सोहळा!
सृजनाच्या वाटेवरचं
पहिलं पाऊल तिचं
अजाणता पडलेलं
कि दैवाने धाडलेलं
'मासिक धर्म ' म्हणे
धर्म की कर्म?
असंच वाटतं तेव्हा
उराउरी साठवायचं
मग परतवून लावायचं
आमंत्रणच द्यायचं
असह्य वेदनांना
कशाकरता कोणाकरता
कशाची जाण नसते
तरी ती जाणती होते
जाणतेपण लपवतांना
शरीर मनाचा तोल सांभाळतांना
वेगळेपण जपतांना
थकून जाते
पण जन्म मिळालाय स्त्रीचा
मग हे सोसावंच लागतं
उद्या आई होण्यासाठी
हे तर निसर्गाचं दान
नी स्त्रीत्वाचा सन्मान
स्विकारते ती आनंदाने
आता आकाश जांभळे, दिस होतील सावळे
पानोपानी जीवनाचे, पुन्हा येतील उमाळे
आता साचतील तळी, पाणी झरेल ओहळी
शुभ्र कागदाची नाव त्यात सोडतील बाळे
चुडा सजेल हिरवा, ऋतू बहरेल नवा
नव्या काकणाचा नाद, साऱ्या देही सळसळे
काही झुरतील जीव, काही मिलना आतुर
आता उभरत्या वया, नव नवल डोहळे
©निखिल मोडक
आता आकाश जांभळे, दिस होतील सावळे
पानोपानी जीवनाचे, पुन्हा येतील उमाळे
आता साचतील तळी, पाणी झरेल ओहळी
शुभ्र कागदाची नाव त्यात सोडतील बाळे
चुडा सजेल हिरवा, ऋतू बहरेल नवा
नव्या काकणाचा नाद, साऱ्या देही सळसळे
काही झुरतील जीव, काही मिलना आतुर
आता उभरत्या वया, नव नवल डोहळे
©निखिल मोडक
महाराष्ट्रातल्या तमाम वारकर्यांची पावले आज पंढरपूरच्या दिशेने वळलेली आहेत. पावसाचा जोर जरी म्हणावा तसा नसला तरी वारकर्यांचा जोश मात्र नेहमीप्रमाणेच मुसळधार आहे. मिडियाच्या कृपेने घर बसल्या सगळी क्षणचित्रे पहायला मिळताहेत. वारीला न जाता वारीचा आनंद लुटता येतोय. घाटातली अभुतपुर्व गर्दी, रिंगण सोहळा, दिंडी.... वारी पहाणे हाही एक अविस्मरणीय सोहळाच.