निसर्गाच्या गप्पा (भाग १८)

सरिवा :

सायली, त्याची चोच पाहा. खास फुलांमधुन मध चोखुन घेण्यासाठी ही चोच तयार केलीय अशी. शिंप्याची चोच अशी नसते कारण त्याची ती गरज नाहीय.

सनबर्डला दुर्गाबाई भागवतांनी फुलचुख्या हे नाव दिलेय त्यांच्या ऋतुरंगमध्ये.

गुर्जींचा सल्ला कधीच "फु स" नसतो.
सुधारणा करण्यात येईल नक्कीच!
असो... फोटो बघितल्यावरच लक्षात आलं होतं की फोकस गण्लाय. पण कुठे तरी जाताना अत्यंत घाईघाईत घेतलेत.

सारिवा,
पिंपळाचा आणखी एक उपयोग.. त्याच्या पानाची पत्रावळ करून त्यावर गरम तूपभात वाढला तर उच्चार सुधारतात. याचा प्रयोग माझ्यावर आईने केला होता. मला लहानपणी "र" उच्चारता येत नव्हता. असा तूपभात जेवल्यावर तो आला.( र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र बघा येतो कि नाही. )

दिनेश र्र्र्र्र्र्र्र वरून जोक आठवला(सॉरी अवांतर) थोडा वेगळा विषय.
एका सरदाराला इंग्रजीची ट्यूशन लावतात. ए टु झेड शिकवण्याचा प्रयत्न चालू असतो.
स्मॉल आणि कॅपिट्ल शिकवून संपल्यावर सर म्हण्तात.....आता ए टु झेड म्हणून दाखव बरं.
तर सरदार विचारतो.....म्हण्तो ना....पाठ्च आहे मला. पण स्मॉल की कॅपिट्ल ते तरी सांगा!

मानुषी

मी सातवीत गेले तेव्हा मला कुठे र बोलता आला...

र सोडता बाकी सगळे मी अगदी नीट वाचायचे. एकदा शाळेत मला बाईंनी मुद्दाम परत परत एक धडा इतर शिक्षकांना बोलावुन त्यांच्यासमोर वाचायला लावला. त्यांना माझ्या र च्या जागी ल म्हणण्याची खुप गंमत वाटायची.

पण माझ्यावर पिंपळपानावर जेवण वगिअरे असली मेहनत कोणी घेतली नाही मी बापडी आपले आपणच लाम लाम म्हणत राहिले आणि मग एके दिवशी ते आपोआप राम झाले.

साधना
र सोडता बाकी सगळे मी अगदी नीट वाचायचे. एकदा शाळेत मला बाईंनी मुद्दाम परत परत एक धडा इतर शिक्षकांना बोलावुन त्यांच्यासमोर वाचायला लावला. त्यांना माझ्या र च्या जागी ल म्हणण्याची खुप गंमत वाटायची.
>>

निर्दयी मेले

दिनेशदा,याबाबत मला लिहायचे होतेच.अपास्मार व बहुदा स्मृतीभ्रंश या विकारात सुद्धा त्याचा असाच वापर करतात असे वाचल्याचे आठवत होते.नक्की दोन्हीत कि एकात वापरतात याची खात्री करून घेतली नव्हती म्हणून लिहिणे टाळले! आता बघायला हवे.

<<<<असा तूपभात जेवल्यावर तो आला.( र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र बघा येतो कि नाह>>>>>:)
वरिल सर्व फोटो एकदम मस्त|

ह्यापुर्वीच्या नि.ग.च्या वेगवेगळ्या भागात मला वाटतं दिनेशानी काहि लिंक दिल्या होत्या. पण मला आत्ता त्या
favourites मधे सेव्ह करायच्यात पण मला आत्ता त्या सापडल्या नाहित. कुणाकडे त्या सेव्ह केल्या असतील तर मला मिळतील का?

पुन्हा जाम...

घोलवडच्या मैत्रिणीकडून भेट मिळालेले. शेवटचा राहीला तेव्हा फोटोचे सुचले....

पांढरे नाही... गुलाबी नाही... लाल नाही.... चक्क हिरवे जाम

हाताला कसा एकदम मऊ नरम लागत होता.

कापल्यावर आत अगदीच पोकळ

आणि या मोठया मोठ्या बीया....

चव मात्र अप्रतिम!!!!

सगळ्यांचे फोटोज मस्त आहेत.

ममं, मी आतापर्यंत खाल्लेले जाम हिरवे/पिवळटच आहेत. गुलाबी व्हरायटी इकडच्या फोटोजमध्ये पाहिली. फार खाल्ल्याचं आठवत नाही. जाम खाऊन काळ लोटला मस्त फळ आहे. उन्हाळ्यासाठी परफेक्ट. जास्त तहान तहान होत नाही. आता कलिंगडं पण येतील.

बँकॉक विमानतळावर खुप मोठे पोपटी रंगाचे जाम विकायला होते. थायलंड मधे अनेक फळे सुकवून ठेवलेली दिसतात. अगदी ताडगोळ्यांपासून रास्बेरी पर्यत मी फळे खाल्ली आहेत. रंग, चव सर्व टिकवलेले असते.

वा मधु, पोपटी रंगाचा जाम मी पहिल्यांदाच बघते.

Jagu, aaeechyaa gaavee yaalaa kaaTevaange kaa raanavaange ase mhaNataat. yaachee faLe daaDhadukheevar vaaparataat.

दिनेश, अर्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र.. खर्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्च की.... बरोब्बरे र्र्र्र

मानुषी लेकीच्या घरी र्र्र्र्र्र्र्मलेली दिस्तीये..... ह्म्म्म्म्म्म... सेम टू मी

थायलँड च्या फळांची क्या बात है.... मी आत्तापर्यन्त फक्त हिरवे आणी फिकट लाल या दोनच रंगात जाम पाहिलेले..

सध्या इथे ब्लॅकबेरीज (शहतूत?), टँजरिन, आंबे, चेस्टनट्स, दुरियन, हिरवे,काळे,लाल एक्स एल साईझ चे अंगूर,

लोंगान (Long Gnun), ड्रॅगन फ्रूट, लोकात (loquat (Eriobotrya japonica) इ. फळांची बहार आलीये. जोडीला नेहमीची लहान्,मोठी संत्री , केळी , पोपई आणी इतर ऑल सीझन फळं आहेतच.

इथले आंबे आकाराने मोठे आणी रसाने भरलेले टुम्म गुबगुबीत आहेत, चवीला साधारण आपल्याकडील बदाम आंब्यासारखे पण कोय कागदासारखी पातळ.. इकडच्या चायनीज मुलींना आंब्याच्या कोईची उपमा देत असावेत
बहुतेक

ही आजची बातमी वाचा.
जागेच्या हव्यासापायी झाडांवर विषप्रयोग
तुमच्या भागात झाडांवर कुठे खिळे ठोकल्याप्रमाणे भोकं दिसली तर लगेच तक्रार करा. (पण तक्रार कुठे करायची हे माहीत नाही. कुणाला माहीत असल्यास प्लिज इथे लिहा)

आजच्या लोकसत्ताची हेडलाईन-----जागेच्या हव्यासापायी झाडांवर विषप्रयोग---::
मालाडला बसथांब्याच्या बाजूला एका हिरव्यागार पर्जन्यव्रुक्षाची सगळीच्या सगळी पाने दोन दिवसात गळून गेल्याचे समजताच तेथील व्रुक्षमित्रांनी झाडाची पाहणी केली तेव्हा त्यांना झाडाच्या खोडावर तब्बल ४० ठिकाणी खिळे मारल्याच्या खुणा आणि त्या भोकांतून काडी टाकल्यास त्या काडीला पांढर्‍या रंगाचा चिकट द्रव म्हणजेच रासायनिक विष आढळले.तक्रार करूनही महापालिकेने कोणतीही कारवाई सुरू न केल्याने मालाड पोलिसांनीच त्पास सुरू केला आहे. असे प्रकार मालाड मध्ये बर्‍याच झाडांवर झाल्याचे आढळून येत आहेत.
काय बोलू हे शब्दच सुचत नाहियेत हे वाचून
फक्त भयंकर अस्वस्थता जाणवत आहे.

जवळचे पोलिस स्टेशन, महानगर पालिका येथे तक्रार करता येते, पण फक्त तक्रार करून उपयोग नाही, त्या तक्रारीचा पाठपुरावा केला तरच अ‍ॅक्शन घेतली जाते.

आई गं देवा!!! किती किती दुष्ट्पणा!! निसर्गावर इतका क्रूर हल्ला??? मग निसर्ग ही माणसावर उलटणार नाही तर काय..

उजु हे इथेही केलेले.. इथे झाडाच्या बुंध्यावरची साधारण एक फुटाएअढी साल काढुन टाकलेली त्यामुळॅ झाड सुकुन मेले.
जिव्ंत झाडाला मारणा-यांनाही असेच सुकुन सुकून मरण येवो एवढी इच्छा मी करु शकते कारण यात सगळ्यांचीच मिलीभगत आहे. जे लोक हे करतात त्यांच्या कंपन्यांमध्ये नगरसेवक मंडळी हिस्सेदार असतात... उद्या तिथे बिल्डिंगी झाल्या की सगऴ्यांनाच फायदा होतो. आजचा फायदा पाहताहेत, उद्या ह्यांचे नातु आणि पणतु अन्न पाण्यासाठी तडफडतील तेव्हा ते बघायला हे नसतील.

मग निसर्ग ही माणसावर उलटणार नाही तर काय..

नाही उलटणार. निसर्ग माणसासारखा खुजा नाही सुड उगवायला.

पण त्याचे नियम खुप कडक आहेत. तुम्ही जे पेरणार तेच उगवणार आणि तुमच्या समोर भुत म्हणुन उभे राहणार. कल्पबृक्ष पेरलात तरच अमृत मिळेल.. माणसाने विषच पेरायचे ठरवले तर तो काय करणार? जे पेरले तेच त्याला देणार.

पण त्याचे नियम खुप कडक आहेत. तुम्ही जे पेरणार तेच उगवणार आणि तुमच्या समोर भुत म्हणुन उभे राहणार. कल्पबृक्ष पेरलात तरच अमृत मिळेल.. माणसाने विषच पेरायचे ठरवले तर तो काय करणार? जे पेरले तेच त्याला देणार.>>>>>>सौ पते कि बात, साधना.

साधना, खरच ग ह्यात सगळ्यांची मिलीभगत असते. सगळ माहित आहे तरीपण जेव्हा जेव्हा अश्या स्वरूपाच्या बातम्या समजतात तेव्हा तेव्हा जीवाला त्रास होतोच ना
असह्य राग येतो तेव्हा आणि तेवढीच हतबलताही जाणवते.
अश्यावेळेस आपण जमेल तेव्हढी झाड लावून ती व्यवस्थित वाढतील अस बघायच, हेच उत्तर आहे अश्या निर्दयी लोकांच्या वागण्यावर.

जिस्प्या, प्लॅन बनव रे बाबा .. लोक्स चौकश्या करताहेत.....

काही मंडळी राणी बागेत आता प्राणी नाहीयेत मग तुम्ही कशाला जाता असेही प्रश्न करतात.. काय उत्तर द्यावे सुचतच नाही अशा वेळेला... तसेहि अशांना उत्तर देऊनही काही फायदा नाही, जाउदे. आपले व्यसन आपल्याकडेच ठेवावे गुपचुप हेच बरे.

जागेच्या हव्यासापायी झाडांवर विषप्रयोग>>>>>

काल (पुन्हा) ऑफिसला जाताना, साधारण पर्जन्यवृक्षासारखाच (Rain Tree) झाड दिसलं, फुलही साधारण पर्जन्यवृक्षासारखीच (ब्रशसारखी) होती पण रंग मात्र पिवळसर होता. हाच पांढरा शिरीष (कि शिशिर?) आहे का?

जिप्सी, इशिकाची परीक्षा आज संपली. ती पण रोज विचारतेय मला की ममा कधी जायचय राणीच्या बागेत.
लवकर प्लॅन ठरवा.

जिस्प्या, प्लॅन बनव रे बाबा >>>>>शनिवारी १९ एप्रिलला जमेल का सगळ्यांना? शुक्रवारी "गुड फ्रायडेची" सुट्टी आहे (आम्हाला नाही).

हो जिप्सी शिरीषच असावा तो. शिरीषची फुल पर्जन्यवृक्षासारखी असतात पण त्यांचा रंग पिवळसर असतो आणि फुल सुकली की मातकट होत जातो.

येस्स्स्स, मला जमेल १९ ला. वर्षु दि येतेय तो पर्यंत परत?

वर्षु दि येतेय तो पर्यंत परत?>>>>>>>काही कल्पना नाही. वर्षूदी जवाब दो, फटाफट.