गण्या पाटील

भाग पहिला - https://www.maayboli.com/node/66008

काही वर्षापूर्वी......

एका भल्यामोठ्या आरशासमोर "ती" तिच रूप न्हाहळत होती... गोल चेहरा, सोनेरी कांती, कोरीव पण नाजुक भुवया, रूंद कपाळ, निळे खोल पाण्यासारखे डोळे, एखाद्याने तिच्या डोळ्यात पाहील की, हरवून जावं असे, सरळ नाक, गुलाब्याच्या पाकळ्यासारखे असरेले रसरसशीत गुलाबी ओठ..काळेभोर रेशमी केस, एखाद्या अप्सेरेला लाजवेल असं अस्सलखित लावण्य...ती आरशात स्वतःच रूप पाहताना हरवली होतीच जणू..स्वतःशीच ती खट्याळ हसली....
इतक्यात पाठीमागून कुणीतरी पुटपुटलं....

किर्र.. किर्र..त्या भयाण काळोखात रातकिड्यांचाच काय तो आवाज ..बाकी सारी शांतता...अमावस्या असल्याने रातीला थोड्या ज्यादा अंधाराने घेरललं..दुर कुठेतरी आकाशात एखादीच चांदणी टिमटिमयाची...रानातले ते अवाढव्य डोंगर अंधारात भयंकर अशा राक्षसाने आ वासलेल्या जबडयासारखे भासत होते... अशातच गण्या पाटील हातात कंदील घेऊन रानवाटा तुडवत लगबगीने " त्या " वाड्याकडे चालला होता