गूळपोळी

सायो, बदामी बेसन म्हणजे बदाम भाजून त्याचं पीठ.

पूनम, जियो! गुळपोळीचं जाऊ दे, पण तुझी समीक्षा कायम लक्षात राहील!

पूनम

पुनम ,रैना too much.
मला ते गुलाबी रंग,बदामी रंग जमत नाही. काळा रंग मात्र जमतो कधी कधी.

पूनम खसले. अगदी त्या अवस्थेत मी स्वत:ला बघितले. too good.

पूनम लै म्हणजे लै हसले.

दोन उंड्यात मध्ये गूळ ठेवून लाटणे जमणार नाही.

गूळ्पोळीच्या सारणात मम्मी कधी तूप घालायची नाही बेसन भाजताना कारण थंडीत थिजते म्हणून. त्याईअवजी रिफाईंड तेलात भाजायची. मी बदाम तेलात भाजते.

मनू, रेसिपी चांगली आहे.

सारणात नखभर (म्हणजे किती ) चुना घालतात म्हणे.

पूनम - झक्कास्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स!

आम्ही चुना देशातून आणतो पानासाठी त्यातलाच वापरते. देशात सुद्धा सासरे खात्रीशीर दुकानातून आणवुन देतात.

टीपी केला, पण आजीबाई ग्रेट आहेत हं खरंच (परत एकदा). आपल्या आवडत्या व्यक्तीची गम्मत करायची लहर येते, तसं होतं हे

असो. तर सायो, कणकेचे दोन गोळे घ्यायचे गं, मध्ये गूळ. पराठ्यात आपण एकाच मोठ्या उंड्यात मोदकात भरतो तसं सारण भरतो आणि लाटतो. इथे कणकेच्या सँडविचमध्ये गूळ भरायचा. आणि डाळीचे पीठ आधी 'खमंग', 'गुलाबी रंगावर', 'बदामी' इत्यादी भाजून घ्यायचे आणि मगच किसलेल्या गूळात मिसळायचे.

रैना, उलट सारण भरून करण्यापेक्षा अगदी सोपंय गं. कडेपर्यंत गूळ नाहीच गेला, तर कातायचा, हाकानाका

मनू, ह्यात तीळ का नसतात ठाऊक नाही.. पण पारंपारिक पद्धतीत, आई, साबाई- करताना पाहिलेले, बाजारात विकत- कुठेच मी तरी गूळपोळीत तीळ नाही पाहिलेले. खसखस, वेलदोडेच असतात.

आमच्याकडे (आई, सासूबाई) करतात त्यात अर्धी वाटी खसखस, अर्धी वाटी तीळ आणि साधारण १ टेबलस्पून खोबरं बारिक करून घालतात.

आई करते त्यातही साधारण अर्धी वाटी तीळ भाजून त्याचा कूट करुन घालते.

केलं का एडिट

आई घालते तीळ गुळपोळीत. आणि हो आई पण तेलातच भाजते बेसन, तुपात नाही. तेच कारण तुप थिजते. मी कधि कधि खसखस नाही घालत, नसली घरात तर आणायचा कंटाळा म्हणुन.

रैना,पुनम् (समिक्षा) भन्नाट!

माझी थोडी वेगळी कॄती..

तीळ भाजुन बारीक वाटणे, शेंगदाण्याचा कुट, थोडे भाजलेले बेसन, किसलेला गुळ आणि हवेतर वेलदोड्याची पुड एकत्र करायची. सारण तयार! आयत्यावेळी दुधाचा हात लावुन गोळे करायचे, आणि पुरणपोळीप्रमाणे लाटयच्या..

माझ्यासारक्या beginers साठी हमखास कॄती!

काल एका दुकानात गुळपोळी पाहिली. दिसत होती नेहमीसारखीच पण तिच्या कडा आपण करंजी कातरतो त्या कातरणीने कातरल्या होत्या. गोल पोळीच्या कडेकडेने ते बारकेबारके त्रिकोण खुप क्युट दिसत होते. मी करेन तेव्हा नक्कीच अशा कातरुन करेन असे लगेच ठरवले. (तशीही मला कडा कातरायची गरज पडेलच म्हणा..... )

माझी एकदम साधी आहे. तिळ भाजुन, अंदाजे फोडलेला गुळ मिक्सरमधुन काढते आणि त्यात वेलदोडा पुड. पेढ्याएवढे गोळे करायचे, होत नसतिल तर जस्ट दुधाच्या हाताने मळायचं आणि गोळे करायचे. कणिक मोहन घालुन भिजवायची. दोन छोट्या लाट्यांमधे तो पेढा ठेऊन लाटायचं. कणकेची आणि पेढ्याची कन्सिस्टंसी सारखी पाहिजे म्हणजे मिश्रण सगळीकडे पसरतं. दोन्ही बाजु एक एकदा भाजुन घ्यावी आणि तव्यावरुन काढताना तुप लावायचं.

मनू आणि बाकि सुगरणींनो धन्यवाद!

ह्या माझ्या गुळपोळ्या

पण छान ब्राउन दिसतात ना गुळपोळ्या? माझ्या पुपो सारख्या दिसतायत. सुरवातीला लाटल्या पुपो सारख्याच पातळ आणि गॅसवर भसाभस गुळ वितळुन बाहेर पडु लागला तेव्हा पुन्हा आठवण झाली आपण पुपो नाही गुपो करतोय म्हणुन.. असो ३ फुटल्या, ३ बर्‍या झाल्या..

अग नाही घातला. तु म्हणालेलीस ना मळुन हात दुखतात म्हणुन नाही घातला

गुळ पोळ्यांचे सारण आधी करुन फ्रीज मधे राहातं का?

हो रहात, करताना दुधाच्या हाताने मळुन गोळे करायचे.

बाहेरसुद्धा राहतं. सगळं कोरडंच मिश्रण असतं ते. मळण्यासाठी दूध अगदी आयत्या वेळी वापरायचं की झालं.

स्वाती तर काही दाद देत नाही माझ्या रिक्वेस्ट ला, अमृता तू तरी दे गं एखादी पोळी पाठवून .. कसल्या मस्त दिसतायत! अगदी क्षणभर बाकी सगळं बाजुला ठेवून 'परतोनी' जावसं वाटलं .. आईच्या हातच्या गुळाच्या पोळ्या खायला!

अमृता खुप छान दिसत आहेत हं पोळ्या. या विकेंड्ला करायचा मोह होतोय. पण ते बिघड्ण्याची भिती वाटते.