लहानपण आपण कधीच  विसरत नाही.
बालपण जिथे गेले तिथे खूप वर्षांनी पाय ठेवल्यावर मन भरून  येतं.
जिथे खेळ खेळलो त्या जागांकडे नजर जाते.
तिथे काही बदल झाले असतील तर मन खट्टू होतं. 
बालपणीची सर्वात सुंदर, मजेशीर आठवण काय असेल ?
ज्यांनी ती अनुभवली नाही त्यांना कळणार नाही कि त्यांनी काय मिस केलं ते !
ती म्हणजे बहीण भावंडांची भांडणं.
अगदी मारामार्या पण.
बहीण नेहमी तक्रारी करतेच. पण कधी कधी भाऊ पण तक्रार करायचा.
पण कुणीही तक्रार केली तरी ओरडा त्यालाच पडलाय हे तुमच्याकडे  व्हायचं का ?
    
  
      
  
  
      
  
  
    ........नात्यांमध्ये पारदर्शकता असावी कारण पारदर्शक नातीच प्रदीर्घ काळ जिवंत राहतात. एकदा का त्या नात्यांमध्ये अस्पष्टता आली की ती नाती निर्जीव आणि निस्तेज होत जातात.
    
  
      
  
  
      
  
  
    तांबरल्याल्या डोळ्याचा नाना, गांजाच्या तारंत पडलावता. गावात कुत्रं बी भूकत नवतं, मेल्यागत दुपार हुती ती. कानात नुसतं कुईंssssssss आवाज सुरू हुता.
"हाय का नाना" करत नाग्या नानाच्या घरात आलं , तवा नानानं त्येला फकस्त "हूंssss" करत गोठ्यातल्या आपल्या खाटेकडे बलीवलं.
"कुटं गटाळ्या घालतुस रं भोसडीच्या इकत्या उकाड्याच्या?"
"सहज आलतो आपला नाना गाट घ्याया, म्हणलं बघावं नानासाहेब काय घराकडं लक्ष देत्याती की न्हाई त्ये"
"नीट बोलतो का शिंदळीच्या?" नाना आधीच डोक्यात राख त्यात गांजा वरताण.
    
  
      
  
  
      
  
  
    बायकोशी कधीतरी खूप भांडावं
काढून टाकावं किल्मिष मनातलं
नंतर मात्र घेऊन अलवार मुका
समजवावं प्रेम स्पर्शातलं
कधीतरी भांडावं खूप मित्राशी
जमलं तर, द्याव्यात शिव्या मनापासून चार
ग्लासांची मग करत किणकिण
प्यावी बिअर त्याच्याचसोबत गारगार
खूप भांडावं कधीतरी आईशी
का एवढी धडपडतेस विचारावं
सोडून मग शिदोरी आठवणींची
तीचं प्रेम चाखत राहावं
खूप कधीतरी भांडावं देवाशी
का निर्माण केला भेदभाव
भांडून झालं की मग आठवावं
हा त्याचा नाही आपलाच डाव
    
  
      
  
  
      
  
  
    एक होती माऊ एकदा झाला तीला बाऊ
बाऊ झाला छोटा पण आवाज आला मोठा 
एक होता ससा म्हणें झाला बाऊ कसा
माऊ म्हणे भांडले पाय घसरून पडले 
एक होता पांडा तो म्हणे कशास भांडा
मी नाही भांडले तिनेच भांडण काढले 
एक होते भूभू म्हणें जरा बाऊ बघू
माऊ म्हणे छट नाही दाखवणार हट
एक होता बोका तो म्हणे हळद टाका
माऊ म्हणे हट तूझी माझी गट्टी कट
एक होता काऊ तो म्हणे औषध लाऊ
माऊ  म्हणे नको बाऊ चालेल औषध  नको
एक होते माकड ते म्हणे रडू सोड
माझ्यासारखे नाच पोट धरून हस
माऊ लागली हसू केली हळूच खुसुखुसू
म्हणाली काही नाही झाले जास्त नाही लागले 
भांडले तर भांडले पडले तर पडले