पोहे फॅन क्लब

त्यामुळे पोह्यांचा कार्यक्रम क्वचितच होतो.
<<

ओ.

आता तुमच्या पोरा बाळींचा "पोह्यांचा कार्यक्रम" करायची वेळ आली असेल. तुम्ही कुटं करायलाय

तेबी खराय म्हणा

लोक कोणत्याही भाजी उसळीत सोडे घालतात म्हणे

पुलंच्या खाद्यजीवनात वाक्य आहे. वांगी-सोडा आणि व्हिस्की-सोडा यात जास्त चांगलं काय ते ठरवणे कठीण आहे Happy (मला दोन्हीचा अनुभव नाही ते सोडा Wink ) >>>

वांग्यांत सोडा कसा लागेल ते नुस्ता विचार करूनच हहपुवा.
>>>>>>>
सोडे सुकटाचे ओ, बहुधा तुम्हाला तो फसफसणारा सोडा आठवला असावा कि गंमतीने लिहिले वरचे?
कारण वांगीसोडे हे बोंबीलबटाट्या ईतके कॉमन कॉम्बिनेशन आहे

हा धागा एकदम स्ट्रेसबस्टर झालाय. पहुआ काय, बाबूआ काय सोडे काय... हा हा हा..

फोडणी, कांदा, कढीपत्ता, मिरच्या, पातळ नाजूक बटाट्याच्या कचऱ्या आणि मग त्यावर मऊसूत भिजलेले पोहे ,मीठ, थोडी चवीला साखर( कांदा परतायला घेतला की पोहे भिजवायचे म्हणजे परफेक्ट ओलसर मऊ होतात नाहीतर कोरडे होतात - आई ) लिंबू कोथिंबीर भरपूर ओलं खोबरं.. बस ..

असे मऊसूत पोहे पुण्यात कोथरूड बेडेकर गणपती मंदिराबाहेर एका आजीची गाडी होती तिथे मिळायचे. एकेकाळी एम आय टी ला असताना रोज पोहे खायचो तिकडे.आता असतात की नाही माहीत नाही.. 15-18 वर्ष झाली याला...(म्हातारपण आलं )
आणि स्वीकार चे पोहे सांबार.. अहा हा.. तोंडाला पाणी सुटले..

माझे सासरे कितीही मऊसूत पोहे केले तरी त्यावर दही घेतात. त्यांना घशाला ठोठरा बसतो म्हणे.. (राग)

सांगली त एक नंबर पोहे मिळतात.सोबत कढी किंवा सांबार..त्याच चवीचे पोहे कोथरूडमध्ये DP road वर मिळाले..गुरू गणेश नगर च्या समोर...पण नो सांबार or कढी..
बाकी पोहे दिवसाच्या कोणत्याही प्रहरी चालतात..सर्व मालमसाला असेल तर उत्तमच अन्यथा साधे पण आवडतात ..
इति पोहे पुराण समाप्तत.हे पोहे खात च लिहीत आहे .

सोडे म्हणल्यावर विक्रम गोखले आठवले. ते शेजारी अशोक सराफ कडे जेवायला जातात, वंदना गुप्ते अशोक सराफची बायको. वंदना गुप्ते सोड्याची खिचडी करते. घरी आल्यावर विक्रम म्हणतात की सोड्याची खिचडी मस्त झाली होती तर सविता प्रभुणे ( विक्रमची बायको ) म्हणते की खिचडी मध्ये सोडा कसा घातला? ती फसफसली नाही का?

लपंडाव ना रश्मी? त्यात असे गैरसमज बरेच आहेत!

वावे हो, बहुतेक तोच आहे.

पोह्यांना हे नाव कसं पडलं असेल? काही इतिहास माहित आहे काय कुणाला?

तुळशीबागेत कावरे आईस्क्रीमच्या शेजारी एक वाडा आहे. ( अजूनही आहे) त्याच्या प्रवेशद्वाराच्या कमानीतच एक तरुण गरमागरम पोहे विकायचा. अप्रतीम चव होती. मी आणी आई कधी तिकडे गेलो की आणायचो. मागे गेले तेव्हा दिसला नाही. आता जावेने सांगीतले की सकाळी ८ पर्यंतच ठेवतो ते पोहे आणी लग्गेच संपतात देखील.

चिंचवडला एका खानावळीत मस्त पोहे मिळतात.बशीभर पोह्यांत अगदी थोडासाच कांदा असतो.दाणे कोथिंबीर,वरून शेव भुरभुरलेली.सोबत एक पातळ चटणी असते. चव सुरेख असते.

कोणती खानावळ?

पोह्यांना हे नाव कसं पडलं असेल? >>>
तांदूळ पाण्यात बुडतात.
तांदळा पासून पहिल्यांदा पोहे केले, ते धुवायला पाण्यात टाकले तेव्हा पूर्ण भिजण्या आधी तर पाण्यावर तरंगू लागले.
ते पाहून एक व्यक्ती आश्चर्याने म्हणाली "अरे! हे तर पोहे!"
ज्याने बनवले त्याला वाटले की त्या व्यक्तीला हा पदार्थ माहीत आहे आणि त्याचे नाव पोहे आहे, त्याने त्याला पोहे म्हणायचे ठरवले. अशा रीतीने नंतर पोहे पूर्ण भिजल्यावर बुडाले तरी त्यांचे नाव पोहे पडले.

डपो.

पोह्याची व्युत्पत्ती

कल हम पोहा
पैले पानी मे शिरा
फिर पोहा
ऐसा मजा आया की उसको उपमाच नै

पोहे

मानव

कोणती खानावळ?....मंगलमूर्ती भोजनालय! तिथे आलूपराठाही झकास मिळतो.

मानव,पोह्यांची व्युत्पत्ती भारी आहे.

मानव

>> पोहे पूर्ण भिजल्यावर बुडाले तरी त्यांचे नाव पोहे पडले
सहीच! मानव्युत्पत्तीकोष

>> पोह्यांना हे नाव कसं पडलं असेल?

थोडेफार गुगलून मिळालेले ग्यान:
संस्कृतमध्ये पृथ म्हणजे विशाल विस्तीर्ण रुंदावलेले (त्यावरूनच पृथ्वी शब्द आला)
पृथुक म्हणजे रुंद/सपाट केलेला भात
त्यावरून प्राकृत मध्ये पिहुय शब्द आला (पृथुक चे पिहुय का व कसे झाले असावे याबाबत फारशी माहिती मिळाली नाही)
पिहुय चे मराठीत अपभ्रंश होऊन पोहा/पोहे झाले
(या माहितीत कोणी दुरुस्ती/भर सुचवत असेल तर स्वागतच आहे)

मानव

@मानव झकास व्युत्पत्ती.