रामा खरात जवा बाळू सुताराच्या घरी पोचला, तवा बाळ्या तोंडात तंबाखूची गुळणी धरून उकिडवं बसून पायात दाबल्याल्या दगडावर घासून रंध्याच्या पात्याला धार काढत बसलं हुतं. आजूबाजूला कोंबड्यांचा कलकलाट अन मदीच गुळणीमुळं त्वांडाचा चंबू करून बसल्यालं बाळ्या मजेदार दिसत हुतं. दुनी पाय प्वाटाशी घिऊन बसनं त्येला काय साधत नव्हतं, कारण मुदलातलं डेऱ्यावानी असनारं त्याचं गरगरीत प्वाट मजबूत दिसत हुतं. एकंदरीतच घायकुतीला आलेलं बाळ्या जवा पुढं वाकून रंध्याच्या पात्यावर जोर मारी त्यावेळी त्याचं मागं खोवलेलं धुतर मजेदार फुगा होऊन वरखाली होई. बाळ्या सवताच एखाद गरगरीत पांढऱ्या कोंबड्यावानी आसमंतात मिसळून गेलंवतं.
झंटालमन "
यष्टी धुरळा उडवत इश्ट्यांड मदी घुसली अन् वाईला जानारी मानसं दानकन् हुटली. पासिंजरचा योकच गलका सुरू जाला. मी बी गर्दीत घुसलो अन् रेटारेटीत मागं फुडं व्हाय लागलो. माज्या डोल्यावर काळा चष्मा व्हता. टेरीकाटचा बगळ्यावाणी सफेद सदरा आन् सास्किनच्या काळया इजारित माजी पर्शनालीटी लई झकास वाटत व्हती.
" सगळे बाकावर बसा.." कंडाक्टर वराडला, " कुनी बी टिकाट घेतल्या बिगर गाडीत चढायचं नाई.." आन् तंबाकूची येक लांब पिंक टाकीत तो कंटरोलर कॅबिनकडं वळला.
"आता ग बया, आता आन काय डायवरच्या शीट वर बसू व्हय ग भवाने"
"तुजी आय"
"तुजा बा"
"सुक्काळीच्या"
"ये आये माला येक केळ द्ये के (सुर्रर्रर्रर्र)"
"कर्रर्रर्रर्रर्रर्रकच्च्च"
"आज लका कामानं लै येरबाडल्यागत झालंया"
"पॉ पॉ पॉ"
रोजच्यापरमाने कराड - कुंडल (मुक्कामी) शेवटली यष्टी आपल्या रंगात आलती. रामपाऱ्यात येरवाळीच कामावर गेल्याली, कामाला गेल्याली , कचेरीत डोसक्याचा भुगा करून घेतल्याली, दिसभर उन्हातान्हात रापुन चिरडीला आल्याली माणसे आंबलेल्या अंगानं खच्चून भरलेल्या यष्टीत उलथली हुती. आधीच तिरसट असल्याली समदी टाळकी अजूनच वाकडी झालती.
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
