पुन्हा झुळूक

आसवांनी भिजलेली फुले
पुन्हा एकदा फुलताना पाहीली,
स्वार्थ होता त्यांच्या फुलण्यात
म्हणून तर सुगंध द्यायचीच राहिली...

मगच्या एका चारोळीत, 'हात' च्या ऐवजी 'हार' टाईप झालेले. आत्ता काळ्ळा तो टायपो मिस्टेक.

मल्ल्या ! मला सुद्धा कुठेतरी खटकतं होतं ते.

मग सांगितलं का नाहीस ?

फुलांचा हार सुद्धा असतो ना म्हणून जरा गडबडलो ! असोत हार असते तरी काही बिघडलं नसतं.

असोत हार असते तरी काही बिघडलं नसतं.
पण ओघ तुटल्या सारखा वाटला असता..

निवडणुक आली
निवडणुक आली..
सा-या गावात बोभाटा..
कुणाच्या हातावर चिल्लर
कुणाच्या खिशात नोटा.......

***************

शेजारची चिंगी
गेली एकदा वारीला.....
दुपारी केलं भजन
रात्री नाचली बारीला........

हुंदका ही अडखळला होता,
विरह तुझा पत्करतना..
आणखी काय होणार होतं,
तुझा असा अल्विदा ऐकताना..

तु दुर चाललीस म्हणून
काहीतरी घडत होत..
एक फुल माझ्या उशाशी
रात्रभर रडत होत......

सखे तुझा विरह असा
जाळतो मनाला..
जणु सर पावसाची
जाई सोडुन नभाला...

जाताना तू पुन्हा एकदा,
मागे वळून पाहीलं,
पुढच्या भेटीचं स्वप्न
लगेच डोळ्यात उभं राहीलं...

पाय निघेना म्हणुन मागे वळुन पाहिलं
वाटलं तु थोडा वेळ थांब म्हणशील
तर तुझ्या डोळ्यात पुढच्या भेटीचं स्वप्न
आजची भेट संपवण्याची इतका का घाई झालेली

घाई नव्हती मला कधीच,
पण अंधाराचे भय होतं,
लोकांना काय तेव्हढंच
कारण मग पुरेसं होतं...

अंधाराचं की लोकांचं
नक्की कसलं भय होतं
मला वेडीला मात्र वाटलं
की माझंच तुला भय वाटलं

तुझ भयं मला फक्त,
तू अबोल झाल्यावर वाटतं,
कारण तसे होताना तुझा डोळ्यात,
दु:खाचं केवढं मोठ तळं साठतं...

शब्दांची भाषा तुला समजत नाही
अबोलपणातला अर्थ लगेच उमजतो
म्हणुनच अबोल व्हावं लागतं
मनातलं तुला सांगताना

पापण्या झूकवून सखे,
तुझे अबोल ते गाणे,
नजरा झूकवूनी सये,
थेट अंतरीत डोकावणे..

डोळ्यात डोळे घालुन
तुझं ते रोखुन पहाणे
कावरं बावरं करतं
तुझं ते मिस्कील हास्य

तुझी ती मनाचा ठाव घेणारी नजर
डोळ्याच्या कोपर्‍यातुन भिडवलेली माझी नजर
तुझ्या नजरेला नजर देण्याइतपत
धैर्य कधी येइल माझ्या मनात

चांदण्याची बरसात ही तशी
आजकाल 'तशी' होत नाही
तु येतेस सखे चांदणे लेवून,
चांदण्यात मी 'तसा' न्हात नाही...

तु जवळ नसतानाही
एकटेपणा वाटत नाही
हा एकांतच कामी येतो मग
मला तुझ्याजवळ आणायला

जवळ असुनही जवळ नसलास
तर मात्र हा एकटेपणा असह्य होतो
तु नजरेआडच बरा
असा जीवघेणा विचार मनात डोकावतो

मी नजरेआड होताना,
तू स्तब्ध उभी राहीली,
प्रश्न नव्हताच कधी,
तरीही उत्तराची वाट मी पाहीली...

प्रश्न नसला तरी
तो निर्माण होताना दिसला
येवु घातलेल्या प्रश्नाचं दिलेलं उत्तर
अबोल मनाला कळुन अबोला हटला

मनातलं सारं कसं,
तुला कसं गं उमजतं,
मिठीत घेण्याआधीच मन,
थेट काळजात शिरतं..

माझं मनही तुझ्यासारखच
नेहमी शॉर्ट्कट शोधतं
मिठीतला रस्ता न पकडता
काळजातल्या मुक्कामी पोहचतं

सुंदर... गं चिमुरी...

सांग तुझ्या मनाला,
चोर पावलांनी येणं बरं नाही,
एकांतात गाठेल स्पर्श माझा,
तेव्हा त्याचं काही खरं नाही...

मनात एकांत
चोरपावलांनी आला
व्यक्त होताना मात्र
थयथयाट करत बरसला

व्यक्त होणे हीच तर,
तुझी खासीयत आहे,
चांदण्याची रात सखे,
अजूनही प्रेमात झूलत आहे..

तु समोर नसताना
रुसवादेखील रुसुन बसतो
तु समोर असल्यावर मात्र
अबोलादेखील बोलघेवडा होतो

चांदण्या रात्री आपण एकेकटे
चंद्रासोबत बोलत असतो
आपल्याला झुलवत ठेवुन
तो चांदण्याची आरास सजवत असतो