रंगभूमी

ज्येष्ठ रंगकर्मी-साहित्यिक रत्नाकर मतकरी यांचे निधन, 'कोरोना'शी झुंज संपली.. भावपूर्ण श्रद्धांजली..

मध्यानरात्रीच्या काळोखात ते टुमदार फार्महाऊस भयाण भासत होते. आजूबाजूची मोठाड झाडे सळसळ करत हलक्या वाऱ्यात झुलत होती. हॅलोजनचा एक बल्ब पोर्चमध्ये जळत होता. मधूनच सुरु झालेल्या धप्प धप्प आवाजाने आता तिथली शांतता भंग पावत होती.

टिकाव हातात धरून घामाने डबडबलेला सुरेंद्र जरा वेळ थांबला. त्याला धाप लागली होती. मान वर करून त्याने छातीत हवा भरून घेतली. कोपराच्या बाहीने त्याने घाम पुसला. खड्डा आता चांगलाच रूंदावला होता.

"बस झाला एवढाच" मिनल खड्ड्यात वाकून बघत म्हणाली. तिच्या हातात टॉर्च होता. आणि म्हटलं तरी तीही आता थकली होती.

सुटकेस भाग १: https://www.maayboli.com/node/74331
सुटकेस भाग २:https://www.maayboli.com/node/74354
सुटकेस भाग ३:https://www.maayboli.com/node/74399
सुटकेस भाग ४:https://www.maayboli.com/node/74471

पाचव्या भागातला अतर्क्य, इल्लॉजिकल, अतिरंजित कंटेंट काढला आहे. खरंतर अहमदाबादला पोहोचेपर्यंत पाच सहा मर्डर करायचा इरादा होता. पण सुज्ञ मायबोलीकरांनी तो उधळून लावला..
असो. पहिले एक दोन परिच्छेद सोडल्यास बाकी कंटेंट नवा आहे. आशा आहे आपल्याला आवडेल.

कथा या भागापर्यंत ठीक चालली होती असं प्रतिसादावरून दिसतंय. मात्र हा भाग भरकटला आहे किंवा अतिरंजित झाला आहे असे अनेकांनी कमेंटमध्ये सुचवले आहे. आणि ते पटलेही आहे. म्हणून हा भाग पुन्हा लिहिणार आहे किंवा अतिरंजित घटना टाळून सरळ पुढचा भाग टाकणार आहे. आपल्या दिलेल्या प्रतिक्रियांसाठी मनापासून धन्यवाद.

पुढील भाग येथे टाकला आहे. सुटकेस ६
************************
भाग ५ हा असा होता :

सुटकेस ३
------------------------------
ह्रदयाचे ठोके धडाधड पडत होते. डोक्यात घण वाजत होते. जीवन आणि मृत्यू मध्ये असल्यासारखे हे क्षण अगदीच पछाडून सोडत होते. गाडीला किक मारून मी शंकराचे एक प्रशस्त मंदिर आहे तिकडे निघालो. संकटकाळी आता तोच वाचवणार!

सुटकेस २
-------------------------------
चुर्रर..!
ऑम्लेटचा खमंग वास दरवळला आणि भूक भडकली. टिव्हीवर बातम्या कमी आणि जाहिरातींचा भडीमार सुरू झाला. पण साली आपण ही चूक केलीच कशी? एवढ्या रात्री परत तिकडे जायची काय अवदसा सुचली. देव देतो आणि कर्म नेते दुसरे काय!
चिऊ पळत आली. आणि हातात रिमोट देत म्हणाली. "घे.."
मी चॅनल बदलला. आणि कार्टून लावले. दुसरा काही मार्गच नव्हता. नाहीतर तिने आकाश पाताळ एक करायला कमी केले असते.

सुटकेस १

टपरीवर सिगारेट घेतली तेव्हा बॉसचे शब्द कानात घुमत होतो. आपण फक्त गाढवासारखे काम करतो. असे तो म्हणाला. 'आपण' म्हणजे त्यात तो ही आलाच की. सिगारेटचा कश घेत मी तो विचारच डोक्यातून काढून टाकला. विक्या म्हणतो खरं आहे. आपल्याला फक्त शिव्या खाण्याचे पैसे भेटतात. जो नम्रपणे ऐकून घेईल त्याची पगारवाढ नक्की.

१२०००+ पेक्षा जास्त नाट्यप्रयोग , ३४ पेक्षा जास्त नाटके , ३ नाटकांचे १००० + अधिक प्रयोग अणि एका दिवसात सलग ५ नाटकांचे प्रयोग करण्याचा "Guinness book of World record" असा नेत्रदीपक प्रवास करणारा रंगकर्मी म्हणजे अर्थातच "प्रशांत दामले ".