Submitted by पुरंदरे शशांक on 21 April, 2017 - 04:52
कृष्ण सावळा तो राधेचा कुठे हरवला तरी
व्याकुळलेली दिसे बावरी फिरते यमुनातीरी
सूर कुठे पाव्याचा घुमतो कान देऊनी उभी
झुळझुळणारा वारा वाहे नादावून ती खुळी
चमकून बघता अाभाळीचा मेघ शामवर्णी
कान्हा कान्हा शब्द विराले निश्चळ ती रमणी
मेघ थबकला माथ्यावरती राधा फुटली ऊरी
अलगद सुटता भान तयाचे बरसे वरचेवरी
चिंब भिजूनिया कृष्णप्रेमिका अंतरात श्रीहरी
जळ यमुनेचे कृतार्थतेने लोळे चरणांवरी
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
छान कविता....
छान कविता....
शेवटची ओळ खूप आवडली...
सुंदर कबिता
सुंदर कबिता
सुंदर !!!
सुंदर !!!
व्वा! खूपच छान!
व्वा! खूपच छान!
अहाहा...! गोड कविता!
अहाहा...! गोड कविता!
<<जळ यमुनेचे कृतार्थतेने लोळे चरणांवरी<< खरच कळस चढवलात! __/\__
फार सुंदर कविता .
फार सुंदर कविता .
अतिसुंदर
अतिसुंदर
वाह, सुंदर.
वाह, सुंदर.
खुपच छान
खुपच छान
छान आहे कविता !!!
छान आहे कविता !!!
वाह !!! मस्तच
वाह !!! मस्तच
आहा...मस्तच..
आहा...मस्तच..
सुरेख!
सुरेख!
व्वा !सुंदर कविता
व्वा !सुंदर कविता
सर्वांचे मनापासून अाभार......
सर्वांचे मनापासून अाभार......
सूर कुठे पाव्याचा घुमतो जादू
सूर कुठे पाव्याचा घुमतो जादू अशी झाली
असा बदल केल्यास या अंतऱ्यात देखील
यमक साधला जाईल असे वाटते
प्रमोद जोशी
सुंदरच.
सुंदरच.
आहाहा!
आहाहा!
व्वा! सुंदर!
व्वा! सुंदर!
खुप छान!
खुप छान!
शेवटची ओळ फारच सुंदर. कविता
शेवटची ओळ फारच सुंदर. कविता आवडली.
मस्त. आवडली.
मस्त.
आवडली.
Sundar
Sundar