एका धावकाचे (म्हणजे माझेच :P ) ‘मैत्री’ खातर आवाहन

हो अन्जू , हो आदित्य - मी आरामातच धावलो काल जोरात धावताना जितकी एनर्जी लागते तितकी नव्हतीच माझ्यात, पण घरी बसलो असतो तर अजूनच वाईट अवस्था झाली असती माझी.
आणि आज पुर्ण आरामच केला धावलो तर नाहीच पण बाकीही काही व्यायाम केला नाही. उशीरापर्यंत झोपलो

मला ट्रेडमिल चा फारसा अनुभव नाही. पण आधी ट्रेडमिलवर सराव करून रस्त्यावर धावायला कशा रीतीने उपयोग होईल हे कळले नाही, रस्त्यावर किंवा एकंदरीत धावणे चालू करायच्या आधी आणि नंतर केलेले स्ट्रेचिंग उपयोगी ठरते हे सांगू शकतो.

धन्यवाद हायझेनबर्ग, या विकांतापर्यंत प्रयत्न करतो लिहायचा.
धन्यवाद जिज्ञासा, मलाही खूप भारी वाटतंय, पहिल्यांदाच असा धावलो . जाम वाट लागली पण जरा आत्मविश्वास वाढीस लागला

काल सकाळी पाऊस होता त्यामुळे पळायला गेलोच नाही .

आज १२किमी धावलो. मस्त वाटलं.

सॉरी, लिहायचे राहून गेले होते की मागच्या आठवड्यात २ जणांनी प्रत्येकी ५हजाराप्रमाणे एकूण १०हजार रुपये मैत्रीला देणगी म्हणून दिले.
एकूण देणगीदार ४९
एकूण देणगी रक्कम १,१८,११४/-
सर्वांचे मनापासून आभार

आज तळजाई टेकडीरस्त्यावर ४वेळा वरखाली केले, त्याआधी थोडे अंतर वॉर्म अप म्हणून धावलो, एकूण१५किमी झाले असावे.

काल धावायला सुट्टी होती.
आज ३ तास धावलो, बरोबर अमनदीप होता, वाटेत प्रवीण झेले जो सलग १२१ दिवस पळून विश्वविक्रम करण्याच्या प्रयत्नात आहे तो भेटला. त्याचेच लक्ष गेले, रस्ता ओलांडून आमच्या बाजूला येऊन दोन शब्द बोलला, खूप छान वाटले.
अजून पुढे मायबोलीकर धावपटू बारीशकर हा पण भेटला, अनेक दिवस म्हणत होतो त्या प्रत्यक्ष भेटीचा योग आज आला.

खाणेपिणे संदर्भात हायझेनबर्ग यांनी केलेल्या विचारणे नंतर केलेले आत्मनिरीक्षण

नेहेमीकरताच जे करतो ते म्हणजे
सकाळी दमदमीत नाश्ता ज्यात पोहे, उपमा, फोडणीची पोळी, पराठा वगैरे जे बनवले असेल ते त्याच्या जोडीला भाजका पापड, एखादी राजगिरा वडी, एक ग्लास भर ताक (दूध पित नाही अगोदर आवडायचे सध्या नाही आवडत) बरेचदा एक केळं

दुपारी डबा ज्यात भाजी पोळी दहीभात. (दहिभाताची एक मजा आहे, सकाळी विरजण लावलेल्या दुधात भात कालवून नेला की दुपारच्या जेवणाच्या वेळेपर्यंत अदमुरा दहीभात तयार, हा कधीच आंबट होत नाही पण त्याला फोडणी वगैरे काही नसते) शिवाय सॅलड आणि चटणी लोणचे पैकी काहीतरी असते.

रोजच्या जगण्यातला दैनदिन व्यवहारातील महत्वाचा बदल म्हणजे प्रयत्न असतो की रात्री साडेआठच्या आत जेवण झालेच पाहिजे. त्याकरता ऑफिसमधून घरी आलो की अबरचबर चिवडा चकली ई. काहीही खात नाही. एकदम जेवतोच. रात्रीच्या जेवणात आठवड्यातून निदान २ वेळा तरी भाकरी असते, कधी ज्वारी कधी नाचणी

काय खायचे ते जमतेच असे नाही पण काय नाही खायचे ते पाळतो सॉफ्ट ड्रिंक्स अजिबात नाही, पिझ्झा, बर्गर नाही , सामोसा, कचोरी नाही अर्थात कधीतरी चिट डे ला वडापाव, भेळ खातो पण बाहेरचे खाणे म्हणजे हॉटेलिंग जवळ जवळ बंदच

लडाख संदर्भातील तयारी
प्रोटीन करता म्हणोन रोज एक अंडे खायला इतक्यातच सुरु केले. ऑफिसमध्ये तोंडात टाकायला म्हणून ड्राय फ्रुट्स नेतो. अधोनमधून डार्क चॉकलेट, आमच्या ऑफिस जवळ ए बी सी फार्म आहे त्यांच्याकडे मिळते ती लेमसी, पेरू असे चालू असते.

बाकी प्रोटीन किंवा अन्य कसल्याही प्रकारची सप्लिमेंट्स घेत नाही. पूर्ण भर नेहेमीच्या जेवणातच संतुलित आहार साधण्यावर

आज एल्सॉम होती. लास्ट संडे ऑफ द मंथ
पुणे रोड रनर्स नी आयोजित केलेली ही रन बोपदेव घाटमार्गे होती.
मात्र आज पाऊस अजीबात नव्हता. मला अडीचच तास पळायचं होतं पण २१ किमी करता मला दोन तासाच्यावर वेळ लागली आणि मी पुरे केलं.
म्हणजे परत जायचा कंटाळा केला

धन्यवाद सुनिधी,
मायबोली आणि माबोकर रॉक्स!

मागच्या आठवड्यात २ जणांनी प्रत्येकी १ हजाराप्रमाणे एकूण २ हजार रुपये मैत्रीला देणगी म्हणून दिले.
एकूण देणगीदार ५१
एकूण देणगी रक्कम १,२०,११४/-

या आजच्या तारखेला मायबोलीकर देणगीदारांची संख्या एकूण देणगीदारांच्या संख्येच्या जवळपास ४०% आहे पण रक्कम मात्र एकूण रक्कमेच्या जवळपास ५०% आहे.

सर्वांचे मनापासून आभार!

धनश्री, धन्यवाद आणि सॅल्यूट !

सध्याच्या पावसाळी (पुण्यातल्या) वातावरणात जास्त पाणी लागत नाही, २ लिटर पाणी पुरतं, खरेतर उरायला नको पण कधी कधी उरतं. रन संपताना दुकानं उघडलेली असतात त्यावेळी लस्सी वगैरे पितो. सिंहगडावर जाताना नेहेमीच लिंबू सरबत पितो, पुरेसे ठरतंय.

आज ऊठून तयार झालो आणि पाऊस पडायला लागला, मग पाऊस थांबला की जाऊ म्हणताना झोपून गेलो. एरवी खरेतर एकदा जागा झाल्यावर असे होत नाही पण आज झोप लागली त्यामुळे शरीराला खरोखर गरज होती असे समजून फार अपराधी वाटून घेत नाहीये

मार्गी,
I must say you are very kind hearted and generous.

मी करू पाहत असलेली कृती प्रेरणादायी आहे पण ते फक्त तितकंच आहे, पुनः पुनः नमन जरा जास्तच होतंय
आणि शेअरिंग च्या बाबतीत नेकी और पुछ पुछ!

धन्यवाद श्री, मी मागे म्हटलं तसं मलाही तुम्हा सर्वांचे प्रतिसाद वाचून हुरूप येतो.

आज १० किमी धावलो, चतु शृंगी देवळाच्या पायऱ्या ५ वेळा धावत वरखाली केल्या.

आज हवामान मस्त होतं.

आदित्य, फोनची वाट पहात आहे. आणि अरे मी सावकाशच धावतो, तुला सहज जमेल.
हवं तर सगळं अंतर नको धावूस.

आज तळजाई टेकडीरस्त्यावर, २ किमी वॉर्म अप नंतर ४ वेळा वरखाली असे एकूण १५ किमी धावलो. बरोबर सुधाकर होता. शेवटच्या फेरीच्या वेळी अरुण आलेला. सुरुवातीला भरून आलेलं होतं, मधेच पाऊस पडला, शेवटी चक्क ऊन पडलं होतं.

धन्यवाद सई.

आज धावायला सुट्टी, पण नुसते झोपून न राहता योगासने केली अर्धा तास.

आज ४ तास २०मिनिटे लावून ४० ते ४१ किमी धावलो.
रस्ता नेहेमीचाच
प्रभात रस्ता, सेनापती बापट रस्ता, विद्यपीठ चौक, पाषाण सर्कल, नेकलेस रस्ता, बावधन, चांदणी चौक, कोथरूड डेपो, पौड फाटा, एस एन डी टी, कॅनॉल रस्ता आणि परत असे दोन वेळा केले.
बरोबर अमनदीप, राम यादव, अभिनव दोन्ही वेळा होते. अरुण दुसऱ्या फेरीच्या वेळेस आला.

राम आणि अभिनव तर दोघे भल्या पहाटे खराडी वरून आले. असे मित्र म्हणजे #माथ्यावर वरदहस्त.

मार्गी,
अजिबात होत नाही असं नाही म्हणता येणार पण मला आता जरा सवय झाल्ये किंवा कुत्र्यांना माझी सवय झाल्ये. : P

शिवाय मी धावतो त्या रस्त्यांवर भटकी कुत्री फार नाहीयेत, म्हणजे निदान त्यांच्या झुंडी वगैरे नाहीयेत.

कुत्र्यांच्या भीतीमुळे, मी पहिल्यांदा जेव्हा एकटा धावलो होतो तेव्हा हातात बारकी काठी घेऊन धावलो होतो पण ते फारच त्रासदायक ठरते, कुत्री भुंकतात मागे येऊ पाहतात पण त्यांना जास्त जवळ येऊ देत नाही. धावण्याचा वेग जरा हळू केला आणि मोठ्या आवाजात त्यांच्याशी बोलले की जास्त त्रास देत नाहीत. काही वेळा समोरून येणाऱ्या कुत्र्यावर मीच त्यांच्या अंगावर धावून जाण्याची हूल देतो.

धावताना आपल्या बरोबर कोणी असले की देखील ही भीती कमी वाटते.

एकंदरीत त्रास म्हणता येईल असा त्रास कधी झाला नाही.