शृंगार १०

Submitted by अनाहुत on 15 April, 2016 - 03:21

माणसाच्या मनाचही अस असत ना कधी कोणता विचार येईल आणि काय मानसिक स्थिती होईल सांगता येत नाही . तसच झाल होत आता . साधी दाढी करायची त्यातही दोन तीनदा कापून घेतल होत आता अशा परिस्थितीत मी न डगमगता मिशांकडे मोर्चा वळवला .

फारच वाढल्या आहेत म्हणून त्यांना थोड बारीक करण्याचा आणि आकार देण्याचा प्रयत्न होता पण हे साध कामही किचकट झाल होत . कधी इकडची मिशी बारीक कधी तिकडची . इकडं एक आकार तिकड भलताच फार प्रयत्न करूनही काही जमेना तेव्हा तीन पर्याय राहिले होते आहे तसच राहू देण व हस करून घेण . इतके दिवस अस्ताव्यस्त दाढी मिशा घेऊन फिरत होतो पण आता तो उपाय अशक्य होता . दुसरा उपाय ह्या परिस्थितीत सलूनमधे जाऊन ठीक करून घेणे पण तेही ठीक वाटेना तेव्हा शेवटचा पर्याय मिशा पुर्णपणे काढण . शेवटी वाईट वाटत असूनही हाच पर्याय निवडला . कधीही पूर्ण मिशी न काढलेल्या माणसाला पहिल्यांदाच मिशी काढल्यावर काय वाटत हे ज्यांना अनुभव आहे त्यांनाच माहीत . सो आता घरातून बाहेर पडल्याबरोबर काहीही न बोलता अनेकांच्या प्रतिक्रिया मिळू लागल्या . कशाचही फारस मनावर न घेता तसाच पाय-या उतरत होतो तेव्हढ्यात पाटलांनी हाक मारली .

" बायको माहेरी गेली त्याच सेलीब्रेशन का परत बॅचलर लाईफ एंजॉय करायला सुरूवात . " - पाटील

" अहो काय पाटील साहेब मस्करी करताय काय माझी ? " - मी

" अहो छे छे आम्ही कुठले साहेब ? साहेब तर तुम्ही . आणि रविवारी एवढ्या सकाळी सकाळी बनठनके कहा ? " - पाटील

म्हणजे आज रविवार आहे आणि मी ऑफिसला निघालो होतो , हे अतीच झाल होत . असो इथेच कळल ते बर झाल . आता सावरायला हव .

" नाही जरा काम होत म्हणून निघालो होतो . " - मी

" अस अस " करत पाटील गेले . आता तयार होऊन बाहेर तर पडलो पण जाणार कुठे ? असा विचार करत होतो तोपर्यंत

" अरे दादा थांब ना रविवारी सुद्धा कुठ निघाला आहेस इतक्या लवकर जरा थांब तर . "

' अरे ' ' दादा ' आपुलकी आणि जिव्हाळा वाटत होता या शब्दांमधे . आमच्या जीममधे पाहिल होत याला . नेहमी एकमेकांना ' भाई ' बोलणारे या लेहज्यात नविन होते . मलाही कुठ जायच होत ? म्हणून थांबलो .

" काय दादा आपण दोघ एकाच जीममधे जातो पण तू काय आम्ही यायच्या आधीच निघतो . बाकी बॉडी भारी बनवली आहेस . आम्हालाही काही टिप्स दे . "

माझ्यापेक्षा चांगली शरीरयष्टी असलेला मला त्याबद्दल विचारत होता . चांगल आहे , यात उत्तर अपेक्षित नसत तर दाखवलेली आत्मियता महत्त्वाची . बोलत बोलत त्याने मला गच्चीवर यायला सांगितल .

आम्ही तिकडे गेलो तर त्यांचा सगळा ग्रूप होता . गप्पा-गप्पांमधे गणेशोत्सव आता जवळ आला आहे आणि त्याची वर्गणी याचा विषय निघाला आणि मला जे आतापर्यंत झाडावर चढवल होत त्याच्या बिलासकट १००० चा आकडा आला . आधीही मला ५०० जास्त वाटायचे आणि आता एकदम डबल . पण हे निगोशिएबल होते पण मी त्या मूडमधे नव्हतो . मी आपला झाडावर बसल्या बसल्या खूष होत होतो . मानसिक स्थितीच अशी होती की कुणाच चांगल बोलण छान वाटत होत अगदी ते वरकरणी किंवा गरजेपुरत असल तरीही . मी तयार होतो पण त्यांचा काहीतरी घोळ सुरू होता .

एवढ सगळ केल्यावर त्यांना पावती पुस्तक सापडत नव्हत . ते शेवटी एक एक करून सगळेच खाली गेले तरी मी जाऊ नये यासाठी त्यांच्या ग्रूपमधल्या मुलींना त्यानी तिथ थांबायला सांगितल होत . यातल्या ब-याच मुली तशा आमच्याच सोसायटीतल्या पण कधी कुणाशी बोलण झाल नव्हत त्यामुळे काय बोलायच हा प्रश्नच होता पण त्यांच्यातल्या एकीने स्वतःहून सुरूवात केली .

" हाय , मी पूजा . तुम्ही नॉर्मल बोलता हो पण त्या तुमच्या वाईफ किती लाऊड आहेत अगदी भांडायला आल्यासारखे बोलतात . म्हणून तर आम्ही त्यांच्यापासून लांबच असतो . "

काय हे माझ्यासमोरच मंजूबद्दल कशाला बोलायला लागली ही ?

" सॉरी , तुम्हाला राग येईल पण खर तेच बोलले मी . "

आता याला काय बोलायच . सॉरी म्हणून स्वतःला बोलायच ते बोलून मोकळ व्हायच आणि दुस-याला काय बोलायची सोयही नाही ठेवायची .

" you look quite young , वाटत नाही you are married but your wife ... Whatsoever ...."
माझ्या चेह-यावरचे expressions पाहून तिने आवरत घेतल . तेव्हढ्यात तिलाही तिच्या घरून बोलावण आल आणि ती निघाली पण जाताना एका शाळकरी मुलीला तिथे सोडून गेली . खाली गेलेली मंडळी अजून आली नव्हती आणि त्यांना मला जाऊ द्यायच नव्हत म्हणून हा सगळा उपद्व्याप सुरू होता . बाकी मलाही इतक्या लवकर आवरून बाहेर पडल्यामुळे करण्यासारखही दुसर काही नव्हत म्हणून मीही थांबलो होतो .

" तुम्ही किती शांत आणि चांगल बोलता पण तुमची वाईफ आणि माझी आई जेव्हा गप्पा मारतात तेव्हा तिथ थांबायचीही भिती वाटते . त्या दोघींच छान जमत . तुम्ही आज इथे बोलत होता म्हणून समजल तुम्ही किती छान आहात ते . नाहीतर अस अनोळखी लोकांबरोबर बोलायची भितीच वाटते . तुम्हाला तर माहीतच आहे गर्ल्सला किती त्रास सहन करावा लागतो ते . बसमधे , मार्केटमधे अगदी कुठेही . बॉइजच तस नसत ना . "

कितीतरी वेळ ती continuously बोलत होती पण या शेवटच्या वाक्यामुळ मला बोलायला लागल .

" तुला कोणी सांगितल की हे बॉईजना face कराव लागत नाही ? "

" हो . बॉइजना कुठे असल काही face कराव लागत ? "

जखमेवरची खपली निघाली होती आणि जुन्या जखमेची ठसठस जाणवू लागली होती . पण आता पर्याय नव्हता या गोष्टी समजणे खरच गरजेच होत तिला . तिला झाली तर यातून मदतच होणार होती .

" It does not matter that you are a boy or girl , या गोष्टी कोणाच्याही बाबतीत होऊ शकतात ."

" कोणाच्या बाबतीत घडलय का अस ? "

" हो "

" कोण आहे ज्याला असे experience आले आहेत ? "

" मी स्वतः "

कोणी कोणाशी पहिल्या वेळी बोलताना असे विषय निघतील अस वाटल नव्हत पण आज तस झाल होत . स्वतःला लागलेल्या ठेचांच्या अनुभवातून दुस-याला सावरण्याचा प्रयत्न होता तो .

....क्रमशः

भाग १ http://www.maayboli.com/node/55229
भाग २ http://www.maayboli.com/node/55239
भाग ३ http://www.maayboli.com/node/55264
भाग ४ http://www.maayboli.com/node/55293
भाग ५ http://www.maayboli.com/node/55354
भाग ६ http://www.maayboli.com/node/55545
भाग ७ http://www.maayboli.com/node/55591
भाग ८ http://www.maayboli.com/node/58057
भाग ९ http://www.maayboli.com/node/58315

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

पोरींनी अनोळखी माणसाला खोपच्यात घेऊन त्याच्या बायकोबद्दल इतक्या उघड पणे इतर मुली पण असताना रँटिंग करणं पटलं नाही.(कथेत लॉजिकल वाटलं नाही.)(असे विषय अगदी पहिल्या भेटीत निघत नाहीत.)

पोरींनी अनोळखी माणसाला खोपच्यात घेऊन त्याच्या
बायकोबद्दल इतक्या उघड पणे इतर मुली पण
असताना रँटिंग करणं पटलं नाही>>> त्यांनी फक्त त्यांच मत मांडले

...