खरे

मी नुकतेच व्हॊटस ऍप वापरावयास सुरुवात केली. सुरवातीला फक्त individual मेसेज यायचे तेव्हा बरे वाटायचे नंतर बर्याच ग्रुप मधे इच्छा नसतानाही ऐड् झालो. पण या ग्रुप मधे गेल्यावर लक्षात येऊ लागल. की मोबाईल मुळे लोक नावालाच सोशल झालेत. मानसिकता तशीच आहे अशिक्षितपणाची
याला काऱण एक मेसेज जो गुढीपाडव्यानिमित्त् फिरतोय. या मेसेजनुसार एका ठरावीक जातीने हा सण संभाजी महाराजांच्या निधनांनंतर चालु केला.

स्वप्न ते खरे नव्हते
काल रात्री दिसले होते
हातात हात तुझा होता
नभी चांदणे भरले होते

पोर्णिमेचा चंद्र ही
फिका वाटत होता
तुझ्या चेहऱ्यास जेव्हा
मी हाती धरले होते.

वारा ही थंडगार
पण शांत वाहत होता
शहारल्याने मज तु
मग मिठीत भरले होते

पाणीदार डोळ्यांत जेव्हा
माझे काळीज गुंतले होते
तुझ्या लाजुन गोड हसण्याने
सहज त्यांस सोडवले होते.

अवचित तुझ्या आवाजाने
ते स्वप्न भंगले होते.
जेव्हा जागा झालो तेव्हा
तुज सामोरी पाहिले होते.
- निखिल ०३-०२-२०१८