माझे आवडते पदार्थ मला असे (खायला) आवडतात....

सुके बांगडे निखार्‍यावर भाजून त्यावर खोबरेल तेल + बारीक चिरलेली हिरवी मिरची + कांदा / कोथिंबीर
फणसाच्या पानातल्या इडल्या + कैरी+लसूण +ओलं खोबरं+ सुकी मिरची चटणी
खोबरेल तेलाची फोडणी दिलेलं डाळी तोय, लाल तांदळाचा पाणी काढून केलेला भात, खोबरेल तेलात भाजलेले मासे .
निखार्‍यावर भाजेलेले पापड त्यावर खोबरेल तेल
तेच पापड कुसकरुन त्यात खोबरं कांदा हिरवी मिरची बारीक चिरून
उडदाच्या सांडग्यांची कैरी घालून उडीद-मेथी + तूप घालून शिजवलेला भात

लापशीची खिर मस्त्पैकी भरपुर गुळ घालुन यो मज्जा

गरमागरम ज्वारीची भाकरी ती ही टम्म फुगलेली, ताजं ताजं लोणी त्यात कोल्हापुरी तिखट घालुन खायला स्वर्गसुख आहे.

खानदेशातल "कळणं" म्हणजे ज्वारी,दादर (शाळु ज्वारी), उडीद, मीठ, यांचे दळलेले मिश्रण असते.
ह्या भाकरीसोबत दुसरे काही नसले तरी नुसता पोपडा (पापुद्रा) उलगडुन तेल टाकुन खाल्ली तरी अप्रतिम चव लागते.आणी जर शेंगदाणा/तीळाचे तिखट असेल तर.......... जाउद्या आताच लाळ गळायला लागेल .

वेळुन केलेल्या गोड शेवया आणि गरम गरम भरपूर दूध.. ( शेवया गावच्या असल्या पाहिजेत.. भाजलेल्या नको.)

कळणा करण्याच्या पद्धती प्रदेशानुसार बदलत जात असाव्यात पण ज्वारी आणि उडीद मुख्य पदार्थ
आमच्यात (सोलापूरी भागात) पाच भाग ज्वारी+तांदुळ एक भाग्+आख्खे काळे उडीद एक भाग सगळे एकत्र दळुन तयार झालेल्या पीठाला कळणा म्हणतात यात हळकुंड आणि ब्याडग्या मिरच्या पण घालतात कुणी कुणी. पण आईकडे साधेच पीठ असायचे.
आणि वर जेबाँने सांगितल्याप्रमाणे फुलक्याएवढ्या टम्म (हे कंपल्सरी) फुगलेल्या भाकरीला मधोमध फोडुन त्यात तुप ओतुन या भाकरी चापायच्या

बिबडी म्हणजे (मला माहिती असलेली) ज्वारी दोन दिवस पाण्यात भिजवुन नंतर त्यांचा कोंडा काढुन दळलेल्या पीठात मीठ +पापडखार घालुन (खिच्चे घेऊन) केलेल्या पापड्या आणि त्या निखार्‍यावर भाजल्यावर कच्च्या शेंगदाण्याबरोबर खाणे हे एक स्वर्गीय सुख.

वा ! एका महाराष्ट्रात किती विविध व चविष्ट खादय संस्कृती आहे हे वरील सर्व पोस्टींमधुन कळते

जळगावकडे कळणा म्हणजे ज्वारी + अख्खे उडीद + मीठ दळून आणातात. इअक्डे अमेरिकेत आणायचे असेल तर नुसते उडीद दळून आणायचे आणी इकड्च्या ज्वारीच्या पिठात मिसळून वापरायचे. त्यारल्या त्यात भाकरी बर्‍या बनतात.

हे कळणा प्रकरण आज पहिल्यांदाच कळालय.
बाय्कोला विचारुन बघतो. तिला माहिती आहे का ते.

कळण्याची भाकरी! तोंपासु
आई त्या पीठात थोडे मीरे आणि सोयाबीनपण घालते.

महिनाभराच्या परदेशातल्या प्रवासानंतर फूडमॉलला वडापाव आणि मिरची! म्हणजे खावाच लागतो.

महिनाभराच्या परदेशातल्या प्रवासानंतर फूडमॉलला वडापाव आणि मिरची! म्हणजे खावाच लागतो
<<<<<<<<<<

हे खुपदा अनुभवलय..... मुंबईत आल्यावर वडापाव,पाणीपुरी, दहिपुरी, भज्जी,लस्सी, पावभाजी आणी हो इथे मिळणारी मिठायांची विविधता, हे पदार्थ चाकायलाच हवेत

एकदा केरळला फिरायला गेलेलो, तिथे हॉटेलमध्ये नाश्टयाला भारतीय पदार्थ म्हणुन रोज रोज डोसा, इडली, अप्पम व परदेशी लोकांसाठी ब्रेड, बटर, जॅम बघुन बघुन इतका कंटाळा आला होता की कधी घरी जाउन कांदेपोहे,शिरा,थालीपीठ खाउन त्यावर आले-वेलची मिश्रीत गरम गरम चहा पिते असे झाले होते.

अरे हे खास मराठी प्रकार आहेत ते कुणी तयार करून विकत नाही का?
एकदा एका औ'बादच्या असिस्टंटने बाजरीच्या खारवड्या आणल्या होत्या हपिसात. कांदा आणि दाणे घालून असल्या भारी लागत होत्या.
बिबड्या वगैरे ऐकून तरी भारीच वाटतंय. खायला कधी मिळेल?

शेवयाचा भात कसा करायचा बाजो?? म्हणजे तुपात भाजुन दुधात शिजवायच्या का नुसत्या??

चिकनीचा पापड भाजुन त्यावर तेल आणी शें/ती. तिखट टाकुन दोहोंसाठी ( अपेयपान करणारे आणी न करणारे ;)) जबर्दस्त.

इ बबो........चिकनी = लाल ज्वारीच/किंवा तत्सम... म्हणा नं उगाच गैरसमज नको.

अलिकडे एक दीड कि.मी.वर 'सुपर श्रीराज' हे धाबावजा हॉटेल आहे>> नोंद घेतली आहे. जेव्हा तिकडे जाउ तेव्हा मासवड्यांचा समाचार घेण्यात येइल. बैदा (तिकदे बैदाच म्हणतात ना) असेल तर तो हि घेवु.

शेवयाचा भात कसा करायचा बाजो??>> शेवयाचा भात हा शब्द मी उस्मानाबाद, सोलापुर येरीयातच ऐकलाय.

लग्नाच्या आदल्या दिवशी नवर्‍याला शेवया देतात. भात देत नाहीत खायला अशी परंपरा पाहिली आहे.
शुकु तु लिहिलेल्या पद्धतीनेच बनवत असतील. पण जास्त पातळ नाही करायचं.

मला पारले जी च्या बिस्कीटांवर टोमॅटो सॉस लावुन
अंड पोळी मधे रोल करुन चहात बुडवुन करुन खायच
मसाला पापड वर कांदा,टोमॅटो शेजवान सॉस मधे मिक्स करुन स्प्रेड करुन खायच
उरलेला खिमा ब्रेड मधे भरुन ग्रिल सँडवीच
तांदळाचे आयते आमरसासोबत ,,,यम्मी
मुगाची टोकरी चाट चे पदार्थ घालुन
लोणच...वेज असो वा नॉनवेज

बिबड्यंच्या पापडांची खिशी, तेल घालून... लाळ!
बिबडेभाजून्+त्यावर लोणी विथ कच्चे शेंगदाणे...स्लर्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्प!

. केवळ पुणे शहरात प्रचलित नाही म्हणून तो शब्द चुकीचा आहे असे नाही.>> माझहि तो शब्द चुकीचा आहे अस म्हणन नाहिये..

झकास राव , भात देतच नाहीत. उकडलेल्या शेवयानाच 'शेवयाचा भात' असे नाव आहे. नगर , पुणे (ग्रामीण), सोलापूर इ. ग्रामीण भागातील लोक शेवयाचा भात हाच शब्दप्रयोग वापरतात. >>>>>>>>>>> बरोबर. आमच्याकडे (बारामतीला) शेवयाचा भात असेच म्हणतात.

शेवयाचा भात + दुध + गुळ + तुप >>>> अहाहा!!

हा शेवयाचा भात नवरदेवाला लग्नाच्या आधल्या दिवशी खायला भावकीतले लोकप्रत्येक घरी बोलावतात. त्याच्या बरोबर इतर मुले / करवल्या घोळक्याने फिरत असतात. >>>>> मी ही पद्धत शिरूर तालुक्यात पाहीली. माझ्या मावसभावाच्या लग्नावेळी त्याला केळवण (आमच्याकडे गडंगण म्हणतात) म्हणून शेवयाचा भातच असायचा.

शिळ्या भाकरीचा हाताने केलेला चुरा आणि त्यावर गरमागरम मटणाचा रस्सा (ह्यासाठी शनिवारी रात्रीच जास्तिच्या भाकरी टाकायला सान्गायच्या)
हापुस आम्ब्याचे छोटे छोटे चौकोनि तुकडे + व्हेनिला आईस्क्रिम
बेसनात तळलेले शेन्गदाने + चिझचे छोटे छोटे चौकोनि तुकडे

हे खारोड्या, बिबड्या व शेंगोळ्या पदार्थ कसे बनवतात त्याची कुणी सचित्र कृती टाकेल का ? सॉलीड टेम्प्टींग दिसत आहेत.