Submitted by दुसरबीडकर on 9 November, 2014 - 09:06
आनंदी आयुष्याची एखादी ओळ लिहावी..
जी दुःखाच्या मंचावरती आधारास पुरावी..!!
इतक्या वेळा तुटलो की उठताही आले नाही..
या तूट-फुटींची सांगा,कोणी भरपाई द्यावी..??
आयुष्याचे अवघे जगणे नितळ करावे म्हणतो..
फक्त जरा श्वासांची तुरटी देवा पुरुन उरावी..!!
आभाळाचा हेवा अन धरतीशी वैर नसावे..
जाणुन मोठेपण इतरांचे आपण लवती घ्यावी..!!
शेतामधल्या मातीला घामाचे देता अत्तर..
गात्रे अन गात्रे पीकांची गंधाळून निघावी..!!
-गणेश शिंदे,दुसरबिडकर..
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
सुंदर.... पण जरा एडीट करा ओळी
सुंदर....
पण जरा एडीट करा ओळी
धन्यवाद सरजी.. पण अभिप्राय
धन्यवाद सरजी..
पण अभिप्राय समजला नाही??
हेच म्हणायचे होते मला
हेच म्हणायचे होते मला
सुर्रेखच ....
सुर्रेखच ....
धन्यवाद अरविंदसरजी
धन्यवाद अरविंदसरजी पुन्हा..आणी पुरंदरेजी..