निसर्गाच्या गप्पा (भाग १७)

आज पाहील तो बी टी कवडे रोडवर आणि दुसरा आमच्या बिबवेवाडीतच. >>>>झाड बहरलंय का? म्हणजे राणीबागेत चक्कर टाकायला. गुलाबी कॅशियाच्या बहराचा फोटो नाही आहे माझ्याकडे.

स्निग्धा,
दुसरा आमच्या बिबवेवाडीतच >>>> म्हणजे नक्की कुठे - तो कोंढवा रोड सुरु होतो त्या सिग्नलपाशी आहे एक - त्या महाराष्ट्र बँकेच्या बाहेर आहे तोच का ?

जिप्सी, राणीबागेत चक्कर टाकायला बहावा कशाला बहरायला हवाय...... आणि.......... राणीबागेतला बहर पुण्यात कसा रे दिसेल

म्हणजे नक्की कुठे - तो कोंढवा रोड सुरु होतो त्या सिग्नलपाशी आहे एक - त्या महाराष्ट्र बँकेच्या बाहेर आहे तोच का ?>>>> महाराष्ट्र बँकेच्या लगेचच बाहेर असेल तर तो मलाही पहावा लागेल. मी वसंतबाग बस स्टॉप जवळ पारीजात सोसायटीच्या हॉलच्या लगतचा पाहीलाय.

मी वसंतबाग बस स्टॉप जवळ पारीजात सोसायटीच्या हॉलच्या लगतचा पाहीलाय. >>>> मला वाटतंय मी ही तेच ठिकाण म्हणतोय बहुतेक .....

स्निग्धा, मी या धाग्या वर कच्चा लिंबु आहे...... पण मला इथे इतकी मज्जा येते आहे...
जुने भाग पण वाचते आहे, खजीना हाती लागल्या सारखे वाटते आहे......

जागु, हिरव्या चाफ्या ची खुप सुंदर माहिती दिली आहेस.. (बहुतेक भाग ७ मधे)
हिरवा चाफा असतो हे सुद्धा माहिती नव्ह्ते मला.

राणीबागेतला बहर पुण्यात कसा रे दिसेल>>>>स्निग्धा :फिदी:, मला म्हणायचं होतं कि पुण्यात जर फुलला असेल तर मुंबईतही बहरला असेल.

भुई चाफा कोणी दाखवेल का?

बहावा म्हणजे अमलताष का?

शशांक, तुमच्याकडुन येताना वसंतबाग आधी येत, महाराष्ट्र बँक थोडीशी पुढे आहे. अगदी सिग्नलला.

बहावा म्हणजे अमलताष का?>>>>हो सायली

सायली पातुरकर, - इथे बाजूलाच "शोध" म्हणून एक खिडकी (विंडो) दिसेल - त्यात आपल्याला जे शोधायचे तो शब्द टाकायचा ... तुम्हाला जे पाहिजे ते सर्व मिळेलच .... (नाही तर गुगलबाबा आहेच की .... ) राग मानू नका पण हे असे शोधताना अजून दोन -चार जास्त गोष्टीही कळतील तुम्हाला .... व खूप मजाही वाटेल ...

तुला कुठे दिसली जांभळ्या रंगाची सुरळी?

सायली हे गुगलुन बघ Kaempferia rotunda. http://www.maayboli.com/node/34014?page=5

जिप्सी, धन्यवाद.

शशांक जी, अरे व्वा.. बर झाल सांगीतल ते.. आत अजुन नविन माहिती मिळेल...

साधना धन्यवाद... मस्त आहे, भुई चाफा..

तुला कुठे दिसली जांभळ्या रंगाची सुरळी? >>>>>>>>>अग, इथे नाही. कोकणात, मी पाहिलेय.जांभळ्या रंगाची वरच्या दिशेला तोंड करून येतात ती. (नीट वर्णन नाही करता येत. )

जागु, सगळीच फुल गोड आहेत.....

त्या गुलाबा च विशेष वाटतय...काय गोंडस कळी आहे आणि पानाच्या कीती जवळ आहे...

साधने , किती सुंदर फ़ुलं आहेत त्या लिंक वर. मस्तच! (मला हवं असलेलं नाही मिळालं)

जागू, खूपच गोड आहेत सर्व फुले.

जागू, फ़ुले आणि कळ्या मस्तच!
नवीन भागासाठी याचचं कोलाज कर. छान दिसेल .
की गुढीपाडव्याच असेल?

व्वा! जागू...मस्त आहेत फुलं. नणंद असावी तर अशी.
जागूच्या बदामावरून आठवलं... घराजवळ्च आमची शाळा होती. शाळेत प्रचंड मोठी २ झाड्ं ... वृक्षच.
बकुळी आणि बदाम. तर घरी खूप मोठी बाग सभोवार असल्याने खूप पक्षी येत. आणी येताना बदाम घेऊन येत...पलिकड्च्या झाडाचे.... आमच्या बागेत बदामांचा सडा असायचा.
मग एकदा आम्हा (शाळ्करी)मैत्रिणींचं ठरलं की बागेत स्वयंपाक करायचा चुलीवर. त्यात महत्वाचं म्हण्जे बागेतले बदाम गोळा करत रहायचं. आणि हळूह ळू ते साठ्ले की फोडून ठेवायचे. खूप चिकाटीचं काम. पण तेव्हा वेळ खूप असायचा मग मजा वाटायची असल्या कामात.
गमंत म्हण्जे चुलीवर सगळा स्वयंपाक करून या फोडलेल्या बदामाच्या बीयांची खीर सुद्धा झाली.

जागू
सुंदर आहेत फुलं.

गमंत म्हण्जे चुलीवर सगळा स्वयंपाक करून या फोडलेल्या बदामाच्या बीयांची खीर सुद्धा झाली.>>>>> चुलीवर केलेल्या कुठल्याही पदार्थाला एक मस्त चव असते... मग तो साधा भात असो का पिठलं किंवा आमटीही.... निखार्‍यावर भाजलेली गरम भाकरी म्हणजे ....अहाहा - क्या कहने !!!

माझ्या लहानपणी मी आजीसोबत माझ्या गावाला (पुरंदर किल्ल्याच्या पायथ्याचे नारायणपूर) जाऊन रहात असे - महिनाभर .... तिथे त्या चुलीवरचे इतके सुंदर आणि चविष्ट पदार्थ खाल्ले आहेत की बस्स ... त्या निखार्‍यावर भाजलेले कांदे असो वा बटाटे वा वांगी .. अशी काही मस्त लागत की त्या आठवणीने अजून तोंडाला पाणी सुटते आहे ...

एकदा तर असली मजा आली ना .... सकाळी सकाळी उठून पाहिले तर आजीने मोठ्ठ्या पातेल्यात काही तरी पाणी उकळत ठेवलेले ... मी विचारले तर म्हणाली - जा तोंड धू, आंघोळ कर आणि मगच इकडे ये ... मी घाई-घाईने सारे उरकून तिथे उभा राहिलो - एक मोठे उखळ आणो मुसळही तिथे ठेवलेले -आणि अजून एक-दोन कामकरी बाया आलेल्या होत्या...
त्या मोठ्ठ्या पातेल्यात पाणी उकळत होते आणि त्यात सालासकट तांदूळ (आता नेमका शब्द आठवत नाही काय म्हणतात त्याला ते ???? -साळीचा तांदूळ म्हणतात बहुतेक ) टाकत होते आणि लगेचच ते जरासे उकडलेले आख्खे तांदूळ त्या उखळात घालून कांडत होते - अगदी हलक्या हाताने -.... त्या कांडणामुळे त्या तांदळाच्या वरच्या सालामधून ते पांढरट पोहे बाहेर पडत होते ... (आता नेमके आठवत नाहीये ते वेगळे कसे करत होते ते .....)

त्या कांडणातून असले मस्त पोहे बाहेर पडत होते ना की ते गरम गरम पोहे खाताना (कुठल्याही तिखटमिठाशिवायही) असे वाटत होते की अमृतही फिके पडेल याच्यापुढे - असली जबरदस्त चव होती त्या ताज्या पोह्यांची .....
आयुष्यात कधीही विसरु शकणार नाही मी ... ती जबरी चव ... (तुका म्हणे चाखोनि सांगें । मज अनुभव आहे अंगें ॥३॥ या बुवांच्या उक्तीचीच आठवण आली अगदी ... -- त्या चवीला उपमाच नाही त्याच्यासारखी तीच चव .. :))

कोणाला असले पोहे खायला मिळाले असतील तर त्याच्यासारखा भाग्यवान तोच !!

मदन मस्त म्हणजे, हिरवा चाफा काय? कोणी उलगडा करेल क? काल जागुचा हिरवा चाफा
पाहुन ४ - ५ नर्सर्‍या पालथ्या घातल्या... एक नर्सरी वाला म्हणाला, आप जो हरी चंपा बोल
रही हो,वो ही मदन मस्त है. पण मला जरा शंका येते आहे... आमचा फ्ल्याट असल्या मुळे जागा
मर्यादीत आहे...तो बोलला बडे गमले मे लग जायेगा... शोध खिड्कीत शोधुन झाल..
गुगलवर पण शोधले.. हिरवा चाफा दिसतल पण इथे कोणी सांगेल तेव्हा खात्री होईल.....

मदन मस्त - नाव बरोबर आहे. हे ही हिरव्या चाफ्याचेच एक नाव आहे..

(http://www.flowersofindia.net/catalog/slides/Hari%20Champa.html येथून साभार.... )