एका धावकाचे (म्हणजे माझेच :P ) ‘मैत्री’ खातर आवाहन

आज पुणे ते लव्हासा धावलो. म्हणजे टोल/ वाहन प्रवेश फी घेतात तिथपर्यंत धावलो. एकूण अंतर ४९ किमी, लागलेला वेळ ६ तास.
बरोबर बरीच मित्रमंडळी होती.
सविस्तर वृत्तांत नंतर

काल लव्हासा करता पहाटे ४:२० वा टिळक तलावापासून धावायला सुरुवात केली, बरोबर राम यादव, निखिल, पन्नु , शँनन, अमन दीप, आणि सपोर्ट करता अभिनव अशी मोठी टोळी होती. त्यातले राम, निखिल अमन दीप ह्यांनी पूर्ण अंतर धावून संपवले. अरुण नेहेमीप्रमाणे वाटेत आम्हाला सामील झाला, त्याची बाईक शेनन ने घेतली आणि तो ही सपोर्ट करू लागला. नंतर सुनील आम्हाला परत नेण्यासाठी कार घेऊन आला होता तोही शेवटचे ५ किमी धावला.

मार्ग असा होता
कर्वे रस्ता, पौड फाटा, चांदणी चौक, भूगाव, पिरंगुट, मुठा घाट, मुठा गाव, आंदगाव, टेमघर धरणा च्या भिंतीसमोरून मग पार लव्हाशाच्या गेट पर्यंतचा घाट.
मुठा घाट संपवून गावात पोचेपर्यंत मस्त चाललं होतं नंतर मग टेमघर धरणाची भिंत येता येईना, आणि मग अखेर आली तेव्हा लगेचच घाट घेऊन आली
४० किमी धावल्यानंतर शेवटचे १० किमी घाट रस्ता चढणे लईच अवघड काम, मधल्या तीव्र चढाच्या पॅचेस वर, यु टर्न वर चाललो, श्वासावर नियंत्रण आणून मग परत धावलो. अशा चढावर सपोर्ट करणारे, प्रोत्साहन देत असताना देखील चिडवताहेत असे वाटू लागते
पण शेवटी दीडेक किमी समतल रस्ता होता तो मात्र धावूनच पार पाडला.
या रस्त्यावर टेमघर च्या पुढे या आधी कधीही अगदी सायकलीवरही आलो नव्हतो. मुठा घाट माथ्यापर्यंत माबोवरच्या केदार आणि पिंगू यांच्या बरोबर सायकलवर आलो होतो त्याची सुखद आठवण झाली.

पावसानंतर हिरवाईने शालू वगैरे ल्यालेली धरती बघून निसर्ग सौंदर्याचा आस्वाद घ्यायची ताकद जाताना अजिबात उरली नव्हती पण हवामान आल्हाद दायक असल्याने धावण्याकरता खूप मस्त वातावरण होते.

कार मधून परत येताना मात्र निर्मळ आनंद घेत आलो.

या शनिवार रविवारी मिळून ट्रेनिंग मधला एक मोठा टप्पा नीटपणे पार पडला त्याचे अतीव समाधान आहे.

बरोबर सपोर्ट करायला येणारे आणि सदिच्छा देणारे मित्र ह्या सर्वांकरता मनात ओतप्रोत कृतज्ञता आहे.

आज सोमवार, न धावण्याचा वार.
मात्र सकाळी योगासने केली.

मित, सध्या माझ्याकडे कारण आहे म्हणून मी करतोय हे नाहीतर मी पण घरकोंबडे पणा करतो बरेचदा.

मामी, थक्क तर मी पण आहे, आपल्याच कॅपॅसिटीची जाणीव आपल्याला नसते.

मी नेहेमी म्हणतो तसे, मी करू शकतोय हे तर इतर कोणीही करू शकेल.

आज प्रवीण झेले सोबत काही वेळ धावलो. त्याचा अनवाणी पायांनी २१ किमी धावण्याचा सलग १००वा दिवस, त्यामुळे त्याच्या सोबत निदान १० किमी तरी धावायचा विचार होता, जरा लवकर पोचल्याने १२ किमी धावू शकलो.
त्याच्या सोबत धावायला विद्यापीठात बरेच जण आले होते.
१०० दिवस सलग रोज २१ किमी धावणे म्हणजे जंक्शन काम!
मस्त वाटलं

मागच्या आठवड्यात एकूण ९ जणांनी मिळून रुपये ३००००/- मैत्रीला दिले आहेत. २ जणांनी १० हजार, ३ जणांनी २ हजार, आणि ४ जणांनी १ हजार अशा प्रकारे ही रक्कम जमा झाली आहे.

आजवरचे एकूण देणगीदार ६०
आजवरची एकूण देणगी १,५०,११४/-

मागच्या आठवाड्याअखेर खूप मस्त वाटतंय.
दोन्ही बाबतीत ७२ हा आकडा आवाक्यात आल्यासारखा वाटतोय.

आज फक्त ४ किमी धावलो, मात्र नंतर ८०० मी पोहलो.
रिकव्हरी मोड ऑन

आज ११ किमी धावलो. सुरुवात अडखळत झाली पण ३-४ किमी नंतर लय सापडली. चतुःशृंगी देवळाच्या पायऱ्या एकदा चढून उतरलो, घरी आल्यावर योगासने केली.

अरे आदित्य येऊन गेलासही! का कोण जाणे मला तू पुढच्या आठवड्यात येणार असेच डोक्यात बसले होते, १५ ऑगस्ट च्या आधी च्या शनिवार रविवारी. हरकत नाही, पुढच्या खेपेस भेटू. होपफुली माझ्याकडे मेडल असेल दाखवायला

आज धावण्याला सुट्टी

आजही ५ तासाचे धावणे लव्हासा रस्त्यावर केले. बरोबर अमनदीप होता.
अरुण आणि प्रदीप सपोर्ट करता बाईकवर आले होते, त्यांच्याच बरोबर परत आलो.
मी साडे पाच तास लावून ४६ किमी धावलो. (शेवटचे ३ किमी नाही धावलो)

आज नेहेमीच्या रस्त्यावर टिळक तलावा पासून सुरु करून पहिली फेरी २० किमी ची आणि नंतर १६ किमी ची असे एकूण ३६ किमी धावलो. पहिल्या फेरीच्या वेळेस सोबत धावायला अमनदीप आणि वॉटर सपोर्टकरता राम आणि राजश्री थेट खराडी वरून सकाळी ४ वाजता आले होते. दुसऱ्या फेरीच्या वेळेस राम अरुण सुनील सुधाकर हेही सोबत धावले. अशा रीतीने ट्रेनिंग मधला सर्वात जास्त अंतराचा टप्पा पार पडला.
आता येणाऱ्या २ विकांतांना धावायचे अंतर कमी होत जाणार, तिसऱ्या विकांताला मी लडाख मधे असेन चौथा विकांत स्पर्धा

रेस्ट अँड रिकव्हरी वर लक्ष केंद्रित करायचे दिवस

आदित्य
केश्वे आकडे उलट सुलट वाचायचे म्हणजे पूर्वपदावर यायला होईल

आज न धावण्याचा दिवस, योगासने करावी म्हणतोय.

अदित्य, देवकी, जिज्ञासा, धनश्री अनेकानेक धन्यवाद

देवकी - मी सहजपणे म्हणतोय असे वाटत असेल तर माझी लिहिण्यातली उणीव म्हणावे लागेल, कारण यावेळी वाईट हालत झालेली एकदम, ते शेवटचे ३ किमी जमले नाहीत मला. सर्दी , वाहते नाक, त्यामुळे श्वास घ्यायला न सापडलेली लय, पोटर्‍यात येऊ लागलेले गोळे.... बापरे !
फार कठीण गेले असते ते शेवटचे ३ किमी. दुखापतीच्या धसक्याने नाही केले मग. जे केले तेच कसेबसेच केले
अर्थात माझ्या प्लॅननुसार धावायचे अंतर पुरे झाले असल्याने समाधान आहे.

नेटवर अल्ट्रा मॅरॅथॉन करता अनेक ट्रेनिंग प्लॅन आहेत पण मला आधीच अल्ट्रा त्यातून विरळ हवेकरता असा काही मिळाला नाही मग थोडे फेर्फार केले आणि वळवून घेतला. या वेळी एकूण प्लॅन पैकी केवळ दोन -तीन वेळेसच रन चुकवली असेन मी, त्यामुळे खरेतर प्लॅनिंगपेक्षा अंमलबजावणी बद्दल खूष आहे स्वतःवरच.

आज कोरेगाव पार्क, कल्याणीनगर मधे १२ किमी धावलो. मोठी गँग होती. आमचे बरेच मित्र येत्या रविवारी असलेल्या हैदराबाद मॅरॅथॉन मधे भाग घेण्यासाठी जात आहेत त्यांना शुभेच्छा देण्याकरता सगळे एकत्र जमलो होतो. बरेच दिवसांनी जमलो आणि खूप दिवसांनी कोरेगाव पार्कात धावलो त्यामुळे खूप मजा आली.

आज ९ किमी धावलो. अगदी सावकाश धावलो, शँनन सोबत होता.

मागच्या आठवड्यात मिळालेल्या देणग्यां बाबत तपशील खालीलप्रमाणे
४ देणगीदार, ९००० रुपये देणगी रक्कम
५०००ची एक, २००० ची एक आणि १००० च्या दोन

आजवरचे एकूण देणगीदार ६४
आजवरची एकूण देणगी रक्कम १,५९,११४/-

सर्व देणगीदारांना आणि शुभेच्छुकांना मनापासून धन्यवाद.

धनश्री, मला किती जास्त जेवायला लागेल याचा विचार करत होतो

देवकी, बरोबरे तुमचं म्हणणं कसं कोण जाणे माझ्या कडून भरपूर अंतर ह्या स्पर्धेच्या निमित्ताने धावले जातेय हे मात्र खरे, मलाही अचंबा वाटतोय

आज तळजाई टेकडी रस्त्यावर २वेळा वरखाली करण्या बरोबरच एकूण १० किमी धावलो.