निसर्गाच्या गप्पा (भाग २३)

बी, मस्त फोटो.
बिमलीची फुले पण अशीच खोडाला येतात. त्यांचा रंगही छान किरमिजी असतो.

प्रज्ञा.... लोकप्रभातला लेख वाचण्यासारखा आहे. अंक मिळाला तर बघ. आता गुजराथमधले रस्ते चांगले झाले आहेत असे वाचले.

बी फोटो खूपच छान आहेत ... लोकप्रभातला लेख वाचनीय. दोन वर्षापूरवी टीकीट काढून काही कारणाने जाऊ शकलो नाही.. पण थोड्या प्रमाणात सफरीचा आनंद मिळाला.

दिनेशदा, मला आता बिमलीची फुले दाखवा वेळ मिळेल तेंव्हा.

ही फुले दुरुन मला इतकी खुणावत होती की एक दिवस मी ठरवले आज कार थांबवून नक्की जवळून ह्या झाडांना बघयचे. ड्रायवरला सांगितले आता तुम्ही एक तासानंतर या. मला तो एक तास पाच मिनिटासारखा वाटला

इथे बघा कशी दाटीवाटीने लगडली ही फुले:

हिरवे फुल असणारे अजून एक झाडः

दुरवरुन छोटी झाडे अशी दिसतात.

चाफ्याची शेंग अशी असते आणि बघून भिती वाटते:

बी, तूला नवल वाटेल पण बिमलीचे बहरलेले झाड मी पहिल्यांदा सिंगापूरातच ( स्पाईस गार्डन ) मधे बघितले. मलाय जेवणात त्याचा वापर होतो. प्रचंड आंबट असतात ती फळे. गोव्यात खाण्यापेक्षा पितळेची भांडी वगैरे घासायला जास्त उपयोग करतात.

http://www.maayboli.com/hitguj/messages/58489/126551.html?1180628514

या पानावर फोटो आहे, बिमलीच्या फुलांचा.

बी ते गाणे मिला है किसीका झुमका...

बी फोटो एकसे बढकर एक आहेत.

वर्षा जास्वंद क्युट.

साधना धन्यवाद. हेच ते गाणे. क्या याद्दाश है आपकी साधनाजी

दिनेशदा, अच्छा हे मी पाहिले आहे फक्त मला नाव नव्हते माहिती धन्यवाद.

अन्जू, धन्यवाद. तू पण फोटो अपलोड कर अन्जू. कॅमेरा आहे ना मोबाईलमधे?

बी, मी आणि फोटो? नजरच नाहीये माझ्याकडे ती.

अन्जू, नाही अन्जू असे मुळीच नाही. मी फोटो काढायला सुरवात केली तेंव्हा मलाही असेच वाटायचे. पण जर तुला फोटो आवडत असेल तर नक्कीच तुला फोटो घेताही येतील. नजर पेक्षा फोटोंची आवड असणे गरजेचे आहे. मला गाणे आवडते म्हणून मी जेंव्हा गाणे शिकायला लागलो त्यावेळी मला कळले की मीही गावू शकतो आणि विशेष म्हणाजे मला गाणे अजून जास्त एन्जॉय करता येते.

अन्जू सुरु कर फोटो घेणे. आजूबाजूला खूप काही आहे.

गाणे बघा हो पडद्यावर... मग याददाश्त का राज पर्दाफाश हो जायेगा..

हम्मम, बी.

आणि हे बघ.. असे वाटते जणू जांभळ्या शेवंतीचय फुलांची वेणी ह्या फांदीला वेढली असावी: >>>>> बी - बहुधा ते झाड हे असावे - Cercis canadensis किंवा ईस्टर्न रेडबड ... (गुगलताना सापडले ... )

शशांक, तू कसे गुगल केले तेही लिहि ना. मला फक्त चित्रावरुन गुगल करणे जमत नाही.

Cercis canadensis हेच आहे ते झाड. आता आणखी माहिती मिळेल.

धन्यवाद.

बी तुला झब्बू........तुझ्या पिंक झाडासारखे सेम..(अमेरिकेतलं वसंतागमन)

हे तर दुरून खराट्याला मुरमुरे लावल्यासारखं दिसतं. अगदी खोटी वाटतात ही झाडं.

शशांक, तू कसे गुगल केले तेही लिहि ना. मला फक्त चित्रावरुन गुगल करणे जमत नाही. >>>> चित्रावरुन नाही काही गुगलले. ते पिंक -लायलॅक कलरचे फुल - खोडाला चिकटलेले - अमेरिकतले - असे वर्णन टाकायचे गुगलवर आणि इमेजेस मधे पहायचे नेमके कुठले आहे ते - एकदा-दोन्दा नाही जमले पुन्हा पुन्हा ट्राय करत रहायचे ... "प्रयत्ने वाळूचे कण रगडिता तेलही गळे" या उक्तिनुसार .... इट्स व्हेरी शिंपल ....

मानुषीताई, मस्त.
खराट्याला मुरमुरे लावल्यासारखं >> हे वाचून खूप हसायला आल सही उपमा दिली.

शशांक, धन्यवाद. मस्त आहे तुझ्या आयडीया.

ह्या झाडाकडे माझे लक्षही गेले नसते. पण, ही वेल इतकी सुंदर गुंफली आहे खोडाभोवती की लक्ष गेलेचं !!!!

निसर्ग..................ग्रेट डिझायनर! बी आता ऐकत नाय!

गाणे बघा हो पडद्यावर... मग याददाश्त का राज पर्दाफाश हो जायेगा.. स्मित >> "साधना" रॉक्स ...

बी. एकुणातच धमाल चालु केलीएत. बहुदा 'बी'ला पुढच्या भागचे मनोगत लिहायची घाई झालीये.
बरय पण. आपल्याला काय? आपली तर मज्जा आहे त्यामुळे काय म्हणता निगकर्स?

फोटो स्पष्ट काढण्यासाठीच प्रयत्न करावे लागतात... ते सुंदर बनवायचे काम निसर्ग करतोच !

सुप्र निगकर्स
काल रात्री डिस्कव्हरीवर..........."रिव्हील्डः रन ऑफ कच्छ" चा १ ला भाग पाहिला. डोळ्याचे (आणि मनाचेही पारणे असते का? तर तेही) फिटले. अप्रतीम डायरेक्शन, रिसर्च वर्क, कॅमेरा, नॅरेशन...............इ.इ.
सगळ्यांनी आवर्जून बघा. आता फक्त सोमवारीच असतो की रोज ९ ते १० हे माहिती नाही.
अगदी......... हा भाग कसा निर्माण झाला असावा ती भौगोलिक आणि आर्किऑलॉजिकल माहिती, तिथले सीझन्स, पशु पक्षी जीवन, आणि अर्थातच मानवी जीवन, कला संस्कृती, तिथली मिठागरे, मीठ बनवण्याची प्रोसेस........ काहीही सोडलं नाही. माझे शब्द अपुरे पडताहेत.
पावसाळ्यात फ्लेमिन्गोज, पेलीकन्स आणि इतर असंख्य पक्षी येतात. त्यातल्या गुलाबी फ्लेमिन्गोजचं वर्णन आणि जे काही दाखवलं.............अहाहा! हे गुलाबी फ्लेमिन्गोज अक्षरशः गुलाबी असतात. लांबून एकच गुलाबी पट्टा आकाशातून जमिनीवर उतरतोयसं वाटतं. त्यात गंमत म्हणजे जे फ्लेमिन्गो छान खातात पितात ते हलूहळू जास्ती जास्ती गुलाबी होत जातात. आणि जे आजारी असतात, किंवा जे व्यवस्थित खात नाहीत ते गुलाबी होत नाही. ते असे भुरकट आणि रिकेटी वाटतात.
तिथली घरं इतकी मस्त रंगीत दाखवली आहेत. भरतकाम करणार्‍या बायका !
आता जगात एकच कुटुंब असं आहे की जे एक विशिष्ठ प्रकारचं फॅब्रिक पेन्टिन्ग करतात. तो माणूस नैसर्गिक रंग बनवतो आणि त्याचा चिकट गोळा आपल्या तळहातावर ठेवतो. त्याचा लांब धागा निघतो दुसर्‍या हातावर कापड ठवलेले आणि त्या कापडावर सुंदर पानाफुलांचं डिझाइन तो या लांबत जाणार्‍या चिकट रंगाच्या धाग्याने करत जातो.
आपण च्युइन्ग गम कसं लांबवू शकतो तसं. आणि पद्धत साधारण मेंदी काढतो तशी. या माणसाची एक फॅब्रिक कलाकृतीची फ्रेम आत्ता आपले "नमो" तिकडे अमेरिकेत गेले होते...तिथे त्यांनी ओबामांना भेट दिली.
एक एन्जीओ आहे ती या सर्व कलाकारांजे/कलेला जीवित ठेवण्याच्या मागे आहे. या संस्थेच्या गोराडिया म्हणून बाई आहेत त्यांचीही मुलाखत मधे मधे दाखवत होते.
या संस्थेत माझ्या मैत्रिणीची मुलगी (फॅब्रिक डिझायनर) काम करते. ती भूजला रहाते. आत्ता मैत्रिण पण भूजला तिच्याबरोबर राहून आली.
या संस्थेचं नाव आठवलं की सांगते. नेटवर त्यांच्याबद्दल खूप काही आहे.
अजून खूप काही लिहायचंय..........पण साधना, शशांक शांकली अन्जू वर्षू ....कुणी पाहिला असेल तर लिहा याबद्दल.
दिनेशच्या अंगोल्यात हे दिसत नसणार! आणि साधना जरबेराला नक्की बघायला सांग. ती पण छान लिहू शकेल.
याची पुढेमागे डीव्हीडी निघाली तर नक्की घेणार.

सुप्रभात!!!!

मानुषी खूप छान माहिती दिलीस. हा भाग तूनळीवर शोधून बघेन नक्की.

इथे पहाटे ६ वाजता हजारो साळूंक्या आकाशातून उडतात. त्यांचा तो समूह इतका मोठा असतो की आकाशाचा एक मोठा पट दिसतच नाही. मस्त गिरक्या घेत घेत दुर दुर कुठे तरी विरुन जातात आकाशात.

निष्पर्ण झाडाचं हे एक आर्ट (आर्त) पीस आहे. वाशिंगटन डीसीच्या नॅशनल मॉलमधे उभारले आहे.

थोड निकटः

मी आज व्हर्जीनीयातील स्नो-फॉल दाखवत आहे. चार पाच महिने असेच वातावरण असते. रात्री बर्फ कोसळताना खिडकीतून पाहिले की आपण परिकथेत आहोत असे वाटते. ती शांतता इतकी स्पशून जाणारी असते!!!! बर्फाची निळसर झाक असलेला रंग, झाडावर साचलेले थर, उन्हामुळे ओघळतून पडलेले बर्फाचे खडे, रस्त्यावरून चालतना आपल्या चपला बुटांचे उमटलेले ठसे, मधेच झाडीतून टोकावून चिव चिव करणारे पक्षी.. सगळे दृष्य खूप छान असते.

बर्फातून वाट काढताना माझे काही कलीग्सः

आणि बर्फ पडून गेल्यानंटर जर आकाशा निरभ्र होऊन उन्हा पडले असेल तर.. खूपच बोचरी थंडी पडते. एक इनिट बाहेर चाललो की हातपाय गारठून जातात. पण चार पाच मिनिटे चाललो की मग काही वाटत नाही...

बी

मर्ढेकरांचे स्नरण झाल्यावाचून रहावत नाही...

प्रत्येक टेबलावर असे केक तायार झाले आहेत...

पहाट अगदी झळाळून उठली आहे...

अजून किती दिवस ही झाडे वसंताची वाट बघतील...

मानुषी, नक्की पाहते गं.

बी, खुप सुंदर फोटो. मला पडणारे बर्फ पाहायची खुप इच्छा आहे..

ते शिशिरऋतुच्या एम्बॉस झाल्यासारखे कसे काय आले?

बी, तुम्ही टाकलेले ते झाडांचे जे दोन फोटो आहेत ना, ती झाडं चक्क मेटलची वाटताहेत!! आणि नंतरचे बर्फाचे फोटो बघूनच गारठायला झालं.
आज पेपरला बातमी आहे - 'नगर गारठले' म्हणून...
मानुषी, तू म्हणतेयस ते भाग मला बघितल्यासारखे वाटताहेत. पुसटसे आठवतेय, पण तू जे फॅब्रिक पेंटिंग बद्दल लिहिलंयस ते नाही आठवतेय. कदाचित फ्लेमिंगोज आणि मिठागरांवर दुसरा एखादा प्रोग्रॅम मला आठवत असावा.

"शिशिरऋतुच्या": साधना मी फक्त बोटानी अक्षरे गिरवली बाकी काहीच नाही केले.

शांकली हो ती झाडे मेटलची आहे. खरी नाहीत. पण खूप सुंदर निर्मिती आहे ती.