क्रिकेट - ९

क्रिकेट हा अनिश्चिततेचा खेळ आहे हे सोडल्यास मला 90 टक्के खात्री होती की आपणच इंग्लडपेक्षा सरस संघ आहोत आणि ठरणार.. पीच फलंदाजीला अनुकूल होता त्यामुळे निर्णायक विजयाची खात्री 70 टक्केच होती. आणि विजयाचा हा विश्वास दुसऱ्या दिवशीच आला होता जेव्हा नवीन बॉल वर इंग्लडचे खेळाडू चाचपडताना दिसले. आणि मग ते पूर्ण सामना कधीच आश्वासक भासले नाहीत. त्यामुळेच मी जिथे तिथे प्रतिसादात इतकी बॅटिंग करत होतो. कारण इतका विश्वास मला आलेला या संघावर.

पहिल्या कसोटीनंतर आपले काही प्रॉब्लेम लक्षात आले पण ते सुटण्यासारखे आहेत हा विश्वास होता. आणि ते सोडवण्याच्या दृष्टीने उचललेली योग्य पावले संघनिवडी पासून दिसली होती.

आता मात्र प्रॉब्लेम इंग्लड समोर आहेत. त्यांच्या गोलंदाजीत धार नाही. फलंदाजी सिराज आकाशदिप समोर गडगडली तिथे याना बूमराह येऊन मिळाला तर इंग्लंडचे अजून कठीण होणार..

अर्थात यावर सुद्धा उपाय आहेत, पण ते इंग्लडचे प्रॉब्लेम आहेत. आपण का टेन्शन घ्या

अब तेरा क्या होगा कालिया च्या चालीवर अब तेरा क्या होगा गोरीया म्हणून खाली बसूया!

336 India's margin of victory at Edgbaston is their biggest by runs away from home. Their previous biggest was a 318-run victory against West Indies at North Sound in 2019.

जिथे पहिल्या सामन्यातील पराभवानंतर बरेच लोकांना 4-0, 5-0 वगैरे स्कोअर लाईन वाटत होती तिथे भारताने आजवरच्या सर्वात मोठ्या फरकाने विजय मिळवला

संघ बहुतेक असा असेल

जैस्वाल
राहुल
साई/नायर/जुरेल पैकी दोघे
गिल
पंत
जडेजा
सुंदर
आकाशदीप
बुमरा
सिराज
--------

साई, नायर, ज्युरेल, रेड्डी यापैकी दोन खेळवावे लागणार ज्यात अजूनपर्यंत कोणी क्लिक झाले नसल्याने आणि त्या उलट वॉशिंग्टन सुंदरने फलंदाजीत योगदान दिले असल्याने कुलदीप यादव कडे जातील ही शक्यता कमी आहे.
या ऊपर कुलदीप येईल आणि अचानक पाच विकेट काढेल असेही काही नाही. या आधी तो इंग्लंडमध्ये एकच कसोटी खेळला आहे आणि त्यात विकेटलेस होता.
तसेही कृष्णा जागी बुमराह आल्याने याच विनिंग कॉम्बिनेशनची गोलंदाजी अजून तगडी होणार आहे. तिला त्याहून तगडी करण्यापेक्षा आहे त्या फलंदाजीसोबत जाणे हा टेस्टेड आणि सेफ गेम खेळतील असे वाटते.

303 ची पार्टनरशिप होतानाही नाही??
Uhoh
>>>>>>>>

नव्या चेंडूवर वाटत नव्हताच.
३०० भागीदारी होताना माझी पोस्ट वाचा.

----------
११ ओवर नंतर नवीन बॉल येईल..
जडेजाला लाऊन धावा रोखा.. नवीन बॉल वर पाहिले पाच गेले.. मागचे सुद्धा जातील..
----------

ऑफ स्पिनर म्हणून काय उपयोग झाला त्याचा, विशेषतः शेवटच्या दिवशी जेंव्हा तसं होणं अत्यावश्यक होतं तेव्हा ?
>>>>>>

राजा उडवला त्यांचा

आणि फलंदाजीत सुद्धा प्रॉपर फलंदाज साई किंवा करून विशेष काही करू शकले नाहीत तिथे त्याला तुम्ही एक आश्वासक फलंदाज म्हणून देखील बघू शकता. ऑल राऊंडर म्हणूनच बघितले पाहिजे असा हट्ट का? एक गुणी फलंदाज जो तुम्हाला वेळप्रसंगी एखाददुसरी महत्वाची विकेट सुद्धा मिळवून देऊ शकतो, जो बॉल जडेजाच्या विरुद्ध दिशेने वळवून व्हेरिएशन देतो.

बाकी माझा कुलदिपला नकार किंवा विरोध नाही. त्याला घेतले तरी हरकत नाही. त्या निर्णयावर टीका नसेल. पण सुंदर त्याचवेळी हा देखील अयोग्य पर्याय वाटत नाही इतकेच. सगळे काही चूक की बरोबर नसते. बरेचदा दोन्ही पर्याय आपल्या जागी योग्य असतात.

पण ते ही सोडा..
गंमत बघा..
पहिली कसोटी हरल्यावर बरेच जण थेट चार शून्य पाच शून्य मोडमध्ये गेले होते. जणू काही इथून सुधारणेला वावच नाही. जणू आपण आपला सर्वोत्तम संघ खेळवला, सर्वोत्तम परफॉर्मन्स दिला, आणि तरीही हरलो...

पण आता बघा दुसरी कसोटी आपण बुमराह नसताना जिंकलो. ती सुद्धा नुसते जिंकलो नाही तर कधी नव्हे इतक्या विक्रमी धावसंख्येने जिंकलो. तेही कमी म्हणून अशा मैदानावर जिंकलो जिथे आजवर आपण जिंकलो नव्हतो..

आणि आता पुढच्या कसोटीला बुमराह सुद्धा आत येईल...
आणि तरीही आपल्याला असे वाटते की कुलदीपला घेऊन संघ अजून तगडा होईल.

आता गंमत म्हणजे विरोधाभास बघा किती. मागच्याच आठवड्यात जो चमू बिनकामाचा आणि हरण्यासाठीच इंग्लडला आला आहे असे वाटत होते त्यात इतके जबरदस्त जिंकल्यानंतरही अजून सुधारणेला अजून वाव आहे असे वाटू लागले आहे. फिरली की नाही जादूची कांडी

असामी वरच्या इंग्लंड कॅन कमबॅक पोस्ट बाबत +७८६
पहिल्या कसोटीनंतर मी असाच विचार आपल्या संघाबाबत केला होता

Duplicate

चौथ्या दिवशी आपण डिक्लेअर करायला उशीर करत होतो तेव्हा आमच्या व्हाट्सअप ग्रूपवर सुद्धा बराच कलाकलाट चालू होता. तेव्हा मी सुद्धा दोन तीन कारणे दिली होती.

१) माइंड गेम - जे समोरच्याला अपेक्षित असते ते बिलकुल करू नका. त्यांना आणखी फ्रस्ट्रेट करा. घटना घडायची वाट बघायला लावा. लाचार करा. एकूणच मोराल डाऊन करा.

२) बाझबाल इगो हर्ट करा. त्यांना जिंकायची संधी ठेवू नका पर्यायाने काही मोटिवेशनच ठेवू नका. जिंकायची संधी नसल्यास ते फार अटॅक करणार नाहीत. आणि आपल्या गोलंदाजांची लाईन बिघडणार नाही. त्यांना त्यांचे सेटअप करता येतील. साधारणपणे असे म्हटले जाते की गाजर दाखवा आणि मारण्यात विकेट काढा. पण इंग्लंडबाबत वेगळे आहे, नेमके उलट आहे. दुसऱ्या दिवशी सुद्धा स्मिथ बिनधास्त मारत होता. सामना कसा वाचवावा याचा जणू काही प्लान नव्हता. आम्ही सामना वाचवायला खेळतोय असे दाखवले असते तरी फरक पडला असता. उलट त्यांचा अप्रोच बघून आपले गोलंदाज खुशच असतील.

३) संध्याकाळी कमी ओवर टाकल्या तर दुसऱ्या दिवशी सकाळी सुद्धा बॉल पुरेसा नवीन राहील. पहिल्या तासात त्याचा पुन्हा वेगवान गोलंदाजांना त्याचा नव्याने फायदा उचलता येईल. अन्यथा संध्याकाळीच जास्त ओवर दिल्या असत्या तर वेगवान गोलंदाजांचे स्पेल संपल्यावर जडेजा सुंदर नवीन बॉलवर नाहक वापरावे लागले असते.

अर्थात दुसऱ्या दिवशी पाऊस पडून बरेच ओवर फुकट गेल्या असत्या आणि सामना अनिर्णीत राहिला असता तर आमच्या ग्रूपवर माझी अक्षरशा चिरफाड झाली असती. पण हा धोका मी नेहमी पत्करतो

काही करोड क्रिकेट एक्सपर्टचा देश आहे हा.. सगळेच कसे आपल्या मताशी सहमत असतील...

हो, म्हणून मी एक करोड नाही तर काही करोड लिहिले

साधारणपणे कप्तानाच्या निर्णयाचे मूल्यमापन निकालावरून केले जाते. अर्थात ते देखील तितके योग्य नाही कारण हा अनिश्चिततेचा खेळ आहे.
पण बरेचदा ते ही न करता आपल्या आवडीनिवडी नुसार आणि आपल्या आकलनानुसार चाहते जोखतात.
आपण हा सामना जिंकलो नसतो तर गिल आणि एकूणच टीम मॅनेजमेंट झोडपले गेले असते.
पण जिंकल्यावर सुद्धा त्याला श्रेय दिले जाईल याची खात्री नाहीच.
पर्सनली मला गिल पंत ही कर्णधार उपकर्णधार जोडी फार आवडली आहे. त्यांचे मैदानावरील बोन्डिंग धमाल आहे.

काल एक इंटरव्ह्यू पाहिला ज्यात त्याला या कसोटीआधी प्रश्न विचारला गेला होता की हे गोलंदाजी युनिट 20 विकेट घेणारे वाटत नाही.
त्यावर तो म्हणाला की देशातील सर्वोत्तम खेळाडू निवडून हा संघ बनला आहे. हा वीस विकेट घेऊ शकत नाही तर कोण घेणार.
कर्णधाराला हा विश्वास दाखवावा लागतो.

गंभीर आणि ऋषभ पंत सोबत अभिषेक शर्मा हे कपिल शो मध्ये आलेले मध्यंतरी. मी अजून पाहिला नाही तो पूर्ण एपिसोड पण शॉर्ट व्हिडिओ रीळ बरेच फिरत आहेत. त्यात हसतोय दिलखुलास.. माणूस अगदीच गंभीर नाही

रेकॉर्ड मोडायचा की नाही हे ज्याची त्याची पर्सनल चॉईस आहे असे मला वाटते. यावर लोकं एक बाजू घेऊन का बोलत आहेत जिथे तिथे हे मला समजत नाही.

म्हणजे मारले असते त्याने 400 काय 500 धावा..
तरी त्यात पॉईंट काय असता?

रेकॉर्ड बुक मध्ये नाव आले असते.. इतकेच

झिंबाब्वेच्या दुबळ्या संघासमोर मारून काय तो असा जगातला दिग्गज म्हणून गणला जात लारा सचिन पाँटिंग कोहली यांच्या पंक्तीत येऊन बसला असता का?

त्याने त्यात इंटरेस्ट दाखवला नाही, पुरेसे रन झाले, तर विक्रम राहू दे आपल्या जागी म्हणत डिक्लेअर केले. संपला विषय..

आणि लाराने तरी काय केले?
संघहितापेक्षा वैयक्तिक विक्रमाला प्राधान्य देत 582 चेंडू खेळून 400 धावा मारल्या..
वेस्टइंडीज संघ तब्बल 202 ओवर सलग खेळले..
त्यामुळे त्यांच्या गोलंदाजांना देखील सलग गोलंदाजी करावी लागली. त्यात दमल्याने इंग्लंडच्या फलंदाजांना बाद करता आले नाही. थोडक्यात राहिले. आपल्या विक्रमासाठी सामना अनिर्णीत राहिला जो जिंकू शकले असते. आणि कहर म्हणजे तो कप्तान होता.

लाराचे ४०० पहिल्या डावात झाले होते त्यामूळे मोठा स्कोर टाकून समोरच्या टीमवर प्रेशर आणणे फार चुकीचे होते असे म्हणण्याएव्हढा ठाम आत्मविश्वास माझ्यात नाही.
>>>>>>>

हे कुठले प्रेशर आहे जे ७५१ धावांनी येते आणि ५५१ धावांनी येत नाही.

जेव्हा तुम्ही २०२ ओवर खेळून ७५१ मारता तेव्हा तिथून जिंकायचे म्हणजे एकच पर्याय उरतो तो म्हणजे फॉलोऑन द्या आणि आपल्या गोलंदाजांना सलग गोलंदाजी करायला लावा ते सुद्धा अश्या फलंदाजधार्जिणे खेळपट्टीवर.
अश्यावेळी योग्य डावपेच म्हणजे थोडे कमी खेळून त्या ओवर वाचवून दुसऱ्या डावात पुन्हा खेळायला यायचे असते जेणेकरून आपल्या गोलंदाजांना आराम मिळेल आणि पुन्हा ताज्या दमाने विकेट घेता येतील.

चुकत असेल तर करेक्ट करा..

जसे विंडीजने २०२ ओवर खेळून ७५१ धावा केल्या.
तेव्हा इंग्लंड पहिल्या डावात ९९ ओवर खेळून २८५ धावा करून बाद सुद्धा झाली होती.
पण विंडीज कडे पुन्हा फलंदाजीला यायचा पर्याय नव्हता. इतक्या ओवर आधीच खेळून झाल्या होत्या आणि लीड सुद्धा तब्बल ४६६ होता. त्यामुळे फॉलो ऑन शिवाय पर्याय नव्हता. मग दुसऱ्या डावात दमलेल्या विंडीज गोलंदाजांचा समाचार घेत इंग्लंडने पहिल्या इनिंगपेक्षा जास्त म्हणजे शिल्लक १३७ ओवर फक्त ५ विकेट गमावत खेळल्या.
तेच विंडीज ४० ओवर कमी खेळले असते आणि २०० धावा कमी केल्या असत्या, लारा ३०० वर समाधान मानले असते तर तेच दुसऱ्या डावात पुन्हा खेळून गोलंदाजांना आराम देता आला असता. सामना जिंकले असते, जिंकायची अधिक संधी राहिली असती.

असो,
त्या दिवशी सुद्धा बहुधा तुम्हीच अशी पोस्ट टाकली होती की भारताने जिंकायचा प्रयत्न न करता दोन दिवस खेळावे आणि इंग्लडला धडा शिकवावा, त्यांचे बॉलर आणि फिल्डर दमवावे वगैरे... तेव्हाही मला आश्चर्य वाटले होते. पण गमतीने म्हणत असाल असे वाटलेले. पण आता वाटते ते सुद्धा सिरीयस म्हटले असावे. नशीब गिल आणि पंत असा विचार करत नाहीत आणि आपण जिंकण्यासाठी गेलो आणि जिंकलो.

बहुतेक माझेच विचार वेगळे असावेत जे माझ्यासाठी संघहित हे वैयक्तिक विक्रमाच्या आधी येते. बहुधा त्यामुळेच माझ्या आवडीचे प्लेअर सुद्धा तसेच आहेत जे संघाहिताला प्राधान्य देतात.