कला

थोड्या वर्षांच्या कारकिर्दीमध्ये एवढी मोठी रेंज दाखवणारी आलियाच्या असेल..
स्टुडन्ट ऑफ द इयर : यात ओके च वाटली पण दिसली खूप छान आणि फ्रेश..
हायवे : एक ना एक एक्स्प्रेशन सही.. छान छोटी मस्त गोड ..
उडता पंजाब : __/\__ ही फिल्म तिने स्वीकारली यातच सगळं आलं
डियर जिंदगी.. त्रासलेली कॉन्फयुज्ड आलीय ते सोर्टेड आलिया..किंवा कायरा च .. सही .. शाहरुखला पण कॉन्फिडन्टली टक्कर दिलीये तिने.. यात शाहरुख पण मस्तच..

mulagee 6 warshachi aahe.. mee airolee madhe raahate..
ThaNyaa madhe saaDee che dress shivun deNar koNee maahitee aahe ka?
airoli madhe pan jar koNaala maahitee asel tar sanga..

asech kaapad dilyawar lahan mulinche dress shiwun denar koni hawa aahe

उन्हें उतरलीं
एक सावली
पुढें दिठीवर थेंब नवा
या वळणाशीं
दुःख उराशीं
सूर वितळतो जणुं भगवा.
- ग्रेस (अजून कोण!)

Color pencils on paper

काल रविवारी स्वीटकॉर्नचे कणीस सोलत असताना माझी लेक (वय वर्षे १८ महिने) एकदम excite होऊन म्हणाली. फ्लोक... फ्लोक (फ्रॉक).. आणि हट्ट धरून बसली की आताच्या आत्ता मला काणसाची डॉल बनवून पाहिजे.
मग काय जरा आयडियाची कल्पना लावली

मग कणीस उलवून एका पेल्यात उभं केलं. त्यावर डोकं म्हणून एक कांदा बसवला. काणसाचेच केस लावले. आणि दोन छोटे छोटे लवंगीचे डोळे.. कमरेला रिबीन डोक्यावर टोपी असा थाट केला..

आणि तयार झाली ही छोटीशी भावली..

भातूकली खेळता खेळता अलगद कधी मला पाककलेची आवड निर्माण झाली ते कळलेच नाही. भातूकलीत अंगणातल्या झाडपाल्यांची भाजी करता करता हळू हळू आजी आणि आईकडे खर्‍या भाज्या मागून छोटीशी चुल लावून भातुकलीतले खरे जेवण बनवू लागले. दोघींनीही कधी भाज्या फुकट जातात किंवा इतर गोष्टींमुळे मनाई केली नाही व घरातील सगळेच माझ्या भातुकलीतल्या जेवणाची (माझ्या समोर) नाके न मुरडता, खोटी का होईना वाहवा करत आले त्यामुळे माझी आवड कले कलेने वाढत गेली. शालेय जीवनातील आठवी-नववी पासून विविध पुस्तकांमध्ये लिहीलेल्या रेसिपी वाचून नविन नविन पदार्थ बनविणे हा माझा रोजच्या दिनक्रमातील रिकाम्या वेळातील आवडता छंद झाला.

खुप दिवसान्पासुन quilting करायच होत पण जमेल का अस वाटत होत. शेवटि अप्लिक जमेल अस वाटल. हा पहिला प्रयत्न.

मी तिसरीत असताना मामाच्या लग्नात पहिल्यांदा मेंदीचा कोन हातात घेतला. तो सुऱ्यासारखा धरून घरभर फिरले माझ्या पहिल्या गिऱ्हाइकाच्या शोधात. मी जवळ गेले की सगळ्या बायका एकतर करंज्या तळायला लागायच्या किंवा केरसुणी घेऊन केर काढायच्या. त्यांना हातावर कोयऱ्यांची नक्षी हवी होती आणि माझ्या मनात कितीही असलं तरी मला फक्त कुरडयाच काढता येत होत्या. शेवटी मला नाराज करायला नको म्हणून मामाने त्याच्या हातावर मला मेंदी काढू दिली.

घ्यावी भरारी का डोळयात साठवावा पाऊस?

डिजिटल पेंटीग
(संपूर्णपणे 'काढलेले' चित्र. म्हणजे Reference Photo होता पण एकही pixel copy paste वगैरे नाही )

चवींच्या गावात...(१)

भेट तुझी स्मरते...

काय...
कुठं काय..
मग पुन्हा मीच, कायतर..
पुन्हा तूच ,कुठं कायतर...
बोलायला काहीच
न गवसलेल्या
कित्येक भेटी आपल्या
आणि मग
तिथून निघून आलं
की हे राहील सांगायच
ते राहील करित
तासतासभार फोन चालूच
फोन ठेवताना
तू म्हणतोस
बाकीच भेटल्यावर बोलू
मग भेटल्यावर
मी काय
आणि तू पुन्हा
कुठं काय ...

राजश्री शिवाजीराव जाधव-पाटील
०४/०५/२०१८