शृंगार १

Submitted by अनाहुत on 21 August, 2015 - 05:49

उरोज नितंब आणि तसलेच काही शब्द असलेल पुस्तक होत ते . शेजारी बसलेला मुलगा ते वाचत बसला होता . छे नुसत अस काही वाचुनही लोक एक्साईट होतात . नाही म्हणजे आपण एक्साईट व्हायला हव कि नको . काही हरकत नाही , पण आता आपले दिवस कर्तृत्व दाखवण्याचे , कृती वाचत बसण्याचे नाहीत . पण काय हरकत आहे अस वाचून स्फुरण चढणार असेल तर . हं किती दिवस झाले बायकोशी नीट बोलणही झाल नाही . चला आजचा दिवसच चांगला आहे आज चक्क बसायला जागा मिळाली आणि मग ते पुस्तक चांगलच स्फुरण चढल कि चला एकदा घरी पोहोचलो कि मग या उत्साहाचा खरा फायदा होईल . अशाच सुखस्वप्नात स्टेशन आल . चला आज कस मस्त वाटतय . तेच ऑफिस आज एकदम भारी वाटतय . त्याच उत्साहात कामाला सुरूवात केली . कायमस्वरुपी एक हास्य पसरून राहिल होत चेहऱ्यावर . बॉसच बोलावण आल . तशीच हास्य मुद्रा घेऊन बॉसच्या केबिनमधे प्रवेश केला . बॉसने कामातून नजर वर करून पाहिल . अरर चूक झाली . तिरडी बांधून ठेवली आहे आणि पुढच्या कार्यक्रमाची तयारी सुरू आहे त्यात तुम्ही सुहास्य वदनाने गेला आहे तेव्हा लोक तुमच्याकडे जसे पाहतील तशी परिस्थिती निर्माण झाली . क्षणात सुतकी चेहरा करून त्या वातावरणात सामील झालो तेव्हा बॉस थोडा नॉर्मल झाला . पण मघाशी केलेल्या पापाचा बदला घेण्यासाठीच . दिवसभर कामाचा नुसता रतीब चालू होता . त्यात बॉसची कटकट वेगळीच . थोड लवकर निघायचा विचार होता पण बॉसने थोडा वेळ जास्तच थांबवल . शेवटी एकदाची सुटका झाली आणि स्टेशन गाठल .

जो थोडा उशीर झाला होता त्यामुळे सगळच बदलल होत , स्टेशनवर फारच गर्दी झाली होती . आता अवघड होत पुढच . मग कसतरी लोंबकळत पोहोचलो आपल्या इच्छित स्टेशनवर . अगदीच त्राण गेल्यासारख वाटत होत . शेवटी कसबस घर गाठल तिथ पोहोचल्यावर आठवण आली अरे मोकळ्या हातानेच आलो आपण . निदान गजरा तरी आणायला हवा होता . जाऊदे आता परत जाऊन काही आणण्याची अजिबात इच्छा नाही . बायकोन दार उघडल . हं आज खरच सुंदर दिसते आहे . हे विचार क्षणभरच मेंदूत तरळले असतील तेवढयात तिन तोंड उघडल ते बंद न करण्याच्या इराद्यानेच . सगळ्या गोष्टींवर प्रेम हाच इलाज असतो . थोड रोमँटिक होत तिच तोंड स्वतःच्या तोंडाने बंद केल.
=======================================
आत शिरायला अजिबात जागा नव्हती . तसाच थोडा जोर लावून एकदाचा आत शिरलो . आज काही पर्याय नसल्यामुळे सगळा प्रवास लटकतच करावा लागला . विचार विचार आणि नुसते विचार होते डोक्यात .
=======================================
तिला आज बहुतेक तोंड बंद तरी करायच नव्हत तिने स्वतःला वेगळ करत परत बोलायला सुरूवात केली . बराच वेळ बोलत होती ती . रात्री सगळ आवरल्यावर आली ती . झाल शेवटी एकदाच सगळ काय होत ते प्रेम शारीरिक गरज का नुसत आपल रुटीन .
.....क्रमशः

भाग २ http://www.maayboli.com/node/55239
भाग ३ http://www.maayboli.com/node/55264
भाग ४ http://www.maayboli.com/node/55293
भाग ५ http://www.maayboli.com/node/55354
भाग ६ http://www.maayboli.com/node/55545
भाग ७ http://www.maayboli.com/node/55591
भाग ८ http://www.maayboli.com/node/58057
भाग ९ http://www.maayboli.com/node/58315
भाग १० http://www.maayboli.com/node/58327
भाग ११ http://www.maayboli.com/node/58339
भाग १२ http://www.maayboli.com/node/58350

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

>>आत शिरायला अजिबात जागा नव्हती . तसाच थोडा जोर लावून एकदाचा आत शिरलो . आज काही पर्याय नसल्यामुळे सगळा प्रवास लटकतच करावा लागला . विचार विचार आणि नुसते विचार होते डोक्यात .>> ची जागा चुकली का हो?

बाकी सुरूवात धमाल आहे :). पहिला पॅरा आवडला. ऑफिस, बॉस च्या ऑफिसातील एण्ट्री वगैरे मस्त जमले आहे. पण पुढे विशेष खुलवलेले नाही.

>>आत शिरायला अजिबात जागा नव्हती . तसाच
थोडा जोर लावून एकदाचा आत शिरलो . आज काही
पर्याय नसल्यामुळे सगळा प्रवास लटकतच करावा
लागला . विचार विचार आणि नुसते विचार होते
डोक्यात .>> हे लोकलची गर्दी आणि लोकलमधे प्रवेश आणि प्रवास या संदर्भात लिहिले आहे . गैरसमज करून घेऊ नये .