे... टेबलखाली खूप झुरळ आहेत" मेघा वैतागून वेटरला म्हणाली.
नंदन टेबलखाली बघू लागला.
"झुरळ मारा ना? प्लिज?" मेघा वेटरला म्हणाली.
वेटर येडाच झाला, एवढी वर्ष त्या वेटरने कोंबड्या अन मासे मारले होते. एकदा कधीतरी बदक पण मारलं होतं. आज झुरळ मारणार?
"झुरल मतलब?" हिंदी वेटरने विचारले.
"वो होता हैं ना.. ऐसा रेड कलर का.. उसको दो मिशी होता हैं" नंदनने झुरळ एक्सप्लेन केला.
"झुरळाला मिशी नसते"
"हे बघ, आमच्या घरातल्या झुरळांना मिशा आहेत" नंदन म्हणाला.
"मग ते झुरळ नसतील" मेघा म्हणाली.
"ए तू आमच्या झुरळांना का नाव ठेवते?"
केतकी दोघांना थांबवत म्हणाली "गायीज प्लिज.. भांडू नका"
मेघा वेटरकडे बघत म्हणाली "ये नीचे बहुत कॉकरोच है, आप प्लिज मारीये"
"कॉकरोच कैसे मारे?"
"बेगॉन से"
"बेगॉन डास मारायला असतं" नंदन पटकन म्हणाला.
"बेगॉनने झुरळपण मरतील ना?" मेघा म्हणाली.
"तुमच्या घरातले मरत असतील" नंदनने वचपा काढला.
"मै कुछ करता हूँ" असं म्हणत, वेटर तिथून सटकला, झालं आता, आता काही वेळाने कोणाला तरी तुपातलं बॉयलर झुरल आळणी फ्राय मिळेल, सांगता येत नाही, कारण समाज खूप फूडी होतोय.

"निखिलला सगळं सांग, त्याची माफ माग.." मेघा म्हणाली
केतकी माफी मागणार? तिला ते शिकवावं लागेल, केतकी सॉरी ओरडून म्हणायची.
"प्लिज तुम्ही निखिलला यातलं काही बोलू नका" केतकी म्हणाली.
"मी तर अबोलच आहे" असं म्हणत नंदनने खिशातून बिडी काढली, हो बिडीच. केतकी त्या पुढ्यातल्या बिडीकडे बोट दाखवत म्हणाली "व्हॉट इज इट?"
नंदन काही म्हणणार तेवढ्यात मेघाने नंदनच्या हातातून, बिडी हिसकावत खेकसली "काय ए?"
"ओवा" नंदन म्हणाला.
"काय?"
"ओव्याची बिडी ए"
"ओवा काय फुकतोस?"
"अगं ओवा गळ्याला चांगला ना" नंदन म्हणाला.
केतकी तिच्या स्वतः च्या गळ्यावरून हात फिरवत म्हणाली "गळ्याची स्किन रफ झालीय, याने स्मूथ होईल?"
हे ऐकून त्या बिडीलाच धक्का बसला, मेघाच्या हातातली बिडी आपोआप खाली पडली.
"अगं.. गळ्याला आतून आराम मिळतो"
मेघा ती बिडी नाकाजवळ घेत म्हणाली "हा ओव्याचा वास नाहीये"
"ओह हॅलो, ओव्याला वास येतच नाही" नंदन म्हणाला.
"कसं काय?"
"ओवा ओडरलेस असतो" नंदन म्हणाला
"ब्रेनलेस माणसा, ओव्याला ओडर असतो"
नंदन मेघाला बोट दाखवत म्हणाला "एकतर तू ओडर वरून ओरडू नकोस"
"मग बिड्या काय फुकतोस.. घरी जाऊन धुरी घे ना" मेघना म्हणाली
"व्हॉट इस धिस धुरी" केतकीने विचारले.

तसं मेघा अन नंदनने स्लो मोशन मध्ये केतकीकडे बघितले, केतकीला धुरीबद्दल पुरी माहिती नव्हती, कारण तिचे दिवस फार श्रीमंतीत गेले, स्वतःच्या नावाच्या पुढे ती श्री लावायची. श्री फॉर श्रीमंतीन, असं तिला वाटायचं. त्यात तिने, पोटाला चिमटा काढून डायट केलं, एवढं डाएट झालं की, मग चिमटे काढायला जागाच उरली नाही. केतकीचं सगळं आयुष्य एकाच जागेवर म्हणजे चार्जिंग पॉईंट खाली गेलं, तिची सगळीच कामं एका जागी बसून नाहीतर रुसून बसून होतं असतं. तिच्या घरातली चार बाय आठची खोली, फक्त चपला ठेवायला होती.

तुमचं नाव कधी पेपरला आलय? पण केतकीच्या आई वडिलांचे नाव पनामा पेपर्समध्ये आले होतं. केतकीचा होणारा नवरा, शॉर्ट मध्ये फियॉन्से सुद्धा निखिल सुद्धा सोन्याचा चमचा तोंडात, हातात, पायात आणि काखेत घेऊन जन्माला आला होता, कारण त्याच्या वडिलांचा भांड्यांचा कारखाना होता. त्यांच्या भांडीच्या दुकानाचं नाव 'भांडीज' असं नाव होतं, पण निखिलने 'ज' चा 'ज्ञ' केला, मग 'भांडीज्ञ' असं नाव झालं, बरं झालं 'ज' चा 'ल' नाही किंवा 'भ' चा 'म' नाही केला.

नंदन बिडी खिश्यात ठेवत म्हणाला "धुरी घेताना आधी तवा गरम करायचा, मग त्यावर ओवा टाकायचा, मग थोडी खडीसाखर टाकायची.."
"धुरीत खडीसाखर? हा कुठला धुराळा ए?" मेघाताई म्हणाल्या.
"हे बघ.. आमच्याकडे असंच करतात" दॅट्स व्हॉट शी सेड.
"धुरीचं जाऊ दे.. तू शेण कोणाबरोबर खाल्लस?" मेघाने केतकीला विचारले.
"शेण? व्हाय डू आय ईट शेण? " केतकी पटकन म्हणाली.
"म्हणजे हा गेम कधी केलास?" चौकशी समितीचे अध्यक्ष नंदन यांनी विचारलं
"गेम??"
"म्हणजे.. एकमेकांना कधी घेतलंत?" नंदन फारच सट्ल होता.
"कधी घेतलंत?"
"म्हणजे.. हे ते मिलन कधी झालं?"
"मागच्या वीकएंडला" केतकी पुटपुटली.
"तू आम्हाला नाही बोलवलंस?" नंदनने विचारलं.
"काय? कशाला? मिलन बघायला?"
"मी तुम्हा दोघांना बोलावलं होतं, पण यू वेअर बिझी" केतकी मोबाईलकडे बघत म्हणाली.
"एक मिनिट.. त्या दिवशी तू तुझी डावी भुवई बारीक करायला पार्लरला जाऊ म्हणालीस" मेघा स्वतः ची उजवी भुवई उंचावत म्हणाली.
"हो.. पण तू आली नाहीस" केतकी पटकन म्हणाली.
नंदन केतकीच्या भुवया बघत म्हणाला "डावी भुवई का उजवी?"
"ए उजवीपण जाड झालीय?" केतकीने विचारलं.
भुवया कधी पासून जाड व्हायला लागल्या? भुवया बारीक करायला काय करावं? रोज सकाळी, कपाळावर आठ्या पाडून बसावं का?
"फ्री मध्ये भुवया बारीक करून दिल्या असत्या" नंदन म्हणाला.
बाप रे किती ही मैत्री!!
"तुला थ्रेडींग येतं?" केतकीने विचारलं
"येस्स.. फक्त दोरा दे, आता करून देतो" नंदन म्हणाला.
"शट अप, तुम्ही असं उघड्यावर थ्रेडींग करणार?" मेघा म्हणाली.
मेघाला या भुईवर भुवया पाडून द्यायच्या नव्हत्या.
"उघड्यावर काय? खूप नॅचरल आहे हे"
"थ्रेडींग नॅचरल आहे?" मेघा भरकटली.
"थ्रेडींग नाही.. पण केस येणं नॅचरल आहे" नंदन स्वतःच्या केसांवरुन हात फिरवत म्हणाला.
"हे जाऊ दे.. तुमच्या दोघात हे जे काही नॅचरल झालं, तेव्हा निखिल कुठे होता?" मेघाने विचारले
तसा केतकीचा आवाज खालावला "दॅट डे, निखिल भांडला माझ्याशी"
"कशावरून?"

केतकी सरसावून बसली, फाईटबद्दल सांगू लागली, "लग्नात मी माझ्या आजीची सीशेल रंगाची साडी घालणार आहे"
"हे तू आजीला विचारलंस का?"
"आजी हो म्हणाली, तिच्याकडे दोन साड्या आहेत"
"पण सीशेल कलर तुला सोसणार नाही" मेघाने बॉम्ब टाकला.
केतकीने निरागस सुरात विचारले "काआआ???"
"तुझ्या स्किन टोनला सूट होणार नाही" मेघा म्हणाली.
"थांबा, टोनवरून तणतण करू नका.." नंदन दोघींना थांबवत म्हणाला, त्याने केतकीला विचारले.
"तुमचं नेमकं कशावरून वाजलं?"
केतकी रडवलेल्या आवाजात म्हणाली "निखिल म्हणाला की लग्नात तो लुंगी घालणार आहे"
"काय?"
"लग्नात लुंगी?"
"उन्हाळ्याचे दिवस आहेत, उकडेल म्हणून" नंदन म्हणाला.
"अरे मग एसी लावा ना, लुंगी का घालायची?" मेघा म्हणाली.
"लग्न आउट डोअर, मग एसी कसे लावणार?"
"लग्न झाडाखाली करा" मेघाने उपाय सुचवला.
"मी त्याला हेच म्हणत होते.. पण तो ऐकत नव्हता" केतकी डोळे पुसत म्हणाली, "मग निखिल माझ्याशी भांडला, म्हणून मी चिडून.."
"पब मध्ये गेलीस?"
केतकीने हो म्हणून मान डोलवली.
बाप रे.. लुंगीवरून भांडण झालं. भांडणे- ए- लुंगी? ही लगेच पबला गेली, आमच्यावेळी भांडण झाल्यावर घराबाहेर जायचे, चहा प्यायला, कारण त्यावेळी पब फार लांब होते.

"कुठल्या पब मध्ये?"
"सायोनारा"
"तो पब मध्येच भेटला का?" मेघाने विचारले.
"येस्स.. वी वेअर डान्सिंग टुगेदर" केतकी म्हणाली
"मग?"
"ही ऑफरड मी अ ड्रिंक" केतकी हळूच म्हणाली.
"मग?"
"वी हॅड फ्यू ड्रिंक्स.. वी वेअर ड्रंक"
"मग?"
"आम्ही माझ्या कार मध्ये गेलो" केतकी म्हणाली.
मग दोघांनी कार मध्ये बसून पावसावर कविता केल्या.

"तुम्ही निखिलला..." केतकी एवढं म्हणाली अन त्यावर मेघा म्हणाली "आम्ही काही म्हणणार नाही, पण तू सगळं सांगायला हवंस"
तेवढ्यात पब मधले डास वाढले, त्यात केतकीने शॉर्ट्स घातले होते, तिच्या पायाला डास चावू लागले, ती ओडोमास आणायला सुद्धा विसरली होती, खाली झुरळ, वर डास, आता बास असं म्हणत तिघांनी बिल मागवले, बिल भरून तिघे पार्किंगमध्ये आले, केतकीच्या कार जवळ आले.
"काका नाही आले?"
काका म्हणजे केतकीच्या कारचे ड्रायव्हर काका.
"हो, त्यांना सर्दी झालीय" केतकी म्हणाली
ड्रायव्हरला सर्दी झाली म्हणून सुट्टी? एवढी भारी सर्दी?
पण हा गंभीर विषय आहे, विचार करा, एखाद्या ठिकाणी वेळेत पोहचण्यासाठी, तुम्ही कॅब बुक केली, कॅब येते, तुम्ही बघता की कॅबचा ड्रायव्हर शिंकत, खोकत, खाकरत आहे, तर तुम्ही काय करणार? त्याच कॅबने जाणार का दुसरी कॅब बुक करणार?
थोडक्यात, तुम्ही काय निवडणार?
उशीर का सर्दी?

"थँक्स गायीज" केतकी म्हणाली
"थँक्स? आपल्यात कधीपासून?"
"आजपासून.." नंदन म्हणाला.
"याचं नको ऐकूस, निखिलला सांग सगळं.. तो समजावून घेईन" मेघा म्हणाली, यावर केतकीने मान डोलावली, मेघा बाय करून तिच्या स्कुटीवर निघून गेली, तसं केतकीने नंदनकडे बघितलं, नंदन हलकेच हसला अन म्हणाला "काही सांगू नकोस"
"का?"
"निखिल चिडेल, लग्न मोडेल, घरच्यांना ताप होईल, तुझे डॅड तुझं घराबाहेर पडणं बंद करतील" नंदन ज्योतिषी म्हणाले आणि हे सगळं खरं झालं असतं, केतकीला हे माहित होतं.
नंदन तिच्या खांद्यावर हलकेच थोपटत म्हणाला "इट वॉज अ वाईल्ड नाईट, इट गॉट ओव्हर"
"येस्स..."
"बॅचलरेट पार्टी होती असं समजून, विसरून जा" नंदन त्याच्या बाईककडे जात म्हणाला.
"म्हणजे आता माझी बॅचलरेट पार्टी होणार नाही?" केतकीने विचारलं.
"तुला पाहिजे तर करू...." नंदन हसत, बाईकवर बसत म्हणाला, बाय म्हणून निघून गेला, केतकी तिच्या कार मध्ये तशीच बसून राहिली, तिने तिच्या पर्स मधून मोबाईल बाहेर काढला, व्हॉटसअपवर मेसेज पाठवला.
"आर यू ओके ना?"
"आय गेस सो" पलीकडून लगेच उत्तर आलं.
केतकीला पुढे काय बोलावं ते कळतं नव्हतं, ती फोनच्या स्क्रीनकडे बघत बसली, तेवढ्यात पलीकडून एक मेसेज आला "तू निखिलला सांगितलंस?"
"नाही" केतकीने उत्तर पाठवले.
"सांगणार आहेस?"
"माहित नाही" केतकी म्हणाली.

परत कोणी काही म्हटलं नाही, 'विचारू का नको?' असा विचार करत केतकीने मेसेज पाठवला
"तुला लग्नाला यायचंय?"
पण या मेसेजला कधी उत्तर आलचं नाही.
कारण तिने केतकीला ब्लॉक केलं होतं.

*समाप्त*
...................................................................................
चैतन्य रासकर
chaitanyaras@gmail.com

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

मस्त!!!

बबडे... समंदर पहायले,
जाऊ ना पोहायले
डाल्फिन... तुले बघून (तीन वेळा)
उड्या मारून ऱ्हायले
Lol

तद्दन ओढून ताडून रिपीटेटीव वाटलं...
नाही जमलं!

नवीन Submitted by महाश्वेता on 8 September, 2019 - 21:35">>> खूप बोअर वाटली, पूर्ण वाचवली पण नाही

@च्रप्स
कथा कशी वाटली ते जरूर सांगा

@महाश्वेता
धन्यवाद, मी अजून चांगलं लेखन करण्याचा प्रयत्न करेन
मी तुमचं सगळं लेखन वाचलं आहे, तुम्ही छान लिहिता, तुम्ही लिहिलेली वारसदार कादंबरी माझ्या लहान बहिणीला आवडली होती.

@ॲमी, @कल्पना१
धन्यवाद Happy

@अमर ९९
धन्यवाद, हो मेघा, केतकी एवढी श्रीमंत नाही

@सायो @ समाधी
धन्यवाद, मी पुढच्या वेळेस अजून चांगलं लेखन करण्याचा प्रयत्न करेन Happy

बाय एनी चान्स:
• तू आधी ही कथा शशक स्पर्धेसाठी १०० शब्दात लिहलेली
• पण अजय चव्हाणची शशक आधी प्रकाशित झाली आणि त्यामधला ट्विस्ट योगायोगाने अगदी तुझ्या कथेसारखा निघाला
• त्यामुळे तू स्वतःच्या कथेत बदल करून तिला विनोदी करायचा प्रयत्न केला

∆ असं काही झालंय का?

गेले तीन चार महिने ही कथा लिहितोय, ही कथा खरंतर चार एक हजार शब्दांची झाली होती, ती कमी करून दोन हजार शब्दांची केली आहे.

ट्विस्ट तर आधी पासून माझा ठरलेला होता, एवढी मोठी कथा लिहायची तर त्याचा ट्विस्ट आधीच ठरवावा लागतो.

ओह ओके.
मला ही विनोदी कथापेक्षा रहस्यकथा जास्त वाटली. तो ट्विस्ट चांगला आहे, चांगल्या पद्धतीने आलाय.

जमलीये कथा.
पण असं लिखाण रिपीटेटीव्ह वाटु लागलंय खरं.

आवडली. लांबी थोडी जास्त वाटली कथानकाच्या मानाने.
बाकी ते काथ्याकूटचा पुढचा भाग कधी टाकणार?

जमलीये कथा.
पण असं लिखाण रिपीटेटीव्ह वाटु लागलंय खरं. >> +१

आवडली.. मजा आली वाचायला.
शाब्दिक कोट्या मस्त आहेत.. ही लिखाणाची स्टाईल मला तर खूप आवडते..धमाल येते वाचताना..श्ब्दांची गंमत आणि प्रश्नच प्रश्न..!!
थोडी लांबली आहे पण एका भागात संपली म्हणून बरं वाटलं.. नाही तर पुढील भागाची वाट बघतच रहावी लागते.
अम्ही वाचक काथ्याकूटच्या पुढील भागाची वाट बघतोय हे विसरलात का?

आयला, माझा बावळटपणा असेल... पण मल तो ट्विस्ट च कळत नाही ये.... इस्कटुन द्या की कुणी तरी Sad
: भैताडा सारखा इकडे-तिकडे पहाणारा इमोजी :

मेघाने जवळजवळ अल्टिमेटम दिलेला केतकीला. निखिलला सांग म्हणून. केतकी तसं करत नाही याचा राग आल्याने मेघाने तिला ब्लॉक केले. ( माझं आकलन)

> "मग बिड्या काय फुकतोस.. घरी जाऊन धुरी घे ना" मेघना म्हणाली > फक्त एका ठिकाणी मेघना झालंय बाकी मेघा आहे.

एक सुचवू का? या कथेला विनोद+ट्विस्ट करण्याऐवजी ड्रामा+ट्विस्ट प्रकारे लिहायचा प्रयत्न करशील का? कारण there is a very good story to tell there असं मला वाटतंय.

केवळ अफाट लिहलंय Lol
प्रेम नेहमी मंद आचेवरचं तळावं, नाहीतर गोष्टी करपतात<<<<< या वाक्यासाठी दंडवत
ट्विस्ट शॉकिंग होता, केतकीचा चीटर तो नाही पण ती आहे म्हणून तिने.... असं शेवटी लिहलं आहे.

प्रतिक्रिया वाचून छान वाटलं, अशाच रंगीबेरंगी प्रतिक्रिया ईशाचा इशू, तडजोड या माझ्या कथांना सुद्धा आल्या होत्या, तेव्हा ईशाचा इशू या कथेला तर फार जालीम निगेटिव्ह प्रतिक्रिया आल्या होत्या, अजूनही त्या धाग्यावर तुम्ही वाचू शकता.

मग मी ईशाचा इशू ही कथा प्रतिलिपी वर प्रकाशित केली, या कथेला साधारण नऊ हजार वाचक लाभले, आता माबोवरच्या प्रतिक्रिया वाचून माझा असा अंदाज होता की, ईशाचा इशू कथा एवढी काय जमली नाही तिथे सुद्धा नकारत्मक प्रतिक्रिया येतील, या कथेला प्रतिलिपीवर साधारण दोनशे ते अडीशे प्रतिक्रिया आता पर्यंत आल्या, आश्चर्याची बाब म्हणजे या सर्व चांगल्या, सकारत्मक प्रतिक्रिया आहेत, त्यामुळे या कथेला पाच पैकी साडे चार रेटिंग मिळालं आहे.

एखादी कथा जर चांगली नसेल तर त्या कथेला "कथा जमली नाही, वाचवली नाही" अशा प्रतिक्रिया येणं साहजिकच आहे, पण दुसऱ्या वेबसाईट वर त्याच सेम टू सेम कथेला, "कथा खूप आवडली किंवा कथा संपूच नये असं वाटतं होतं" अशा प्रतिक्रिया आल्या आहेत. मग प्रश्न पडतो कोणाचं ऐकायचं?

हे सर्व इथे लिहायचा प्रयास केला कारण हा प्रकार इथे माझ्या बऱ्याच कथांना झाला आहे, या कथेच्या बाबतीत सुद्धा हाच प्रकार झाला आहे, मग यावर बराच विचार केला, तेव्हा लक्षात आलं की इथे जास्त निगेटिव्ह प्रतिक्रिया येतात, इट्स ओके, नो प्रॉब्लेम. मजेशीर गोष्ट म्हणजे, या नकारात्मक प्रतिक्रिया देणारी माणसं तिचं आहेत. ते माझ्या सगळ्या कथा वाचतात, त्याला नियमित नावं ही ठेवतात. हे आयडी हा प्रकार इतर धाग्यांवर सुद्धा करतात. त्यांच्या प्रतिक्रिया वाचून हसू का रडू असं वाटतं.

म्हणून वाटतं की माबोवर आयडीला ब्लॉक करायची सुविधा असावी, जेणेकरून अशा लोकांच्या प्रतिक्रिया दिसणार नाहीत. कोरा नावाची वेबसाईट आहे, प्रश्न उत्तरांची, त्यावर जर कोणी वेडगळ वागत असेल, त्याला ब्लॉक करता येतं व ऍडमिन त्या आयडीला लगेच काढून टाकतात. त्यामुळे खेळीमेळीचं, चर्चेचे वातावरण तरी राहतं.

ब्लॉक करण्याची सुविधा आता सगळ्याच वेबसाईटवर आहे, तर कोणी माबो प्रशासनामध्ये हे वाचत असेल तर त्यांनी कृपया नोंद घ्यावी

म्हणजे मायबोलीवर कथा वाचली की क्ष आयडी नेगेटीव्ह प्रतिसाद देतो आणि तीच कथा क्ष आयडी प्रतिलिपी वर वाचुन चांगला प्रतिसाद देतो?
धन्य आहे Lol

Pages