न्यु जर्सी ए.वे.ए.ठी. अर्थात बाराकरांचा जी. टी. जी. २३ जानेवारी २०१०

सगळ्या बेब(बेवडा बहाद्दर) कंपनीचं एवेएठी इतकं उत्तम पार पडल्याबद्दल अभिनंदन! बेब्जनी समोसे, उसळ, तिळगूळ, चिकन, पापलेट, वाईन, वोडका इत्यादीच्या सेवनानंतरही टक्क जागं राहून (चावट) शब्दांचे खेळ खेळले! म्हणूनच बहुतेक सिंडीनं मला, 'मृ आपल्यासारख्या भाबड्या बायकांनी जायलाच नको' असं सांगून ठेवलं असावं.

ओहं ... मगं त्यासाठी तर नक्कीच मी तुझ्याकडे class लावेल..

मृ, तुझ्या शब्दांचा खेळ खेळायचा राहिलाच ग. असो, तू इकडेच टाक बरं ते शब्द.

'मृ आपल्यासारख्या भाबड्या बायकांनी जायलाच नको' >>>> आता बेब्ज एवढे प्यायलावर स्लीप ऑफ टंग होणारच की. मुळात हेतू वाईट नव्हता काई.

वोदका होती? कधी? कुठे?

आपण जायच्या आतच ती संपली असं वर कुणीतरी कन्फेस केलंय बघ. म्हणजे बाप्यांनी आल्या आल्याच बाटल्या तोंडाला लावल्या.

सायो, तो भलत्या(च) शब्दामागचा 'च' काढ बघू!

मृ,

त्यावरून आठवलं, त्या भमे फेम झक्कींच्या कडच्या ए वे ए ठि चे फोटू माणसाकडे आहेत म्हणाला. माणसा, शक्य असेल तर या लेटेस्ट फोटोंबरोबर तेही पाठवशील का रे, माझे डाउनलोड करायचे राहिले होते तेव्हा. अजून कोणाकडे असतील त्यांनी पाठवले तरी चालतील

माणसा.... या विनंतीत (फोटोच्या) काहीतरी भयानक झोल आहे.. सावध हो...

>>त्यामुळे सगळ्याना कळल. भमे कोण आहे ते.
सिंडे, बघ भाई तुला काय म्हणतात!

भमे सापडली..? अरेरे रहस्य खल्लास.....

आता रहावत नाहीये.. माझी बाजु पण मांडायलाच हवी

सकाळी ७ ला उठुन पण निघायला ९:३० झाले. नवरोबा इतर वेळी जास्त वेळ झोपू नये अशी बडबड करुन मला नेहेमी उठवतो आणि जेव्हा खरच सकाळी उठायची गरज असते तेव्हाच बरोब्बर त्याची झोप पूर्ण होत नाही.
त्यामुळे उठा उठा करुन निघायला अंमळ उशिरच झाला. आता ३ तास ड्राइव्ह म्हंटल्यावर गॅस, हवा(टायरची) बघण गरजेच होतच. त्यामुळे जर उशिर झाला तर इतक काय ते बोलाव?? मराठीत म्हणतात ना, बेटर सेफ दॅन सारी..

तर मैत्रेयीच्या हॉल शोधायच शिक्रेट तिने शेअर केल्यामुळे आणि हूडांनी आकाशातुन यायचा मार्ग दाखवल्यामुळे आम्ही न चुकता १ वाजता पोचलो. पोहोचताच... 'हे बघा आले एकदाचे ' अस सगळ्ळे म्हणाले फक्त झक्कींनी प्रेमाने तीळाची वडी देउन स्वागत केल. अजय आणि भावनाला बघुन आश्चर्याचा धक्का बसला. आत येतानाच बोस्टन वरुन ह्यावेळी कुणी येणार नाहीये अशी किरणला माहिती दिल्यामुळे जरा जास्तीच बसला.

हाय हॅलो झाल्यावर पार्लाकाकुंच सॉलीड गॉसिप चालु होत ते परत चालु झाल आणि मी त्यात सहभागी झाले. सगळ्यांचे समोसे खाण चालु होत हे माझ्या जरा उशिरा लक्षात आल मग लगबगीने जाउन समोसा घेतला. वाईनही आमच्या आधीच आलेल्या अल्कोहोलीक लोकांनी बहुदा संपवली होती मला तर दर्शन पण झाल नाही...

नयनीश ला बघुन... हेच का नक्की वैद्यवुबा?? अस वाटल.. नयनिश परत आयडी बदल बघु. वैद्यबुवा म्हंटल्यावर देसाईंसारख कुणीतरी मिडलएज डोळ्यासामोर येत

पापलेट आम्टी खाल्यावर मी जे काही बोल्ले तो पाप्लेट आमटीचा परीणाम समजावा.. मला बहुदा ती चढत होती. पण झक्कींनी मला आता कुणीही काहीही बोल्ल तरी काहीही वाटत नाही अस आणि अजुन बरच काहीस किर्तनात सांगुन चुगली करणार्‍यांच तोंड बंद केल.

नंतर सगळे खाण्यात आणि गप्पात मग्न होते. तेवढयात माझ्यासमोर एक पोरगेलेसा बारीकसा उंच मुलगा आला. 'मी कोण सांग पाहु' मी म्हणाले 'तु फचिन तर नव्हेस??' गप्पा मारता मारता त्याने तुझे दहीवदे सिंड्रेला पेक्षा छान आहेत अशी कबुली माझ्याजवळ दिली.

सगळे खाउन 'पिउन' तृप्त होउन बसल्यावर शब्दवेध खेळ चालु केला. स्वातीने काढलेले शब्द भारीच सोपे होते. तरी देसाईंच्या गृपला ओळखता आले नाहित. मग अजय ह्यांनी एकेक झाकडु शब्द शोधुन काढले. त्याच वर्णन आधीच खूप झाल आहे. 'हु अ‍ॅम आय?' खेळायला पण मजा आली. भाईंचे आणि विनय ह्यांचे ऊ.ऊ.वि. मस्तच. नयनिश आणि स्वातीने सुरेख गाणी म्हंटली. बाराकरांनी कोरस पण दिला तर स्वातीला पुढे गाववलच नाही.

'राजमलई खाल्ली तुम्ही??' हे मी म्हंटल्यावर रुनीने मोठ्या मनाने तिची राजमलई मला दिली आणि वर 'अग काही नाही, फक्त रावळगाव आहे' अस सांगुन माझा उत्साह कमी केला. मसाला पान खाउन पुन्हा मन तृप्त झाल. मधे कुणीतरी कॉफी आणुया अस सुचवल पण नंतर सगळेच विसरुन गेले किंवा सगळ्यांना घरची आठवण येउ लागली.सहा वाजलेले आणि मला अजुनही आरामत बसलेल चालल असत पण सगळे भराभरा जाउन झिपलॉक भरु लागले म्हणुन मला काही उरणार नाही अस वाटुन मी पण उठले.

आवराआवरी करुन सगळे भराभर बाहेर पडले सुद्धा..

अर्ध्या लोकांना आधी भेटलो पण नसताना सगळे ओळखु तर आलेच, वर आपण त्यांना आधी नक्किच पाहिलय अस फक्त मलाच वाटल कि तुम्हाला पण????

देसाईंसारख कुणीतरी मिडलएज डोळ्यासामोर येत <<< अजून यौवनात मी
(तिकडे फक्त अडीज चंद्र होते.. कोण कोण ते ओळखालच)...

स्वातीने काढलेले शब्द भारीच सोपे होते. तरी देसाईंच्या गृपला ओळखता आले नाहित <<<<

(आम्ही या खेळाचे Rabbit होतो, आणि गिनी पिग सुध्दा..)

अमृता, वृत्तांत आवडला. तुझी हरकत नसल्यास 'खुसपटं वृत्तांत' नाव देऊ या का?

अगदी दे.. वाटल्यास कुजकट दे.. तो शब्द पण मीच ओळखलेला

अमृता!! तुला राजमलाई मी दिली ना?!!
तू शिवाय रूनीकडूनही घेतलीस?! धन्य आहे!

ए काहीपण काय स्वाती.. मला एकच मिळाली राजमलई आणि ती पण रुनीच्या खिशातुन.. तु कुणातरी दुसर्‍याला दिली असशील.

ए हो,हो, मला अमृताच्या हातात एकच दिसली राजमलाई (दुसरी खिशात होती की काय नकळे)

अमृता!! << तू पापलेटच्या आमटीबरोबर 'राजमलाई' खाऊन सगळ्या पापलेटांचा अपमान केलास

स्वाती... तू राजमलाई भावनाला दिल्याचे मी प्रत्यक्ष या दोन डोळ्यांनी आणि दोन भिंगातून बघितले.

(वयोवॄध्द वाटलो तरी )

देखा!! सच आखीर सामने आही गया...
देसाई पापलेटांबरोबर नाही कै... मी नंतर दुसर्‍यादिवशी घरी येताना खाल्ली.. ती पण किरण बरोबर शेअर करुन.

पुढचं नाही सांगितलस तरी चालेल

>> स्वाती... तू राजमलाई भावनाला दिल्याचे...

ओह, असं झालं होय! इतकं काय ते मेलं! नाही लक्षात रहात एकेकदा.
आता वय झालं ना (विनयचं)!!

आणखीन एक ... 'आता वाजले कि बारा जाउ द्याना घरी' हे गाण ऐकल्यानंतर झक्कींनी 'सातच्या आत घरात च काय झाल?' असा निरागस प्रश्न विचारला

आणि त्याला किरणने 'त्याचे बारा वाजले' अस उत्तर दिलं

सर्वांना फोटो पाठवले आहेत. (सचीन आणि चमन सोडुन, तासाभराने पाठवतो तुम्हाला)

http://www.flickr.com/photos/sagari/sets/72157623161272981/show/

ईमेल ने पाठवलेल्या लिंकने व्यक्तींचे फोटो दिसतील... बाकीच्यांना आम्ही कश्याकश्यावर ताव मारला त्याचे

माणसा, माझा एकपण फोटो नसल्याबद्दल तुझा निषेध!!

थँक्यू रे माणसा. मस्त आलेत फोटो.

आताच पाहिले फोटो, झक्कास बरका!!! अरे त्या आमटीतल्या पापलेटाची काय डिटेल्स दिसतयात! धन्य तु आणि तुझा क्यॅमेरा!