"ए मेरे बचपन .. !" - लहानपणीच्या निरागस समजुती

लहानपणी पेपरात 'गजाआड' हा शब्द वाचून मला वाटायचं की हत्तीच्या आड कुणाला तरी लपवत आहेत म्हणून.

(हे मन्चं तयार केलंत की नाही हर्पाल)

माझ्या लहानपणी 'परदेशी बनावटीच्या आलिशान' हा मराठी वृत्तपत्रांचा आवडता शब्दप्रयोग होता. 'राजेश खन्नाचे परदेशी बनावटीच्या आलिशान मोटारीतून आगमन झाले' किंवा अमक्या तमक्या स्मग्लरकडून पोलिसांनी परदेशी बनावटीची आलिशान मोटार जप्त केली अशा टाईपच्या बातम्या नेहमी यायच्या. ते वाचून हे लोक एवढे श्रीमंत असून बनावट मोटारी का वापरतात, असा प्रश्न पडायचा.

सुनिधी, श्श्श्श्श्श्श्श्

“ बनावट मोटारी” - डिट्टो मोरोबा! बातम्यांमधे कुठल्यातरी रशियन बनावटीची शस्त्रास्त्र भारताने विकत घेतल्याची बातमी वाचून भारताच्या सुरक्षेची बालसुलभ काळजी वाटल्याचा प्रसंग आठवला.

परदेशी बनावटीच्या >>>

बनावट मोटारी... अगदी अगदी

गज...बनावट मोटारी आणि शस्त्रात्रे

काळजी नको, ती परंपरा अजूनही चालू आहे. साधं, सरळ, सोप्या भाषेतलं लेखन डाऊनमार्केट समजतात.
>>> हो कुठच्याही भाषेत

नॉर्वेला मध्यरात्रीचा सुर्य दिसतो - भुगोलच्या पुस्तकात वाचुन कायच्याकाय वाटायचे. मध्यरात्री सगळे झोपले असताना तिकडे अचानक डोक्यावर १२ वाजताचा सुर्य दिसायला लागतो असेच वाटुन हे अचानक कसे घडत असणार याचे खुप औत्सुक्य वाटत राहायचे.

नंतर कळले मध्यरात्रीचा सुर्य कशाला म्हणतात ते. सहा महिने रात्र असते हे ऐकल्यावर तर तिकडे कधी न गेलेले बरे असे वाटायला लागले. रात्रंदिवस जिथे फक्त रात्रच अशा ठिकाणी दिवस कसे काढायचे????

>> गजाआड आणि
>> परदेशी बनावटीच्या
+१११ अगदी अगदी

मला तो शब्द प्रिंटींग मिस्टेक वाटून मी तो गंजाआड असा वाचायचो. कारण आमच्याकडे स्टीलचा गंज होता. त्याच्याशी संबंध जोडून अर्थ लावायचा आटोकाट पण निष्फळ प्रयत्न केला होता.

याशिवाय "थोरांची ओळख" पुस्तकात "मायेची पाखर" धडा होता. पाखर सुद्धा प्रिंटींग मिस्टेक समजून "पाखरं" करून अर्थ लावायचा आटोकाट पण निष्फळ प्रयत्न याच पुस्तकात अजून काही शब्दांबाबत असे गैरसमज झाले होते.

बनावटीच्या बाबत मात्र अगदी सहमत.

बाकी या धाग्यामुळे एरवी कधीच व कुठेच व्यक्त झाल्या नसत्या अशा आठवणी जागवल्या जात आहेत इतक्या दशकांनी.

बनावटी

शब्दावरुन वेगळाच अर्थ वाटलेला किस्सा काही वर्षांपुर्वी झाला. मोठेपणीची समजुत या सदराखाली चालवुन घ्या. दु:खी घटना आहे. कोणत्यातरी देवीच्या देवळात अतीप्रचंड गर्दी व चेंगराचेंगरी झाल्याने बरीच प्राणहानी झाली होती. तेव्हा युट्युबवर हिंदी बातमीचा मथळा, ‘भगदड में ५० लोगों का मृत्यु‘ असा होता. मला चुकुन भगदड म्हणजे भगदाड वाटलं. आणि त्यामुळे देवळाबाहेर रांगेत उभे असलेले लोक कोणत्यातरी मोठ्या भगदाडात पडले व जिवाला मुकले असं वाटलं. अर्थात बातमी ऐकल्यावर उलगडा झाला म्हणा.

भगदाड

भगदड = भगदाड

थोर आहे हे

सुर्यग्रहणाचा प्रचंड धसका घेतलेली ती रात्र अजून आठवते. आठवणीतले पहिले सुर्यग्रहण. मोठया माणसांनी इतकी भीती घातली होती की उद्या चुकूनही नजर जर सूर्याकडे गेली तर जाग्यावरच डोळे जाऊन झटकन आंधळेपण येईल या विचारांनी रात्रभर भयंकर ग्रासले होते. तो त्या काळातला नाईट लॅम्प (आठवतो का तो काळा प्लास्टिकचा गड्डा वर असायचा व खाली बॅटरीची बल्ब त्यावर निळी हिरवी काच). रात्री दचकून आली तेंव्हा त्या लॅम्पकडे बघायचे सुद्धा धाडस होत नव्हते. खूप खूप जुनी गोष्ट पण अजून स्पष्ट जसेच्या तसे सगळे आठवते.

जिल्हा शल्यचिकित्सक

बस मधून जाता येता एका इमारतीवर ही पाटी दिसायची "जिल्हा शल्यचिकित्सक". पण हे नक्की काय करतात कळायचे नाही. शाळेच्या मराठी पुस्तकात कुठेतरी "याचं शल्य त्याला बोचत होतं" अशा प्रकारचे वाक्य असायचं. त्यावरून शल्य म्हणजे दु:ख किंवा मनाला लागलेली गोष्ट इतके कळले होते. मग शल्यचिकित्सक म्हणजे दु:खाची चिकित्सा करणारे असतील का? जिल्ह्यात कुणालाही दु:ख झाले कि यांच्याकडे जायचे "जिल्हा शल्यचिकित्सक" चा काहीही बोध होत नव्हता.

जिल्ह्यात कुणालाही दु:ख झाले कि यांच्याकडे जायचे >>>>

अतुल

भारी आहे हे, हाहाहा.

जिल्ह्यात कुणालाही दु:ख झाले कि यांच्याकडे जायचे >>>>

अतुल

जिल्ह्यात कुणालाही दु:ख झाले कि यांच्याकडे जायचे >>>

माझा लहानपणी 'बुड्ढी के बाल' म्हणुन मिळणारा खाऊ म्हणजे 'म्हातारीचे केसच' असतात ही समजुत बरेच दिवस होती.

ए एडक्यातला. हा 'एडका' फक्त अंकलिपीतच बघायला मिळाला. व्यवहारी भाषेत आजवर शेळी, मेंढी, मेंढा, बकरी, बकरा, पालवं, बोकड इत्यादी सगळे ऐकायला मिळाले पण एडका कधीच नाही. मेंढा म्हणजेच एडका म्हणतात काही लोक, पण नक्की माहिती नाही.

तो फेमस सीन विसरलात, दोन गुलाब आपटले की बाळ झालं.

---

आणि बरेच काही.....

चंद्रावर जाण्यासाठी समुद्रातून पोहत जायला लागतो (क्षितिजावर चंद्र पाहिल्यावर झालेली मनधारणा).