मुक्या वेदना, अनाथ दु:खे, हीच शेवटी सोबत होती!
Submitted by सतीश देवपूरकर on 24 May, 2012 - 11:48
गझल
मुक्या वेदना, अनाथ दु:खे, हीच शेवटी सोबत होती!
मीही जपल्या जखमा सा-या, ती तर माझी दौलत होती!
त्या जखमांची, त्या दु:खांची, ओठांवरती गाणी झाली;
ज्या जखमांना, ज्या दु:खांना, तुझ्या कृपेची संगत होती!
नव्हता पैसाअडका काही, नव्हते मानमरातब काही;
पण, कष्टाची भाकर होती! जगण्यामध्ये रंगत होती!
जे झटले, जे झिजले, त्यांचे नाव न साधे कुणी घेतले!
श्रेयासाठी भुकेजलेल्या लोकांची ती पंगत होती!!
थोडे थोडे म्हणता म्हणता, समुद्र प्यालो मी अश्रूंचा!
गुलमोहर:
शेअर करा
