'धुरंधर' - आरंभ तो प्रचंड है!

मला वाटते आय एस आय च्या अधिकार्याच्या तोंडी एक संवाद आहे की जर भारताने २६/११ सारखा हल्ला पाकिस्तानवर केला असता तर आम्ही प्रत्युत्तर द्यायला थेट दिल्लीत पोचलो असतो. ह्या षंढ लोकांनी (हिंदूंनी) मात्र काहीही उत्तर दिले नाही. आम्हाला थोडे आश्चर्यच वाटले!
मला वाटते ज्यांनी २६/११ घडलेले पाहिले आहे अशा बहुसंख्य भारतीय लोकांची ही अपेक्षा होती की भारत काहीतरी आक्रमक उत्तर देईल. पण त्याकरता मोदींचे सरकार यावे लागले!
२६/११ घडवून आणणारी प्यादी ही मरण्यासाठीच आलेली होती. त्यांनी अनेक दिवस मुंबई वेठीस धरून शेवटी त्यांचा निकाल लाव ला, कसाबला फाशी दिले म्हणून काँग्रेस सरकारला डोक्यावर घेणे निरर्थक आहे. ते तर किमान करायलाच हवे होते. पण शिवाय पाकिस्तानला धडा शिकवायला हवा होता.

हीच गोष्ट भाजपच्या वाजपेयी सरकारची. कंदाहार अपहरण, संसद हल्ला असले भयानक प्रकार पाक सरकारच्या द्वारे केले गेले. पण ह्या षंढ सरकारने कुठलेही प्रत्युत्तर दिले नाही.
सुदैवाने मोदी सरकारच्या काळात ह्या अमन की आशा वाल्या भाजप नेत्यांना अडगळीत फेकून दिले गेले!

लेख आवडला, अभ्यासपूर्ण व रंजक आहे.
आता लक्षात आले की मी लेखाएवढाच प्रतिसाद लिहून टाकला

आज थिअटरमधे पाहून आलो. मला खूप आवडला. हिंसाचार, रक्तपाताचे काही वाटत नाही गॉट पाहिल्यापासून. जाट मधे तर 'आपने मेरी इडली गिरायी' म्हणत उगाचच केला आहे तसा येथे वाटला नाही. कथेमुळेच ते येत जातो, चित्रपटाचा प्रकारच ॲक्शनपट/ मारामारीचा आहे.

मला चित्रपट खूप स्ट्रेट फॉरवर्ड, किंवा लिनिअर वाटला. खूपच क्लीन मुव्हमेंट असलेली ॲक्शन आहे. अजिबात "क्लम्जी" नाही, रक्तपात असूनही एकदम स्पष्ट आणि स्वच्छ हालचाली आहेत. वेगवान आहे पण एंगेजिंग आहे. मला सर्वात जास्त रणवीरचेच काम आवडले. अक्षय खन्नाचे चांगले आहेच पण त्याची हाईप जास्त आहे. सोशल मीडिया वर सगळ्या रील्स त्याच्याच आहेत. घाऱ्या डोळ्यांचा रगेड, मधूनच हरवल्यासारखा , कव्हर उघडे पडू नये म्हणून सहन करणारा, योग्य वेळेची वाट पाहणारा, पटत नसतानाही सहभागी होणारा, प्रसंगी आपल्याच देशातील घातपात बघून अश्रू पुसून अतिरेक्यांसोबत जयघोष करणारा - असे अनेक पदर असलेली भूमिका आहे. त्यामानाने इतरांच्या वरवरच्या आहेत. अर्जुन रामपाल त्याला जे येते ते करतो, क्रूर भूमिका आहे. पण फार आव्हानात्मक नाही. त्यामानाने राकेश बेदीची लेयर्ड आहे, कारण तो कुणाचाच नाही आणि डायरेक्ट एक्स्ट्रीमिस्ट नाही. तो धूर्त राजकारणी आहे, तो आपली प्रतिमा स्वच्छ ठेवतो. त्याने कुठे कुठे विनोदही पेरला आहे. अक्षय खन्नाची भूमिका जाणूनबुजून अंडरप्ले करून क्रूर आणि धूर्त दोन्ही असलेला, मुरलेला महत्त्वाकांक्षी ड्रग आणि गन्सचा डीलरची आहे. बलोचचे गाणं आणि त्याची एंट्री ही तो बलोची आहे हे अधोरेखित करायलाच होती. बाकी तो तितका बलोची वाटला नाही. त्यापेक्षा रणवीर जास्त वाटला आणि तो तर नकली बलोची होता. या गरीब देशांत खायला नाही, शिक्षण नाही, आरोग्यसेवा नाही आणि टीनेजर मुलांच्या हातात बंदुका देतात.

१९९९ च्या हायजॅकच्या वेळी मी कॉलेजमध्ये होते. यातील सगळ्या घटना आपल्या डोळ्यासमोर घडलेल्या व अशातल्याच आहेत. २६/११ चा मनावर अतिशय वाईट परिणाम झाला होता, तेही कोरलेले आहेच. ह्या घटना यात ओवून कथा घडत जाते तरीही पूर्णपणे खरी नसेल. कारण मधल्या छोट्या गोष्टी तपशीलातल्या गोष्टी क्लासिफाईड असतात. धुरंधर प्रोजेक्टचा आणि मोहित शर्माचा काही संबंध नाही. तो धुरंधर प्रोजेक्ट सुद्धा खरा आहे का पेरलेला आहे कल्पना नाही. कारण एक हेर जे करू शकतो तो कुणीही ध्येयहीन, मरणाच्या रांगेत उभा गुन्हेगार करू शकेल - ते धैर्य तो पेशंस किंवा ती ट्रेनिंग आणून तडीस नेईल यावर माझा विश्वास बसला नाही. पण ते आता पार्ट टू मधे कळेल.

माधवनचे काम चांगले आहे. संवाद फार प्रभावी नाहीत. कमी शब्दांचे व सखोल अर्थ नसलेली वाक्यं आहेत. सारा अर्जुन नसती तरी चाललं असतं इतकं बिनमहत्त्वाचं कॅरेक्टर आहे. तसं आवश्यक होतं कथेसाठी, पण सबस्टंस नाही. रणवीर तिला पबमधून पोलिसांपासून वाचवतो, सहा गाड्या ह्या मुलीच्या मागे. तो सगळा सीन अनावश्यक वाटला. तिला असेही आईवडिलांचा कंटाळा आला होता म्हणून ती प्रेमात पडलीच असती. इतके पावरफुल वडील मुलीला वाचवण्यासाठी काहीच करताना दिसत नाहीत. ॲक्शनपटांमधे हिरोईन्सना काहीच काम नसतं, हे पुन्हा आढळते. एकही भारतीय इंटेलिजन्स ऑफिसर स्त्री दाखविली नाही. एक सिक्युरिटी उगाच मरायला दाखविली. बाकी स्त्रियांच्या भूमिका अगदीच नगण्य आहेत. हे काही फार जुने नाही. त्यामानाने उरीमधे दाखवल्या होत्या, ते आवडले होते.

खूपच लांब आहे सिनेमा पण सतत ॲड्रेनेलिन रश देत राहतो. तुम्ही सतत फ्लाईट ऑर फाईट मधे जाता. खऱ्या घटना intertwined करून आठवण करून दिल्या आहेत, त्यामुळे तुम्ही आपोआपच कनेक्ट होता. देश म्हटले की आस्था येऊन आपोआपच तुमचं मन गुंततं ह्याचा फार छान - सायकॉलॉजीकल वापर करून घेता येतो. तो येथे खरं रेकॉर्डिग वापरून, खरे बोलणे ऐकवून केला आहे. Revenge is the strongest emotion ! तुम्हाला आपोआपच खिळवून ठेवते ती प्रोसेस. त्यामुळे त्रुटी असल्या तरी इमोशन तुम्हाला दूर जाऊ देत नाही. कन्व्हिक्शन आणि इमोशन दोन्ही असले की सत्याशी थोडीफार फारकत घेतली तरी चित्रपट एक निर्मिती म्हणून चांगला विकला जातो. ते आदित्य धरला एकदम चांगले जमले आहे. चित्रपट प्रोपोगंडा वाटला नाही कारण तुम्ही मनात काही प्रतिमा कलुषित करून येत नाही, निदान मला तरी तसं वाटलं नाही. ज्यांच्या कलुषित व्हायच्या होत्या, त्यांच्या अगोदरच आहेत. दहशतवाद्यांचे संवाद तसे असतीलही/ नसतीलही पण आपण आक्रमक होण्याची गरज नाही. ते तर अतिरेकीच आहेत, त्यांची मतं कशीही असू शकणार. विकृत मनोवृत्तीचे लोक कुणाबद्दल काय मतं व्यक्त करतात ह्याला आपण महत्त्व देऊ नये असं आपलं मला वाटलं. आपण आपल्या देशासोबत राहावे, धर्मासोबत नाही. धर्म नंतर! अतिरेक्यांची आणि आपली मूल्ये समांतर नकोतच की कुणी डिवचले की लगेच निघाले.

संजय दत्त तो नेहमी जसा असतो तसाच आहे. ती भूमिका त्याच्या दांडगेपणाला शोभून दिसते. अर्जुन रामपाल व हा मला फक्त लूक्स मुळे पर्फेक्ट वाटले. बाकी सगळं इतर सिनेमाची camaraderie सांभाळून घेते त्यामुळे त्यात खूप आव्हानात्मक काही नाही. त्यामानाने राकेश बेदी, रणवीरचे आव्हानात्मक होते. अक्षय खन्नाचे पण तितके नव्हते. त्या कॅरेक्टर्सना तितक्या छटाच नाहीत जितके त्याचे कौतुक होत आहे. अर्जुन रामपाल "ओम शांती ओम" सारखाच पण अस्वच्छ वाटला. कामं अर्थात चांगली आहेत.

क्लीन आणि रिफाईन्ड सिनेमा आहे. पॅकेज चकाचक आहे. त्यामुळे बऱ्याच गोष्टी खटकत नाहीत कारण तुम्हाला तो अनुभव मिळतो ज्यासाठी तुम्ही थिएटर मधे जाता. मी एन्जॉय केला. गाणी विशेष नाहीत, मला फक्त 'शरारत' आवडलं. कारण ते थोडे ऑथेंटिक पाकिस्तानी वाटते, त्यामुळे पहायला छान वाटले. तमन्नाच्या आणि नोराच्या गाण्यांपासून फार वेगळे आणि ब्रेथ ऑफ फ्रेश एअर वाटले. माझ्या रिपीटावर आहे, पाठ झाले आहे. बाकी गाणी आपल्याला जागी ओरिजनल नसली तरी चपखलपणे येतात व नॉस्टॅल्जिया खेळवून जातात. पण ती कथेसोबतच येतात, कथेत ब्रेक येत नाही.

सध्या खूप क्रेझ आहे या चित्रपटाची, त्यामुळेच थिएटर मधे जाऊन पाहिला. थिएटर मधेच पहावा असा नक्कीच आहे. तुम्हाला नेहमीपेक्षा वेगळा भौगोलिक, सांस्कृतिक प्रदेश पहायला मिळतो हा माझ्यासाठी महत्त्वाचा पॉईंट होता. त्यामुळे चित्रपटात कुठेही तोचतोचपणा नाही. ती सगळी ट्रिटमेंट रिफ्रेशिंग आहे. मारामारीत काटेरी झाडांवर आपटणे, वेगळ्या वाळवंटी भागातील व्हेजिटेशन वगैरे पहायला आवडले. मला कायम माझ्यापेक्षा वेगळ्या संस्कृतीतील लोक किंवा काहीतरी वेगळं पाहायला आवडतं, अगदी घरं, कपडे, भाषा, अन्नं, जमीन, झाडं, पद्धती काहीही - तो अनुभव यातही थोडाफार मिळाला.

एक लेखक यांनी फक्त ऋन्मेशजींसाठी दिलेली लिंक पाहिली. ध्रुव राठीने पुराव्यासहीत चिरफाड केली आहे.
सिनेमा आहे म्हणून पहा असे म्हणणार्‍यांच्या कानाखाली वाजवली आहे. धुरंधर बघणे सक्तीचे असेल तर ध्रुव राठीचा व्हिडीओ सुद्धा सक्तीचा हवा.
पण ध्रुव राठीच्या पलिकडे जाऊन बरेच प्रश्न उपस्थित होतात. ते या धाग्यावर नको.
https://www.maayboli.com/node/87539 इथे त्यावर बोलता येईल.

ऋन्मेष इथल्या अनेक आयड्यांपेक्षा जास्त प्रगल्भ आहेत. कोणत्या गोष्टीला किती महत्व द्यायचे हे त्यांना समजते. त्यामुळे उघड टिंगल न करता ते सर्वांची भंबेरी उडवून देतात ते कमाल मनोरंजक असते म्हणून फक्त ऋन्मेषला कोट केले होते. याचा अर्थ तुम्ही पाहू नये असा होत नाही. तरी तुम्हाला तसे वाटले असेल तर तुम्ही सॉरी म्हणू शकता.

अस्मिता, पोस्ट आवडली. चित्रपटातील धागे विलग करून काय आवडलं आणि मुख्य म्हणजे ते का आवडलं ही विचार प्रक्रिया सुरेख मांडली आहेस. त्यातील बहुतेक गोष्टी तशाच वाटल्या म्हणून मलाही आवडला हा चित्रपट.
प्रोपगंडा बद्दल: काहीसा प्रोपगंडा नक्कीच आहे वाटलं, पण तो खुबीने पेरलेला आहे. इतर चर्चा करता ही हा मुद्दा म्हणालेलो. अतिरेक्यांच्या संवादात तो घालणं मला एकदम स्मार्ट वाटलं. अतिरेक्यांत लॉजिक शोधणे हा मुळात वेडाचार, त्यामुळे तिकडे प्रोपगंडा फिट्ट बसला आहे.
मजा आली पाहिजे ला चेकमार्क मिळाल्याने विषय संपला.

अमितव +1 मस्त लिहिली आहे पोस्ट अस्मिता. वेगळा धागा होईल असं परीक्षण झालंय.

>>> अस्मिता, पोस्ट आवडली. चित्रपटातील धागे विलग करून काय आवडलं आणि मुख्य म्हणजे ते का आवडलं ही विचार प्रक्रिया सुरेख मांडली आहेस
+१

मीही थिएटरमध्ये पाहिला, आणि एक काल्पनिक, बॅटमॅन/गॉथम सिटीटाइप सेटअप आहे असं ठरवून पाहिलं तर एन्टरटेनिंगही वाटला.

प्रॉपगन्डा आहे, आहेच. संवाद संन्यालांच्या तोंडी घाला किंवा अतिरेक्यांच्या - एकूण 'संभवामि युगे युगे' सरकार सद्रक्षणाय खलनिग्रहणाय कधीतरी येईल आणि 'हिंदूंना' (भारतीयांना नव्हे!) अच्छे दिन आणेल हा नॉट व्हेरी सटल टोन सिनेमाभर आहे, आणि सगळी वाटचाल नोटबंदी का आवश्यक होती आणि तो कसा मास्टरस्ट्रोक होता हे सिद्ध करण्याकडे सुरू आहे हे उघड दिसतं आहे.

इन्फिल्ट्रेशनचा फॉर्म्यूला सत्या वगैरेंसारख्या सिनेमांतून ओळखीचा झालेला तोच आणि तसाच आहे.

रणवीर सिंग आवडला मला. दिसतोही भारी आणि कामही चांगलं केलं आहे. इन्टेन्स.
अक्षय खन्ना अजून औरंगझेब मोडमध्येच आहे असं वाटलं आणि संजय दत्त मुन्नाभाई.

साराचं कॅरेक्टर दुसर्‍या भागात डेव्हलप झालेलं बघायला मला आवडेल (मला एकदम ओम्कारामध्ये करीनाचा बाप 'जो लडकी अपने बाप की सगी नहीं हुई वो किसी और से क्या वफा़दारी निभायेगी' असं काहीतरी म्हणतो त्याची आठवण झाली होती), तिने तिची स्वतःची काहीतरी अ‍ॅस्पिरेशन्स डेव्हलप/उघड केलेली बघायला आवडतील - पण त्याची शक्यता शून्य आहे! व्हॉट अ शेम!

बाकी ज्या खर्‍या घटना कथेच्या संदर्भात आल्या आहेत, (कंदाहार अपहरण, पार्लमेन्टवरचा हल्ला, २६/११) त्या पाहताना मात्र अजूनही तसाच त्रास होतो. स्लॅप इन द फेस!
ते बाय डिझाइन आहे - तेच सेन्टिमेन्ट कॅश करायचं आहे - हे कळूनही बघताना त्रास होतो. बाकीची लुटूपुटूची हिंसा त्यापुढे काहीच नाही.

थॅंक्यू तिघांना.
सेंटिमेंट तर कॅश केली आहेच, ते तर अध्याहृतच असते अशा चित्रपटांसाठी. आपण आपल्या देशातील घातपातापासून अस्पर्श्य राहूच शकत नाही. पण आपण त्या दोन्ही गोष्टी वेगवेगळ्या ठेवायच्या.

नोटबंदी आणि त्या नोटांचे मेटल टेम्प्लेट विकणे हे पुढच्या भागात तपशीलवार येईल कदाचित. पण आदित्य धरला एवढ्या क्लासिफाईड गोष्टी माहिती असतील वगैरे वर विश्वास नाही. मला आदित्य विवेक अग्निहोत्रीचा लहान भाऊ वाटायचा एकेकाळी. पण हा चित्रपट चित्रपट जास्त होता म्हणून मी कॅन्सल केले नाही. दिग्दर्शकाची पॉलिटिकल, रिलिजियस मतं धारदार असली तरी चित्रपट जास्तीत जास्त लोकांपर्यंत पोहचावा/ खपावा वगैरे आर्थिक गणिते सांभाळली आहेत. आजकाल अजेंड्याशिवाय काहीही नसतं एवढं कळालं आहे. पण आपण काही संस्कारक्षम नाहीत, आपलं काहीच होऊ शकत नाही हे किती बरं आहे ह्या काळात! हा पिक्चर जाऊन दुसरा येईल तो अजून डीपर इमोशन्सची खेळेल पण आपण आपल्या भावनांच्या ड्रायव्हिंग सीटवर दुसऱ्यांना बसू द्यायचं नाही. कंपार्टमेंटलाईज करायचं.

मला वाटत नाही सारा पुढेही काही दिवे लावेल, हा चित्रपट पुरुषांचाच आहे. त्यामुळे वावही नाही. सौम्या टंडनला सुद्धा एक दोन संवाद होते. पण भारतीय स्त्री सुद्धा दाखवली नाही याचं मला आश्चर्य वाटलं. सगळीकडे पुरुषच महत्त्वाचे होते.

पाकिस्तानातील इस्लामी विचारांचे गँग चालवणारे, राजकारणी, दहशतवादी, इस्लामी विचारांचे बलुच टोळीवाले, आय एस आय ह्या कोंडाळ्यात मोठ्या प्रमाणात स्त्रिया अधिकार पदावर नाहीत हे आश्चर्यच आहे! इस्लामी लोक तर स्त्रीला प्रचंड स्वायत्तता देतात ना? जस्ट किडिंग!

कदाचित आदित्य धरला स्त्री पुरुष समानता वगैरे वोक मुद्दे गौण वाटले असतील आणि शक्य तितके वास्तवाच्या जवळ जाणारी पटकथा दाखवावी असे वाटले असेल.
जे प्रेमप्रकरण दाखवले आहे तेही त्या हेराने व्यवस्थित योजना आखून आतल्या गोटात प्रवेश मिळवण्यासाठी केलेले नाटक आहे असा संशय येऊ शकतो.

अस्मिता, मस्त लिहीले आहेस. तुझ्या पोस्टमधले रणवीरच्या रोलचे वर्णन विशेषतः आवडले. रणवीर ऑटाफे असल्याने बघायचा आहेच. आणि थिएटर मधे बघितलेल्या बहुतेकांनी रेको दिला आहे. पिक्चर पाहिल्यावर अजून लक्षात येतील बरेच पॉइण्ट्स.

मूळ लेखही मस्त. "चॅप्टरीकरण" आवडले पिक्चर बघून अजून लिहीन.

एकूण 'संभवामि युगे युगे' सरकार सद्रक्षणाय खलनिग्रहणाय कधीतरी येईल आणि 'हिंदूंना' (भारतीयांना नव्हे!) अच्छे दिन आणेल हा नॉट व्हेरी सटल टोन सिनेमाभर आहे, आणि सगळी वाटचाल नोटबंदी का आवश्यक होती आणि तो कसा मास्टरस्ट्रोक होता हे सिद्ध करण्याकडे सुरू आहे >>>> हो नोटाबंदी १००% मुख्य फोकस असणार पुढच्या सिनेमात. पण तेवढेच. बाकी अजून काय असू शकेल हे मला अजिबात कळेना. म्हणजे अच्छे दिन, घर मे घुसके मारनेवाले सरकार आले, पण दाऊद ला, मौलाना मसूदला पकडले, २६-११ चा बदला(?) घेतला असं फिक्शन म्हणुन दाखवू तर शकत नाहीत! मग घर मे घुसके कोणाला कसे मारलेले दाखवणार ? की त्यासाठी फिक्शनल टेररिस्ट घेणार ?
बायदवे बायका नाहीत म्हणणार्‍यांनो - आदित्य धर ची बायको - यामी पुढच्या सिनेमात नक्की असणार कोणत्या ना कोणत्या युनिफॉर्म मधे असे आपले मला वाटते.

हो. क्रेडिट्स मध्ये यामीचं नाव बोल्ड आणि ६० फाँट मध्ये होतं इथेपण.

'घर में घुस के' म्हणजे ऑपरेशन सिंदूर. आणि बनावट नोटा छापणार्‍या खनानी की कोण त्याची आत्महत्या.
यामीचं माहीत नाही, पण. हे एक इन्स्टावर दिसलं - धुरंधर आणि उरीमधलं कनेक्शन.

हो, सुरवातीला तिचे आभार मानले आहेत. कशासाठी काही कळाले नाही.

कीर्ती कुल्हाडीचा नवरा होता?

यामी वेशांतल कलुन साला अल्र्जुन बनून काम कलते.

>>> कीर्ती कुल्हाडीचा नवरा होता?
नाव तेच वापरलं आहे. योगायोग की 'इश्क़ जला कर आया हूँ' म्हणजे तेच, काही कल्पना नाही.

नाव उगाच तेच वापरलं असेल. तो "धुरंधर" कशाला असेल ते तर उद्दीष्टहीन व देहदंडाच्या शिक्षेच्या रांगेतील गुन्हेगार आहेत म्हणे ना? तिचा नवरा तर एअरफोर्स मधेच होता ना!
चित्रपटाच्या छोट्या, छोट्या गोष्टींना एवढी प्रसिद्धी दिली आहे, फार जबरदस्त PR आहे. अक्षय खन्नाने लग्न का केले नाही, ओशो आणि विनोद खन्ना, सौम्या टंडनची चापट, रणवीरचे दमके दमके केस, त्या बारक्या पोरीचे- साराचे तेराशे ऑडिशन्स नंतर झालेले सिलेक्शन, यामीच्या भावाने केलेले ट्रेलर कट. रीळांनी व्यापून टाकले आहे पूर्ण फीड... अगदी अनावश्यक माहितीचा भडिमार सुरू आहे. बलोचचे इंट्रो म्युझिक तर पाणीपुरी पासून लग्नापर्यंत वापरत आहेत.

सहज माहिती म्हणून - उद्दीष्टहीन व देहदंडाच्या शिक्षेच्या रांगेतील गुन्हेगार किलिंग मशिन म्हणून वापरणे हा ग्रे मॅन चा गाभा आहे. वाचले नसेल तर वाचा. धुरंधर एव्हढेच वेगवान आहे

>>> उद्दीष्टहीन व देहदंडाच्या शिक्षेच्या रांगेतील गुन्हेगार आहेत म्हणे ना?
ओह ओके.

चित्रपटाच्या छोट्या, छोट्या गोष्टींना एवढी प्रसिद्धी दिली आहे, फार जबरदस्त PR आहे>>> हे सगळ फक्त माउथ पब्लिसिटीवरच चालु आहे, प्रॉड्क्शन मधे मुव्हिचा टाइम आणी खर्च खुप वाढला त्यामुळे ट्रॅडिशनल पब्लिसिटी केलिच नाहिये मुव्हिची..शोज मधे किवा पॉप्युलर सिटी इव्हेन्ट्मधे..
किबहुना पहिल्या आठवड्यापासून स्वतःला "किति ग बाई मी हुशार" समजाणार्‍या अनुपमा चोप्रा ,सुचारिता त्यागी, जर्मनितुन तोन्ड वेगाडत बोलणारा कुणितरी एक युट्युबर यानी मुव्हीला पाडायच् अस धरुन रिव्ह्यु टाकले होते..काही पेड पी आर नी मुव्हीला रणविरने कान्तारा मधल्या देवीची नक्कल भोवली( ते आचरटच होत) त्यामुळे रिकामे थीयटेरचे व्हिडोओही टाकले..
(अर्थात ते काय पर्सनल ओपिनियन/अजेन्डा असु शकत निदान लोक मुव्ही बघुन तरी ठरवतायत...न बघताच प्रोपागान्डा बेटावर जावुन येणारे महान आहेत.)
पण पब्लिकने इतका डोक्यावर घेतला मी माउथ पब्लीसिटीनेच धुवाधार चाललाय मुव्हि.
बाकी इन्स्टा फिडच बाबत सहमत, प्रत्येक हिट मोमेन्ट्,सॉन्गची एक स्टोरी आहे.

बलोचचे इंट्रो म्युझिक तर पाणीपुरी पासून लग्नापर्यंत वापरत आहेत >>>>

स्लीपर हिट सारखे झालेले दिसते. सुरूवातीला खूप टीका ऐकली होती यूट्यूबवर - प्रपोगंडा म्हणून आणि पिक्चर काही खास नाही असेही. पण काही दिवसांतच लोकांनी स्वतः पाहून केलेली तारीफ ऐकू येऊ लागली.

बाजीराव, खिलजी, कपिल (८३), गल्ली बॉय, दिल्ली बॉय (बॅण्ड बाजा बारात), आणि दिल धडकने दो मधला अर्बन अपर क्लास मधला तरूण - भूमिकांचे वैविध्य आणि त्यात पूर्ण शिरणे - यात रणवीरला सध्या तोड नाही. मला डान्सेस मधे काडीचा इंटरेस्ट नसूनही बाजीराव मस्तानी मधला तो तंबूतला "दुश्मनची देखो जो वाट लावली" डान्स आणि रामलीला मधला तत्तड तत्तड - हे दोन्ही प्रचंड आवडतात. त्याची संवादफेकही अफलातून आहे. बॅण्ड बाजा बारात मधला दिल्ली/जाट अ‍ॅक्सेण्ट, दिल धडकने दो मधला उच्चभ्रू, ८३ मधले कपिलचे मोडकेतोडके इंग्रजी, आणि बाजीराव मस्तानी मधले क्लिअर मराठी प्रभाव जाणवणारे हिंदी.

समजा मॅकेनाज गोल्ड हा पिक्चर आजच्या काळात बॉलीवूडने बनवला. तो पण ओरिजिनल पेक्षा भारी. त्यातले संवाद पण चटपटीत, एआय चा वापर, व्हीएफएक्स हाय क्वालिटी असे सगळे समजा. स्टोरी तीच, पण हाताळणी अजून पॉलिश्ड. यात न्युडिटीच्या जागी गाणी टाकली , आयटेम साँग टाकले. पण शेवटी सोन्याची खाण दाखवून याची इंटेल मोदी सरकारने लपवून ठेवली होती, हे सोनं घेऊन ते परदेशात पळून जाणार होते असा एखादा सीन घुसडला आणि एजंट बिलंदर ते सोनं खाणीच्या खाली भुयार खणून गरीबांना वाटून टाकतो असा शेवट केला असता तर ?

धुरंदर थिएट्रात जाऊन बघितला. एकदा बघण्यासाठी आवडला. अक्षय खन्नाच्या कामाचं इतकं कौतूक का सुरू आहे हे अजिबात समजलं नाही! प्रत्येक सिनमध्ये ओठ मुडपून आणि डोळे किलकिले करून डायलॉग म्हणतो. आत्ता काहितरी भारी अ‍ॅक्टींग करेल, मग करेल म्हणत म्हणत साडेतीन तास गेले आणि सिनेमा संपला. ह्यापेक्षा चांगली अ‍ॅक्टींग त्याने दिल चाहता है मध्ये केली होती असाही विचार आला!

रणवीर सिंगने एकदम भारी काम केलं आहे. एकदम रोलमध्ये घुसला आहे. संजय दत्त अजिबात आवडला नाही, उगीच वाटला त्या रोलमध्ये. अर्जुन रामपालने अगदी लिमिटेड स्कोपमध्येही बरं काम केलं आहे. त्या बेदीने भारी काम केले आहे एकदम आणि उझैरचे काम करणार्‍यानेही! माधवन ठिकठाक.

बाकी प्रॉडक्शन कितीही चकाचक असलं तरी शेवटची मारामारी हातापायी झाल्याशिवाय बॉलिवूडला चैन पडत नाही. अगदी उरीतही हेच झालं होतं. अक्षय खन्ना, संजय दत्त आणि रणविरची शेवटची मारामारी एके४७, बंदुकी, पिस्तुल, चाकू आणि मग लाथा बुक्के अश्या मार्गाने जाते!

अक्षय खन्नाला जअअअरा जास्तच डोक्यावर घेतले जात आहे असे मलाही वाटले. पण तो अभिनेता आणि व्यक्तीही आवडत असल्यामुळे फार खटकले नाही.
सिनेमा यशस्वी होण्यचे मुख्य कारण वेगवान, खिळवून ठेवेल अशी कथा आणि उत्तम चित्रीकरण. दिग्दर्शकाचा सिंहाचा वाटा आहे. संगीताचा प्रभावी वापर. आणि थोडी वास्तवाची, घडलेल्या इतिहासाची झलक.
अनेक पाकिस्तानी युट्युबर ह्यातील चुका काढत आहेत. हा एक विनोदी चित्रपट आहे असे सांगत आहेत.
लोकांचे उच्चार. पेशावरचा उच्च्चार असा असतो तर तसा का केला?
रहमान डकैत ३५ वर्षाचा असताना मारला गेला मग ५० वर्षाचा अक्षय खन्ना कसा काय त्याच्या भूमिकेसाठी निवडला?
ल्यारी इतका मागास भाग असताना इतकी अ त्याधुनिक हत्यारे कशी काय बनताना दाखवली वगैरे वगैरे.

असे ऐकून आहे की पाकड्यांनी धुरंधरला चोख प्रत्युत्तर म्हणून मेरा ल्यारी नामक सिनेमा घोषित केला आहे.
मेरा ल्यारी हे अफाट नाव वाचून अर्धी लढाई पाकड्यांनी नावातच जिंकली ह्याची खात्रीच झाली!

अस्मिता परीक्षण आवडले.

रणवीर माझ्या काही फार आवडीचा नाही. इथे मात्र मला आवडला.

आदित्य धरला एवढ्या क्लासिफाईड गोष्टी माहिती असतील वगैरे वर विश्वास नाही.
>>> अगदीच क्लासिफाईड गोष्टी नाहीत. १००% खऱ्या आहेत असं मी म्हणणार नाही पण इच्छुकांनी राजकीय थ्रिलर Who painted my money white by Shree Ayyar किंवा त्याचा मराठी अनुवाद 'विघ्नविराम' वाचा.

जर्मन शेफर्ड' म्हणुन ओळखल्या जाणार्‍या टिनपाट युट्युबरचे दिशाभुल करणारे फालतु व्हिडीओज पहाण्यापेक्षा >>>
AKTK चॅनल वरचे भारद्वाज ब्रदर्सचे व्हिडीओज पहायला मला बरे वाटतात.

ध्रुव राठीने पारच उलटापालटा केलाय