निसर्ग

मी एक पेंटींग बघत होतो. पावसाळी संध्याकाळ आणि उधाणलेला समुद्र. आकाशातल्या ढगांच्या फ़टीतून मधूनच किंचितसे सुर्य किरण समुद्रावर पडलेत आणि क्षितिजापाशी असलेलं पाणी एकदम चकाकून आलयं...

.... .. .. .. .. ... ... ..

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. . ....

बोगनवेल काय, सगळ्यानाच माहीत आहे. हो ना ?

त्र्यंबकेश्वर किंवा पंढरपूर सारख्या तीर्थक्षेत्री सध्याच्या दिवसात गेलो तर तुळशीच्या माळेसोबत एक खास प्रकारची माळ विकायला असते. लाकडाच्या शंखाकृती मण्यांसारख्या दिसणार्‍या बियांच्या माळा असतात या.

गेल्या रविवारी एका मायबोलीकरासोबत राणीच्या बागेत फिरताना हे साहेब दिसले.

याच्या दोन जाती आहेत रंगावरुन. एक आहे वर दिसतेय ती हिरवी. तिला पांढरी जात म्हणतात आणि दुसरी असते लाल. कारण याच्या बोंडांवर लाल झाक असते. हिइ जात खास करुन नगर जिल्ह्यात मी बघितली.

एवढा एरंडासारखा वाढलास तरी काडिची अक्कल नाही असे एकेकाळी आया न ऐकणार्‍या मुलाना सुनावत असत. का बुवा, एरंडच का ? तर तो सदोदित समोर दिसतो म्हणुन. आणि जवळपास माणसाच्या उंचीएवढा वाढतो म्हणुनही. पण तो बिनकामाचा नक्कीच नाही.

मी मागे निळ्या चित्रकाचा उल्लेख केला होताच. त्याचा एक फोटो